Sekswerkers komen dinsdag met ‘peepshow op wielen’ naar Den Haag

door

Sekswerkers demonstreren aankomende dinsdag in Den Haag. Ze eisen dat ze net als andere contactberoepen, zoals kappers, masseurs en rijscholen, vanaf woensdag weer aan het werk mogen gaan.

Het kabinet bepaalde dinsdagavond dat alle contactberoepen weer aan de slag mogen, behalve sekswerkers. ,,Bij sekswerkers heb je te maken met het bijzondere karakter van dat beroep, namelijk dat je heel dicht bij elkaar bent, met alle risico’s van overdracht van het virus”, verklaarde demissionair premier Mark Rutte daarover.

Sekswerker en organisator van de actie Moira Mona vindt dat onzin. ,,Sekswerkers zijn professionals en hebben zich altijd al beschermd tegen virussen en bacteriën. Het is gewoon belachelijk dat we niet dezelfde rechten hebben als andere werkenden en niet hetzelfde behandeld worden als andere contactberoepen terwijl daar geen enkele reden voor gegeven wordt.” Ze wijst erop dat veel leden van deze beroepsgroep buiten de voorwaarden voor financiële steun vallen.

Bron: AD.nl

Vergeten groep: Sekswerkers. Wel plichten, geen rechten

door

Op dinsdag 23 februari kondigde het kabinet versoepelingen aan. Alle contactberoepen mogen weer starten. Uitgezonderd de sekswerkers. En dat is pijnlijk, het is namelijk ook de groep die van de toch al beperkte overheidssteun het minste ziet.

In alle branches die te maken hebben met lockdowns horen we de verhalen. De verhalen dat zelfs met overheidssteun er vele ondernemers aan onderdoor gaan. Besef dan dat er een groep sekswerkers is die wel aantoonbaar belasting betaald heeft al jaren lang, maar nu weer geen euro zien van de overheid.

Minister bevestigde dat sekswerkers geen aanspraak maken op corona-steunpakket

Minister Koolmees gaf tijdens de eerste lockdown aan dat sekswerkers via opting-in inderdaad loonbelasting betalen, maar geen aanspraak kunnen maken op de financiële regelingen zoals de NOW, WW of Tozo. Alleen de algemene bijstand is een optie voor deze mensen, zegt hij. Aan alternatieve noodsteun specifiek voor deze groepen werd niet gewerkt door het kabinet gaf hij aan. Nul oplossingen en nul besef van de situatie waar mensen in terecht komen.

Vrij kort daarna mocht sekswerk weer, waardoor iedereen in de branche weer alle tijd besteedde om de verliezen proberen goed te maken en weer een inkomen te genereren. En nu, nu zijn we weer terug bij af. Geen steun, al een paar maanden niet open en geen uitzicht op heropening.

Sekswerk door in de illegaliteit

Sekswerker gaat nu weer volop door, maar dan in de illegaliteit. Het is niet tegen te houden, wat moet je anders als je je huis uit gezet kan worden omdat je de huur niet meer kan betalen? Solliciteren op een andere baan met een verleden als sekswerker is lastig, het stigma is nog groot. De werkwijze van de overheid maakt dat sekswerkers geen andere keuzes meer hebben, met soms gevaar voor eigen leven. De plekken waar je veilig je sekswerk kan doen zijn al jaren ingeperkt, maar is nu helemaal niet meer aanwezig.

Het kleine sprankje hoop, toen het bericht kwam dat contactberoepen weer mochten starten, bleek weer een klap in het gezicht te zijn vanuit de overheid. Het kabinet is ronduit discriminerend door sekswerk als enige contactberoep uit te sluiten. Krijg je een uitgebreide relaxmassage? Dat is vanaf 3 maart geen probleem meer. