Prachtige slanke Tiffany laat jou op en top genieten met haar erotische massages in Almere
Tiffany is geen onbekende voor degenen die van erotische massages houden. Ze is een prachtige blonde topper in dit gebied, ze weet precies jouw gevoelige plekjes langzaam en opbouwend te beroeren en jou te laten ontspannen en genieten. Ze kent meerdere massagetechnieken ter ontspanning maar uiteraard ook erotisch. Lingam en Body2Body onder andere.
Wil je ook lekker genieten? Tiffany ontvangt jou bij Privehuis Almere, in de agenda staat vermeld wanneer ze aanwezig is. Je kan meer foto’s van deze slanke Nederlandse zien op haar profielpagina. Contact haar op 06-38879579 om je afspraak in te plannen!
Sekswerkers laten thuiswerken: volgens bordeeleigenaar Raymond is het ‘onveilig en absurd’
Sekswerkers krijgen in Nieuwegein meer ruimte om thuis te werken en ook in Utrecht willen politie en Openbaar Ministerie meedenken over de voorwaarden voor deze vorm van prostitutie. Raymond, eigenaar van onder meer het legale bordeel La Cloche in Utrecht, is daar faliekant tegen. ,,Dat vergroot alleen maar de kans op misstanden.’’
Bron: https://www.ad.nl/utrecht/sekswerkers-laten-thuiswerken-volgens-bordeeleigenaar-raymond-is-het-onveilig-en-absurd~a4db852c/
Hans van den Ham 05-12-22, 11:54 Laatste update: 12:15 AD
De illegale prostitutie groeit, met name door de op internet klanten wervende dames. Zij ontvangen de heren vervolgens thuis, op hotelkamer, AirBnB-adres of andere plek waar dat niet is toegestaan. Mede daardoor is het aantal legale sekswerklocaties zoals privéhuizen, clubs en raamprostitutie sterk afgenomen, ook in Utrecht.
Vatbaar voor loverboys en pooiers
Eigenaar Raymond noemt zijn achternaam nooit, omdat hij ook enkele ‘gewone’ bedrijven heeft en door de dubbele moraal over sekswerk klanten kan kwijtraken of problemen krijgen met de bank. Hij geeft meteen toe dat hij ook uit concurrentieoverwegingen tegen thuis ontvangende dames is. Maar er zijn ook andere goede argumenten.
,,In het illegale circuit moeten de dames het alleen rooien. Dat maakt hen vatbaarder voor mensenhandelaren, loverboys en pooiers. Ook een overval, inbraak of fysiek geweld door de klant is niet ondenkbaar. En de overheid heeft geen zicht op belastingafdracht, hygiëne en de leeftijd, vrijwilligheid en gezondheid van de sekswerkers.’’
Hij is verbaasd dat desondanks in de media is te lezen dat politie en justitie veel zien in het reguleren van thuiswerk, privé-escortservice en het gezamenlijk gebruik van een pand met kamers zonder exploitant. Op die manier kan effectiever en ook op de persoon gericht toezicht worden gehouden, aldus de voorstanders.
Sekswerkers hebben er vaak nog een leven naast
Volgens Raymond is de realiteit dat de meeste dames die nu illegaal thuis ontvangen, zwart werken en juist niet geregistreerd willen worden. ,,Dat laatste willen sekswerkers over het algemeen niet, omdat ze er vaak nog ander leven met werk of studie naast hebben. Ook willen ze niet later nog geconfronteerd worden met hun eerdere carrière in de seksbranche.’’
Want zelfs legaal werken in deze branche maakt een bankrekening, hypotheek, verzekering, huurhuis of een andere baan niet gemakkelijker. ,,Iets waar legale seksexploitanten zoals ik trouwens ook last van hebben. Geregistreerde sekswerkers worden niet beschermd, dat is eigenlijk het probleem.’’
Volgens hem was de overheid om eerdergenoemde redenen zoals grotere kans op dwang, uitbuiting en overlast in de buurt juist altijd tegen thuisprostitutie. ,,Maar omdat nieuwe raamprostitutie niet lukt, gaan we nu het sekswerk thuis maar legaliseren en we vergeten gemakshalve alle eerder genoemde nadelen.’’
