Bij La Cloche in Utrecht kan je met deze vrolijke gezellige Ruby het bed of jacuzzi in duiken. Ruby is een Nederlandse van 25 jaar, mooie groen/blauwe ogen en een prachtig slank wulps lichaam met ferme B-Cup, mooie benen en een lekker kontje.
Ervaar haar sex-appeal! Ze is regelmatig aan de Amsterdamsestraatweg 287D in Utrecht bij het bekende privehuis La Cloche, check de week-agenda om te zien wanneer ze er is.
In India wordt een revolutionair medicijn onder de naam Kamagra gemaakt. Kamagra heeft dezelfde werkzame stof als het bekendere blauwe tabletje, namelijk Sildenafil. Vanwege dezelfde werkzame stof is de werking van Kamagra gelijk! Het is één van de meest populaire erectiemiddelen ter wereld.
En nu tot en met zaterdag , is dit de week-aanbieding van BetterinBed.shop. Klik hier en schaf het nu aan met 25% korting!
Onze webshop shop.smdome.com breid meer en meer uit, zo is er nu een nieuwe collectie dildo’s toegevoegd aan ons assortiment. Dildo’s die realistisch gevormd zijn met ballen, maar ook zonder ballen. Ze zijn er in verschillende formaten en kleuren. En we hebben ze ook met vibratie-stand, met een draadloze afstandsbediening. Spannend!
Ze hebben één ding gemeen; Ze hebben allemaal een zuignap. Dus vind een goeie plek and ride that thing! Oh en door die brede zuignap onderop, zijn ze ook te gebruiken als strap-on. Mooie toevoeging voor de Meesteressen en kinkygirls dus.
De ‘niet vibrerende’ dildo’s heb je al vanaf 17,95 euro. Bestel je het vandaag voor 23.30 uur? Dan heb je morgen al je nieuwe ‘opvulling’ in huis. Of laat het leveren bij je dichtstbijzijnde PostNL pakketpunt, zodat je het kan ophalen en je partner niet ziet wat je besteld hebt. Uiteraard discreet verpakt, dus het is niet te zien dat je een spannend speeltje hebt gekocht.
De vibrerende dildo’s zijn er vanaf 82,95 euro. Ze hebben allemaal maar liefst 21 vibratie-standen, die zeer krachtig zijn. En het is handig te bedienen met een draadloze afstandsbediening. Opladen gaat makkelijk met een USB-kabel. Ook deze vibrerende dildo is te plaatsen op een strap-on.
Een mooie aanwinst dus in je nachtkastje! Welke kies jij?
Bij drie bekende privehuizen in de Randstad wordt gezocht naar een gastvrouw, in Almere, Amersfoort en Utrecht om precies te zijn. Deze privehuizen onderscheiden zich van anderen, door de respectvolle omgang met de dames waardoor er een fijne en relaxte sfeer is in het huis.
Bij Privehuis Almere (ook bekend als SM Studio Almere), Privehuis House of Dreams in Amersfoort en Privehuis La Cloche in Utrecht wordt voor tenminste één dag in de week een gastvrouw gezocht. Op alle locaties wordt professioneel gewerkt, maar is ook ruimte voor gezelligheid. De huizen zijn sfeervol en netjes ingericht, alles bij elkaar zorgt het voor een fijne plek om te werken.
Er wordt gezocht naar iemand die:
Pas jij in het bovenstaande plaatje en lijkt het je leuk om te werken in één van deze privehuizen? Stuur dan je C.V. naar één van deze mailadressen:
Privehuis Almere: info@privehuisalmere.nl
Privehuis House of Dreams Amersfoort: info@privehuishod.nl
Privehuis La Cloche Utrecht: info@privehuislacloche.nl
Wij lazen hier een fraaie recensie geschreven na een bezoek aan Roxy in Utrecht bij Privehuis La Cloche. Wat ons betreft de Recensie van de Week! Over deze 27 jaar jonge Nederlandse is in korte tijd al meerdere positieve berichten te lezen. Er zijn geen foto’s van deze dame op de website van La Cloche, dus moeten we het met de berichtgeving van anderen doen. En die spreken tot de verbeelding!
