In de jaren 70 oefende de Franse politie veel druk uit op sekswerkers. Sekswerkers werden gedwongen om steeds meer ondergronds te werken. Als een gevolg hiervan werden ze steeds minder beschermd en nam het geweld tegen hen toe. De Franse overheid wilde niks aan de situatie veranderen, zelfs niet na twee moorden op sekswerkers. In reactie hierop bezetten ongeveer honderd sekswerkers op 2 juni 1975 voor acht dagen lang een kerk in Lyon. Zij eisten goede werkcondities en een einde aan het stigma op sekswerk.

De bezetting werd een keerpunt in de internationale strijd van sekswerkers voor hun mensenrechten. 2 juni werd uitgeroepen tot de internationale dag van de sekswerker en sindsdien wordt er ieder jaar stilgestaan bij het geweld en onrecht waarmee sekswerkers nog altijd geconfronteerd worden.

Ook nu blijkt weer: Sekswerkers worden anders behandeld

45 jaar na dato zien we helaas dat sekswerkers nog altijd anders behandeld worden dan andere beroepsgroepen. Dit blijkt des te meer tijdens moeilijke tijden, zoals nu met corona. Terwijl alle andere contactberoepen op 11 mei weer aan het werk mochten, moeten sekswerkers wachten tot 1 september. Sekswerk is heel divers en het werk hoeft helemaal niet risicovoller te zijn dan het werk van een kapper of reguliere masseur, die wel weer aan het werk zijn. Door de huidige maatregelen zitten sekswerkers nog langer zonder inkomen. Wanneer zij wel aan het werk gaan zijn ze door de huidige situatie gedwongen dit illegaal te doen.

Stigma en de daarbij behorende vooroordelen spelen een grote rol in de ongelijke behandeling van sekswerkers. Sekswerkers verdienen een ander beeld van hun werk en wie zij zijn. Om het stigma rondom sekswerk te verminderen heeft Spot 46, het informatie- en adviescentrum voor sekswerkers van SHOP Den Haag, het Instagram account #humansintheredlight_thehague in het leven geroepen. Hier kunt u persoonlijke verhalen lezen van sekswerkers uit “the red light” district in Den Haag. Het zijn verhalen die iedereen mee kan maken en waarin u zich kunt herkennen. Zo leest u onder andere hoe sekswerkers de coronacrisis doorkomen; de één werkt extra in de zorg en de ander heeft nu meer tijd om boeken te lezen.

Bron: Dagblad070.nl

Waar in Nederland recent is besloten dat sportscholen en sauna’s sneller dan gepland weer mogen starten en prostitutie niet, is in Zwitserland het tegenovergestelde besluit genomen. De Zwitserse politiek hebben besloten dat vanaf 6 juni weer sekswerk uitgevoerd mag worden, maar vele sporten zijn nog niet toegestaan.

In Zwitserland is prostitutie legaal en er zijn naar schatting 20.000 sekswerkers. De minister van gezondheid, Alain Berset, verklaart waarom hiervoor gekozen is: ‘Er is zeker persoonlijk contact, maar bescherming lijkt mogelijk. Ik ben me bewust van het bizarre aspect van mijn antwoord, maar om eerlijk te zijn erotische dienstverlening had al eerder hervat kunnen worden.’ De politici zien meer gevaar in sporten waar men dichtbij en constant fysiek bezig bent. Denk dan bijvoorbeeld aan judo, boxen en worstelen

Drastische verlaging in coronabesmettingen

Zwitserland heeft de corona-besmettingen drastisch weten te verlagen, zonder zeer strikte lockdown regels te hanteren zoals buurlanden Italië en Frankrijk. Deze week waren er minder dan 20 besmettingen per dag, in een land met 8,5 miljoen inwoners.

Zwitserland loopt voor in het openen van het land voorop ten opzichte van andere Europese landen. Ze waren één van de eersten die winkels, restaurants en scholen openden aan het begin van Mei. Ook mogen vanaf 6 juni weer evenementen gehouden worden met maximaal 300 personen.

Amsterdam wil voorkomen dat de drommen prettoeristen na de coronacrisis weer terugkeren in de binnenstad. Nieuwe regels en de aankoop van vastgoed moeten zorgen dat winkels en horeca zich voortaan richten op bewoners in plaats van toeristen.