Hij heeft grote twijfels of die thuiswerkers wel geregistreerd willen worden. ,,Ze willen liever zwart werken en niet op de locatie ingeschreven staan. Ook mogen ze dan geen reclame maken voor hun business. Hoe komen ze dan aan hun klanten?’’
Gros niet uit Nederland
Bovendien komt volgens hem het grootste deel van de illegale sekswerkers niet uit Nederland, maar uit Oost-Europa of Zuid-Amerika. ,,Ze zijn hier om tijdelijk illegaal te werken. Dus de overheid richt zich op een heel klein groepje dat kan gaan thuiswerken. Met als bijkomend probleem: hoe gaan ze dat controleren?’’
En dan is er nog de proef met meerdere sekswerkers in één huis, zonder exploitant. ,,Een absurd idee. Wie houdt daar dan toezicht? Juist op zo’n plek is de kans op misstanden groter.’’
De overheid staat volgens hem een vreemde, nieuwe vorm van prostitutie toe, die amper gecontroleerd kan worden. Tussen de huidige nette, streng gecontroleerde legale werkplekken en de ook dan nog steeds bestaande, grote illegale prostitutie in. ,,Het is een idee dat achter het bureau is verzonnen, zonder elke realiteitszin.’’
Reactie management www.privehuislacloche.nl, www.privehuishod.nl, www.privehuisalmere.nl / www.smstudio-nederland.nl:
We hebben al veel positieve reacties en steunbetuigingen gekregen vanuit het veld van sekswerkers en mede exploitanten. Sekswerkers geven aan geen huis zelf te willen runnen omdat dat bepaalde capaciteiten en energie vraagt en sekswerkers onder elkaar ook leiding nodig hebben omdat je ook een soort van concurrenten bent van elkaar met ook ieder een ander opleidingsniveau. Een privehuis runnen met alles wat daarbij komt kijken is een totaal andere verantwoording en werk dan een sekswerker zelf doet, namelijk geld verdienen met erotiek met een klant. Wil je als gemeente nieuwe legale veilige seksplekken, geef dan een exploitant een vergunning en bestemming op een pand met 10-15 kamers op een industrieterrein, wat goed bereikbaar is, betaalbaar, ruime gratis parkeergelegenheid en geen overlast voor een woonbuurt. Dames die illegaal werken willen dat blijven doen om bekende redenen, anders werkten ze nu wel op de veilige legale plekken, waar genoeg klanten zijn en voldoende plek voor sekswerkers. Er gaan nu privehuizen en clubs dicht omdat ze te weinig dames hebben, mede door corona lockdown en geen steun aan sekswerkers gegeven, waar de prostitutiebranches destijds ook voor gewaarschuwd heeft. Waarom worden de geluiden en advieze uit het veld van sekswerkers en exploitanten door overheden en instanties niet serieus genomen en gaat men maar door met maatregelen, plannen en proeftuintjes die sekswerkers niet helpen, maar juist kans op misstanden vergroten? Waar is het gezonde verstand en kennis van zaken van de realiteit?
Strijd om de rosse buurt: hoe de stad al jarenlang grip probeert te krijgen op de Wallen
Een stripclub, een sekstheater, cafés en ruim honderd werkplekken voor sekswerkers. Het nieuwe erotisch centrum dat buiten het stadshart moet komen zal, zo hoopt burgemeester Halsema, een belangrijke bijdrage leveren om de overlast op de Wallen tegen te gaan. Met Project 1012 en het ‘gemeentebordeel’ My Red Light probeerde het stadsbestuur al eerder het wallengebied op te schonen. Maar wordt er wel genoeg gedaan met de lessen die zijn getrokken uit die eerdere pogingen?
“We gaan het stadshart terug veroveren en teruggeven aan de Amsterdammers.” Het is de winter van 2007 als wethouder Lodewijk Asscher vol trots zijn nieuwe plannen voor de binnenstad presenteert. De Wallen moeten veiliger en leefbaarder worden, zonder crimineel geld en louche coffeeshops. De toeristenwinkels en massagesalons moeten zoveel mogelijk weg uit het straatbeeld. Hij noemt het Project 1012, naar de postcode van het gebied.
Met behulp van woningbouwcorporaties koopt de gemeente voor miljoenen de panden in de rosse buurt op. Seksbaas Charles Geerts wordt onttroond als Wallenkoning en de peeskamers worden naaiateliers. Het project kost de gemeente tientallen miljoenen euro’s. Het resultaat? Het sluiten van 112 ramen en 48 coffeeshops.
Een succes zou je zeggen, ware het niet dat de ondernemingen die er voor terug zijn gekomen veelal op toeristen zijn gericht. Daarnaast heeft het sluiten van de ramen een negatief effect op de positie van sekswerkers en zijn de criminele activiteiten steeds onzichtbaarder geworden, zo concludeert de Rekenkamer na bijna 10 jaar in een zeer kritisch rapport.
Orgiekamer en pijpbankjes
In mei 2017 probeert de gemeente opnieuw in te grijpen op de Wallen. Ditmaal door het initiëren van bordeel ‘My Red Light’. Zonder pooiers, zonder mensenhandel en gerund door de sekswerkers zelf. Aan de Oudezijds Achterburgwal en de Boomsteeg gaan de sekswerkers aan de slag en architect Janpaul Scholtmeijer ontwerpt de peeskamers met pijpbankjes en een orgiekamer. Het is een wereldwijde primeur en zelfs de New York Times schrijft er een artikel over.
Onder bezielend leiderschap van burgemeester Eberhard van der Laan wordt het plan uit de grond gestampt. Het wordt al snel het ‘gemeentebordeel’ genoemd, al hamert Van der Laan er keer op keer op dat de gemeente geen eigenaar zal worden maar slechts de initiator. ‘My Red Light’ staat op zichzelf als een zelfstandige stichting met een raad van toezicht met verschillende (ervarings)deskundigen. De gemeente treedt alleen op vergunningverlener, controleur en handhaver.
Na nog geen vier jaar na de opening sluit ‘My Red Light’ de deuren met een ton schuld en meerdere meldingen van mensenhandel. Voor de buitenwereld lijken schulden en de leegstand door de coronapandemie de oorzaak zijn, maar het is al veel langer onrustig bij het ‘gemeentebordeel’.
De inrichting van ‘het gemeentebordeel’ My Red Light
“Valse start”
Nog voor de opening is er frictie tussen het bestuur en de gemeente, als duidelijk wordt dat er niet verhuurd mag worden aan sekswerkers die hun klanten via internet werven. “In eerste instantie dachten we ook nog dat de ramen per uur zouden worden kunnen verhuurd aan sekswerkers die online wierven. Snel na de opening bleek dat dit niet het geval was”, vertelt Lyle Muns, destijds lid van de raad van toezicht, aan AT5.
Het resulteert in leegstand van de net gerenoveerde kamers en daarmee een disbalans in de financiën. “De financiële krapte hebben we meteen aan het begin al aangegeven bij de gemeente. Het was een valse start”, zegt Muns.
“De financiële krapte hebben we meteen aan het begin al aangegeven bij de gemeente”
Lyle Muns, toenmalig Raad van toezicht My Red Light
Wie A zegt moet ook B zeggen
In 2018 vraagt burgemeester Halsema voormalig nationaal rapporteur mensenhandel en seksueel geweld Corinne Dettmeijer om onderzoek te doen. De conclusies van het rapport van Dettmeijer liegen er niet om. De gemeente had nooit aan het bordeel moeten beginnen. ‘My Red Light’ heeft een zwakke financiële positie en de vooraf gestelde doelen zijn niet haalbaar.
Ondanks de felle kritiek ziet Dettmeijer ook een aantal positieve punten, zoals sekswerkers die vol lof zijn over de voorzieningen, en er is een sekswerker opgeleid tot beheerder. Al met al concludeert Dettmeijer dat de gemeente nu ook commitment moet tonen. Het rapport krijgt dan ook de toepasselijke naam: ‘Wie A zegt moet ook B zeggen’.
Halsema besluit na de aanbevelingen van Dettmeijer om door te gaan met ‘My Red Light’, maar begin 2021 valt toch het doek voor het bordeel.