Je leest hieronder de volledige recensie. Wil je zelf ook eens zo een opwindende date met Roxy? Kijk dan in de week-agenda om te zien wanneer ze aan de Amsterdamsestraatweg 287D in Utrecht is.
“Eens in de zoveel tijd ben ik qua tijd niet in de gelegenheid om een raamdame of saunaclub te bezoeken en nu ik in Utrecht moest zijn voor een werkafspraak was het de ideale mogelijkheid om eea te combineren met een bezoekje aan La Cloche.
Voelde me al een paar dagen geil en zoals gezegd, vanwege drukte op het werk – kan wel merken dat de corona voorbij is – was ik niet in de gelegenheid om even een raamdame te bezoeken dus ik had de website al bekeken en er waren een paar dames aanwezig.
Aangebeld en snel naar binnen geloodst, voorstelrondje en Roxy sprong er tussen uit. Gekozen voor een uurtje met TZ, beffen en – uiteraard – intiem dus belandden al snel op de kamer.
Roxy is echt een leuke meid, leuk gesprek mee gehad, niet het belangrijkste maar ik vind het persoonlijk wel zo prettig om het nog ergens over te kunnen hebben.
De sex was uitstekend, tz doet ze met overgave en het orale gedeelte was prima (had nog wat langer mogen duren maar goed daar had ik om kunnen vragen) en daarna kon ik de 3 bekende standjes (onder, boven en achter) afvinken waarna ik keurig binnen het uur mijn condoom vol spoot.
Nog even gezellig met Roxy staan praten na afloop en het moet raar lopen als ik niet terug kom bij haar.
Merkte gelijk dat de druk er af was, ik stapte weer ontspannen in de auto en vervolgde de terugreis met een glimlach die s’avonds niet meer van mijn gezicht ging.”
Ze zijn het beu. In de beeldvorming zijn sekswerkers altijd óf slachtoffer van mensenhandel óf ‘happy hooker’. ,,Maar de meesten van ons zijn gewoon bezig hun dagelijks brood te verdienen.”
Iedere keer als Sabrina die ene foto weer ziet, komt de boosheid van toen boven. Het is een foto van acht jaar geleden, gemaakt in een van de woonbootjes aan het Zandpad, de bekende prostitutiezone in Utrecht. Groot in beeld: Sabrina’s bijna blote billen en de hoge laarzen eronder.
De foto (hieronder) is gemaakt op de dag van de gedwongen sluiting van het Zandpad. Die was voor Sabrina heel ingrijpend, omdat ze haar werkplek kwijtraakte: ,,Ik zette me in om in Utrecht een vrouwvriendelijke onderneming te starten: door sekswerkers voor sekswerkers. Maar we kregen geen vergunning.’’
De foto zou over de sluiting van het Zandpad moeten gaan, maar dat zie je nauwelijks. ,,Je ziet mijn billen en mijn laarzen.’’ Het Zandpad is sinds die tijd dicht. Sabrina – destijds haar werknaam – is ander werk gaan doen en volgt een studie.
Geen slachtoffer
Maar de foto blijft opduiken. Als anonieme, algemene illustratie bij verhalen over sekswerk. ,,Het meest kwalijke vind ik dat de foto soms bij een verhaal over mensenhandel staat’’, zegt ze. ,,Ik ben geen slachtoffer. Ik ben vrijwillig de prostitutie ingegaan en gedwongen gestopt door de gemeente. Het is dus omgekeerd.’’
Sekswerkers willen van hun eeuwige stigma af. Ze zijn niet alleen óf een slachtoffer van mensenhandel, uitgebuit door een pooier óf de happy hooker die haar droombaan beleeft. Ze zijn ook vele tinten grijs daartussen. Om dit aan de buitenwereld duidelijk te maken, ondernemen ze nu actie.
,,Voor veel escorts, webcammers of pornomakers is het gewoon werk. We zijn bezig ons dagelijks brood te verdienen”, zegt Yvette Luhrs, sekswerker, maker van de eerder dit jaar uitgezonden docuserie Ik word prostituee en oud-voorzitter van belangenvereniging Proud, voor wie in de erotische industrie werkt.