Door de coronacrisis is zichtbaar hoe afhankelijk delen van de binnenstad zijn geworden van bezoekers, schrijft burgemeester Femke Halsema woensdag in een brief aan de gemeenteraad. Volgens haar zijn delen van het oude centrum ‘opvallend stil’, terwijl buurten waar meer mensen wonen just wat drukker zijn. ‘Dit onderstreept de urgentie om na te denken over de binnenstad van de toekomst.’ Halsema uit hierbij de wens om het aantal toeristen in het centrum actief te verminderen.

Vastgoed kopen

De burgemeester streeft ook naar een diverser aanbod van winkels en horeca, dat zich vooral richt op bewoners. Idealiter zou in de toekomst het toeristische aanbod het straatbeeld nergens meer domineren. De gemeente onderzoekt de mogelijkheden om vastgoed in de binnenstad te verwerven, met hulp van organisaties zoals de NV Zeedijk of Stadsgoed NV, om zo te kunnen bepalen welke winkel of welk café daar komt.

Ook wil Halsema nieuwe regels waarmee Amsterdam kan ingrijpen in het winkelaanbod. De gemeente kan al de opening van nieuwe toeristische winkels voorkomen in delen van de binnenstad, maar dit blijkt onvoldoende om de monocultuur werkelijk te voorkomen. Een financiële onderbouwing bij deze ambities ontbreekt vooralsnog.

Buurtmarketing

Daarnaast is het idee om het bestaande aanbod in buurten en gebieden beter onder de aandacht te brengen en te profileren met een specifiek thema. ‘Hoe mooi zou het zijn als het Leidseplein en omgeving zich verder zou ontwikkelen tot het culturele hart van Amsterdam,’ schrijft Halsema. De winkels of instellingen zouden dan met elkaar verbonden moeten worden door de buurt een eigen identiteit te geven.

De vele Joodse instellingen en centra rond het Mr. Visserplein die zich, samen met het nieuw te bouwen Namenmonument, verenigd hebben in het Joods Cultureel Kwartier, dienen hierbij als voorbeeld. Dit moet Amsterdammers helpen om een beter overzicht te krijgen van het aanbod in eigen stad.

Raambordelen

Vorig jaar kreeg planoloog Zef Hemel de opdracht om een visie te ontwikkelen op de binnenstad, die de basis zou vormen voor een aanpak van de eenzijdige, op toeristen gerichte monocultuur. Bezoekers zijn welkom, schreef hij, maar de binnenstad is er in de eerste plaats voor Amsterdammers.

De aanpak van prostitutie en van de coffeeshops op de Wallen, die al voor corona in gang is gezet, gaat door. De verkenning naar een prostitutiehotel of erotisch centrum buiten de Wallen is al gaande. Halsema wil meer grip krijgen op coffeeshops en de overlast van cannabistoeristen verminderen.

Bron: Parool

Hoewel hotels tijdens deze coronacrisis altijd open mochten blijven, is dat voor de hotels in de Brusselse Alhambrawijk niet zo. Deze hotels staan immers bekend als “afwerkhotels” of rendez-vous hotels, waar sekswerkers hun klanten ontvangen. Buurtbewoners waren alvast niet rouwig om de dichte zaken. “De prostitutie in de buurt leidt vaak tot heel veel overlast”, zegt Jan Leerman van het Alhambra-comité. “Nu alles dicht is kunnen we opnieuw genieten van onze straat. We hebben terug een normale woonwijk.”

In de Brusselse Alhambrawijk opende vorige week een zogenaamd “afwerkhotel” opnieuw de deuren, terwijl dat niet mag. De opening lokte meteen veel prostituees naar de buurt, tot grote ergernis van de buurtbewoners.

Prostitutie

Maar vorige week kwam daar plots verandering in, toen het grootste hotel uit de wijk opnieuw de deuren opende. “We zagen plots veel meer prostituees en klanten in de buurt, het aanzuigeffect was onmiddellijk groot”, zegt Leermans. “Omdat het niet duidelijk was of de burgemeester of de federale overheid toestemming had gegeven om de hotels opnieuw te openen, hebben we de politie gebeld.”

Uiteindelijk ging het hotel opnieuw dicht. “We zien er eigenlijk tegenop dat binnen enkele weken de hotels hier zullen opengaan. Dan worden we opnieuw geconfronteerd met prostitutie en drugs, terwijl we nu een rustige, mooie woonwijk hebben. ”

Bron: VRT.be