Zo ongeveer moet het nieuwe erotisch centrum eruit komen te zien – Thijs Wolzak / Moke Architecte
Voldoende draagvlak?
Wat gebeurt er nu precies met de lessen van deze twee eerdere projecten als we kijken naar de nieuwe plannen van het erotisch centrum? De Rekenkamer concludeerde dat een transformatie van het wallengebied een lange adem nodig heeft van zo’n 30 jaar, en dat er een stevig politiek draagvlak moet zijn om koersvast te werk te gaan
Voor de komst van het erotisch centrum lijkt dat politieke draagvlak er wel te zijn. Maar wat dat dan betekent voor de toekomst van de Wallen, daarover blijken binnen de coalitie flinke politieke meningsverschillen te bestaan. Met de komst van zo’n centrum wil burgemeester Halsema namelijk ook het aantal ramen op de Wallen verminderen. Coalitiepartijen PvdA en D66 laten aan AT5 weten nadrukkelijk voor het sluiten van ramen te zijn om zo de drukte op de Wallen tegen te gaan. Ook de grootste oppositiepartij VVD vindt dat.
Maar coalitiepartner GroenLinks laat weten juist tégen gedwongen sluiting te zijn. “Vanuit GroenLinks zetten wij de positie van de sekswerkers voorop. We gaan sekswerkers niet dwingen om ergens anders te gaan werken”, aldus raadslid Imane Nadif. De vraag is dus of er nu wél voldoende politiek draagvlak is voor de nieuwe richting die de Wallen op zou moeten gaan met deze eis van de tweede partij van de stad en coalitiepartner GroenLinks.
“We gaan sekswerkers niet dwingen om ergens anders te gaan werken”
Imane Nadif, raadslid GroenLInks
Dettmeijer concludeert in het rapport over ‘My Red Light’ dat de gemeente bij een dergelijke inzet een grotere rol moet krijgen binnen de organisatie, ook als dat er in resulteert dat de gemeente wordt gezien als bordeelhouder.
Bij het nieuwe erotisch centrum gaat de gemeente alleen optreden als initiator en het proces faciliteren. Ze verlenen de vergunning en treden daarna op als toezichthouder Daarmee vervullen ze eenzelfde soort rol als bij ‘My Red Light’, dat na schulden en meldingen van mensenhandel ten onder ging.
“Illegaal werken”
Conclusies uit de uitgebreide rapportages over eerdere pogingen om de Wallen op te schonen, lijken dus nauwelijks te worden meegenomen bij de start van het erotisch centrum. Wel zet de gemeente uitgebreid in op het betrekken van sekswerkers, exploitanten, pandeigenaren en belanghebbende bij de ontwikkelingen van de plannen.
Maar ondanks het uitgebreide marktonderzoek dat de gemeente doet, kunnen veel betrokkenen zich niet vinden in de nieuwe plannen. Zo hebben bewoners en ondernemers van de Wallen hun vraagtekens bij de plannen en doen zo’n 130 sekswerkers doen begin dit jaar een oproep aan architecten en bouwbedrijven om niet mee te werken de bouw van het erotisch centrum. “Als er meer ramen gesloten gaan worden, gaan sekswerkers illegaal werken. Ze willen niet op een plek werken waar ze zich niet comfortabel voelen”, zegt oud-sekswerker Felicia Anna in een interview met AT5.
Volgens Iris de Munnik van het Prostitutie Informatie Centrum (PIC) zou het verplaatsen van de raamwerkers ook zorgen voor minder klanten. “Het publiek op de Wallen bestaat voor de helft uit toeristen en voor de helft uit lokale mensen. Die Amsterdammers gaan juist in de menigte en anonimiteit op. Wanneer er een erotisch centrum komt, vraag ik me af of je die klanten behoud.”
Dan is er ook nog de vrees dat sekswerkers onvergund thuis gaan werken. “Je krijgt verplichte verplaatsing, waar de meeste het niet mee eens zijn”, aldus De Munnik.