Luhrs is betrokken bij project Reimagining Sex Work, dat moet leiden tot een completer, meer divers beeld van sekswerkers bij het grote publiek. Onderdeel van dit project zijn werkgroepen waarin online van gedachten wordt gewisseld en fotoworkshops in Amsterdam, Utrecht en Tilburg waaraan journalisten, fotografen en sekswerkers meedoen.
Ze hopen zo onder meer te bereiken dat bij verhalen over sekswerk niet steeds dezelfde standaardfoto’s worden geplaatst. ,,Ze doen de breedte van het werk geen recht.”
Geweld
Het imago maakt het sekswerkers moeilijk en kan zelfs leiden tot geweld tegen hen, is de ervaring van Mariëlle, escort en mede-initiatiefnemer van het project. Zij wil niet met haar echte naam op deze site uit angst dat ze haar huurhuis uit moet.
,,Een voorbeeld? Ik heb al tien jaar last van een stalker die bij mijn buren brieven in de bus doet waarin staat dat er een illegaal prostitutiebedrijf in hun complex zit, dat daardoor hun woningprijs daalt en ziektes worden verspreid. Hij roept mensen op de woningbouwvereniging te bellen”, vertelt ze.
Verontwaardigd: ,,Maar ik werk niet thuis en het werk dat ik doe is legaal. Mensen denken dat het illegaal is, omdat er vaak zo over geschreven wordt.”
Extra vakantiegeld
Niemand weet precies hoeveel sekswerkers er in Nederland zijn. Er is een paar jaar geleden een schatting gemaakt dat 22.000 mensen structureel of af en toe aan prostitutie doen. Maar dan zijn er nog de webcammers, pornomakers, strippers, parenclubs en mensen die telefoonseks aanbieden.
,,Dat we het niet precies weten, komt óók door het slechte imago: mensen gebruiken een andere naam als ze werken en veranderen vaak van plek. Het is geen vak waar je heel open over bent”, weet Minke Dijkstra, antropoloog, actieonderzoeker en ook een van de initiatiefnemers van dit project. ,,En wanneer ben je sekswerker? Ook als je het alleen nu en dan doet voor wat extra vakantiegeld?”
Er zijn niet slechts één of twee soorten sekswerkers, is de boodschap van Mariëlle, Luhrs en Dijkstra. Dat beeld verdient nuancering. ,,Zie sekswerkers gewoon als mensen die werken”, zegt Luhrs. ,,Veel van ons hebben zelf de keuze gemaakt dit werk te gaan doen, omdat het op dat moment het beste paste. Is het dan een droombaan? De kassière bij Albert Heijn zal ook niet gedroomd hebben van dat werk.”
De kern van het imagoprobleem zit hem volgens de vrouwen in het taboe op seks en vrouwelijke seksualiteit. ,,Iedereen vindt iets van seks’’, stelt ze. ,,Maar dat jij je niet kunt voorstellen dat iemand aan betaalde seks doet, wil niet zeggen dat iedereen er zo over denkt.’’
Zahra Boufadiss is strafrechtadvocaat in Amsterdam. Op de website van Eva Jinek deelt ze iedere twee weken haar visie op haar werk – en de rest van de wereld. Deze keer schrijft ze over sekswerkers die door de bankenwereld gediscrimineerd worden.
Sekswerkers worden voortdurend gestigmatiseerd en uitgebuit. Niet alleen door welbekende ‘pooiers’, maar ook door zakelijke dienstverleners. Het oudste beroep van de wereld werd al in 2000 gelegaliseerd, maar daar is soms bar weinig van te merken. De intenties van de overheid waren heus goed. Legalisering zou leiden tot regels en controle en misstanden zouden beter kunnen worden aangepakt. Met die regulering is het uiteraard goed gekomen. Het onderwerpen van sekswerkers aan duizend-en-een-regeltjes: geen enkel probleem in bureaucratisch Nederland. Blauwe brieven van de Belastingdienst vallen sindsdien ook bij hen op de deurmat, net als bij ieder ander werkzaam figuur. Extra krom dus dat zij twintig jaar na dato nog wel gediscrimineerd worden door de bankenwereld. En ook daar ligt uitbuiting op de loer.