“Als er meer ramen gesloten gaan worden, gaan sekswerkers illegaal werken”
Felicia Anna, Oud-sekswerker
Naast de bezwaren van de sekswerkers en het PIC, zijn ook veel buurtbewoners niet gecharmeerd van de nieuwe plannen. In Zuidoost en het Eenhoorngebied in Oost gaan buurtbewoners in protest tegen de mogelijke komst van het erotisch centrum.
Over het erotisch centrum en de toekomst van de Wallen is dus het laatste woord nog niet gesproken. Naar verwachting zal de gemeenteraad begin 2023 een beslissing nemen over de locatie van het erotisch centrum.
Club Diana sluit de deuren: klanten genoeg, maar sekswerkers verkiezen de illegaliteit boven het bordeel
Nog een week of twee, dan sluit Club Diana, de roemruchte seksclub in het Brabantse Zundert, de deuren. Niet door te weinig klandizie. Maar bij gebrek aan vrouwen. ‘Illegaal werken is lucratiever.’ Daar heeft de hele sector last van.
De vrouwen schrokken wel toen hij ze vrijdag bijeen riep met een treurige mededeling. ‘Je zag de koppies wit worden’, zegt eigenaar Jan Siemons (58) zondagochtend. ‘Er was ongeloof. Sommigen lieten een traantje.’ Want na 44 jaar zal Club Diana de deuren sluiten.
De roemruchte seksclub in het Noord-Brabantse Zundert, bekend van de dubbeldekker langs de A16 richting Antwerpen, is niet meer levensvatbaar. ‘Mijn broer en ik stoppen ermee voordat we diep in de schulden zitten’, zegt Siemons tijdens een rondleiding langs de bank waarop de sekswerkers ‘s avonds naast elkaar zitten, het zwembad waar mannen met een vrouw kunnen vertoeven en de kamers met namen als Cleopatra, Minerva en Poseidon, waar de diensten geleverd worden.
Aan de klandizie ligt het niet, zegt hij. Mannen op zoek naar een verzetje – van bouwvakker tot directeur – zijn er namelijk nog genoeg. Het grootste probleem is dat Club Diana nog maar moeilijk vrouwen kan vinden die hun diensten willen aanbieden. En dat heeft niets met de aard van het werk te maken. ‘Illegaal werken is lucratiever.’
Andere seksclubs hebben daar ook last van, zegt André van Dorst van de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven (VER). ‘De hele sector staat er slecht voor. En dat is deels door de overheid in de hand gewerkt.’
Sauna Diana was jarenlang sponsor van een wielerploeg
Met de sluiting van Club Diana komt een einde aan een opmerkelijk avontuur, dat begon bij Jans ouders. In 1978 richtten Frans en Corry Siemons een seksclub op die ze ‘Sauna Diana’ noemden. ‘Sauna’ vanwege de stoute associaties die dat woord aan de Belgische zijde van de grens opriep, ‘Diana’ omdat ze toevallig vijf neonletters op de kop wisten te tikken die ze mooi vonden. Later bleek dat overigens een prima vondst. In de Griekse mythologie is Diana de godin van de jacht.
Naamsbekendheid kreeg Sauna Diana vooral via de wielrennerij. De drie zonen van Frans en Corry fietsten aanvankelijk bij de plaatselijke wielervereniging. Om de jongens meer comfort te bieden bij wedstrijden, schafte Frans op een dag een Engelse dubbeldekkerbus aan, waarin hij een bad en een keuken bouwde. Het was een ongekende luxe die destijds zelfs voor renners in de Tour de France niet was weggelegd.
Daar bleef het niet bij. In 1986 begon Sauna Diana met de sponsoring van een wielerploeg voor topamateurs. De ploeg reed niet alleen wedstrijden in Nederland en België, maar ook onder meer een ronde in de voormalige DDR en de Trump Tour in de Verenigde Staten – inderdaad, een project van de latere president.
Op de flanken van de wielerbus prijkte een halfnaakte vrouw
Toen de wielerploeg ter ziele ging, verhuurden Frans en Corry hun volgende dubbeldekker aan profploegen die meereden in de Tour de France. Op de flanken van de bus prijkte een afbeelding van een halfnaakte vrouw en de naam van de sauna. Soms bakte Corry aan boord pannenkoeken voor de renners.