Want voor sekswerkers is het openen van een zakelijke bankrekening een hele klus. Veel banken houden hun kluizen potdicht. Anderen verlenen hun diensten alleen tegen woekerprijzen en onderwerpen sekswerkers aan hevige controle. Hun argumenten voor deze discriminatie slaan als een tang op een varken. Klanten uit de seksbranche werden bij ASN-bank aanvankelijk geweerd. Zogenaamd omdat deze duurzame bank ‘geen bankrekeningen wilde openen voor slachtoffers van dwang.’ Uitbuiting en legaal werk worden zo, hoppakee, onterecht gelijkgesteld. Bij Triodos Bank mogen sekswerkers heus een bankrekening openen. Als ze maar wel ‘kunnen bewijzen dat hun gestorte inkomsten niet van sekswerk afkomstig zijn.’ Triodos Bank sluit sekswerkers hiermee keihard uit van hun dienstverlening. Klant worden mag, maar wel even liegen over je beroep alsjeblieft. En als die leugens ontdekt worden, betekent dat soms einde hypotheek of bankrekening.
En dan is er nog de kwestie cash. Sekswerk en contant geld zijn verweven: de meeste klanten in een peeskamer durven helemaal niet te pinnen. Dat vormt een mooie uitweg voor de bankenwereld: ze kunnen de herkomst van het contante geld niet controleren. En tja, banken mogen niet meewerken aan witwassen. Maar ook dat argument slaat nergens op. Sekswerk is een legaal beroep en de herkomst van de omzet is hartstikke rechtmatig. Bovendien kunnen bijvoorbeeld kroegbazen wel rustig hun contante inkomsten storten. Die brakke vlieger gaat dus ook niet op.
Toeristen die de dames en heren van plezier willen bezoeken, rekenen vaak juist graag met hun creditcard af, niet met contanten. Maar ook het krijgen van een pinautomaat op de werkkamer is zowat onmogelijk. Meerdere betalingsverwerkers weigeren hun diensten aan sekswerkers. Sepay meldt dat zij wel pinautomaten willen verstrekken, maar dat de voorwaarden van Maestro en V Pay, die de pinbetalingen regelen, dat onmogelijk maken.
Sekswerkers konden tijdens corona hun beroep niet uitoefenen. Voor hun geen vangnet van de overheid om de tijd te overbruggen: veel van hen kwamen financieel in het nauw. Only Fans bood een oplossing: iedereen kan er zijn eigen content maken en verkopen. Een revolutionaire website voor sekswerkers dus! Maar onlangs maakte Only Fans opeens bekend dat al te expliciete content vanaf 1 oktober verboden wordt. Nogal een gekke move van een bedrijf dat vrijwel al zijn geld verdient aan seksueel beeldmateriaal. De aap kwam al snel uit de mouw: Only Fans stond onder hevige druk van de bankensector, door de seksuele content op de website. Gelukkig heeft het bedrijf voldoende investeerders gevonden om te kunnen overleven. Maar de verstikkende greep van de bankenwereld op de seksbranche vind ik shocking. Op Only Fans wordt helemaal niet contant afgerekend. Opnieuw lijkt het er toch echt op dat de banken niet speciaal bang zijn voor de herkomst van het geld, maar eerder een moralistisch oordeel vellen over sekswerk.
Dik twintig jaar na de legalisering hebben sekswerkers een hoop plichten. Maar met die rechten en voorzieningen schiet het niet op. Wanneer de voortdurende uitsluiting door banken en verzekeraars voortwoekert, heeft dat daadwerkelijk nare en soms zelfs gevaarlijke consequenties voor mensen die ook maar gewoon hun beroep willen uitoefenen. Als sekswerkers niet over hun eigen geld kunnen beheren, zullen zij zich eerder tot louche tussenpersonen wenden. Zonder pinautomaat op de peeskamer, worden ze gedwongen om ’s nachts met veel cash over straat te gaan. Daar zijn zij een makkelijke prooi voor mensen die weinig goeds in de zin hebben. Daarom moet de overheid nu op de barricaden voor sekswerkers. Zeker nadat de regering hen tijdens corona in de kou heeft laten staan. Het is de hoogste tijd dat de regering haar belofte van twee decennia terug nakomt.
Bron: evajinek.nl