Ondertussen bouwden Frans en Corry verder aan het bedrijf. Begin jaren negentig begonnen ze achter het pand met de aanleg van Parc Diana, een weelderige tuin met een vijver, een hagelwit strandje en een Afrikaanse hut. Ook daar konden de klanten zich met de vrouwen terugtrekken.
Na verloop van tijd kwamen ook hun drie zonen in het bedrijf. Eerst Jan, die als profwielrenner vijf keer de Tour de France reed, later ook Marc. Na Marcs overlijden raakte Ruud betrokken. In die tijd was de club zes dagen per week open. Er liepen tien tot vijftien sekswerkers rond.
‘De problemen met de dames’, zoals Jan Siemons het noemt, begonnen bijna vijftien jaar geleden. Tot die tijd kon de seksclub loonbelasting afdragen over het sekswerk zonder daarbij de namen van de vrouwen aan de Belastingdienst door te geven. Dat veranderde in 2008, tot afgrijzen van veel sekswerkers. ‘Als bekend is dat je sekswerker bent’, zegt Siemons, ‘gaan er nog altijd meer deuren dicht dan open.’ Het animo om in een seksclub te werken nam daardoor af.
Mede dankzij corona ging prostitutie ondergronds
Corona was een nieuwe dreun. Niet alleen moesten de clubs dicht, ook bleek dat de vrouwen ondanks hun braaf betaalde belastingen niet in aanmerking kwamen voor inkomensondersteuning. ‘Ze zaten zonder geld’, zegt André van Dorst van de VER, ‘maar ze hadden nog wel het nummer van Piet en Klaas in hun telefoon. Ze zijn ondergronds gaan werken.’
De vrouwen ontdekten zo dat illegaal werken ook voordelen heeft, zegt Siemons. ‘Ze vragen een uitkering aan en bieden zich via internet aan. Dan rekenen ze de helft van wat wij rekenen en houden ze meer over. En de overheid laat het gebeuren. Er wordt nauwelijks gehandhaafd.’
‘Zelfs de mooiste bedrijven van Nederland kunnen het daardoor niet meer rooien’, zegt Van Dorst. ‘Bedrijven zoals Club Diana, die hun mensen goed behandelen en alles volgens de regels doen. Dat vind ik treurig. We zijn weer terug bij af. De prostitutie gaat weer de illegaliteit in.’
Rest nog de vraag wat er met het pand en het park gaat gebeuren, nu Club Diana gaat sluiten. Maar dat weten Jan Siemons en zijn broer nog niet. ‘Mijn moeder fantaseerde ooit dat hier ouderen zouden kunnen wonen’, zegt hij. ‘Misschien is dat wat.’
Korte clip van Kinkygirl Alesia in Amersfoort laat zien waarom je haar wil aanbidden
Dit korte filmpje deelde Kinkygirl Alesia vandaag op haar Twitter. Oeh lala! Als slaaf toch echt een ‘denial’ omdat hij een blinddoek op heeft en de heerlijke moves van deze 26 lentes jonge blondine niet kan zien. Maar we hebben begrepen dat hij er wel van heeft genoten én dat daar meer van te zien zal zijn in meerdere filmpjes die ze heeft gemaakt.
De video is gemaakt bij SM Studio Amersfoort, in één van de fraaie kamers met SM-bed waar een grote spiegel aan het plafond hangt. En we zien daar nu weer goed de toegevoegde waarde van!
Afspreken met Kinkygirl Alesia?
Wil je met Kinkygirl Alesia afspreken? Ze ontvangt vrijwel elke maandag t/m zaterdag in Amersfoort, tussen ongeveer 11.00 en 21.00 uur zijn sessies mogelijk. Wil je zelf ook een filmpje terug te zien zijn, door haar gemaakt zoals deze slaaf? Vraag het haar gerust! Maar het hoeft uiteraard niet als je dat niet prettig vind.
Je kan haar bereiken door in het Engels een whatsapp te sturen op +31 657 35 84 37. Of te mailen naar kinkygirlalesia@hotmail.com. Meer foto’s en info zien? Check dan www.kinkyladyalesia.nl!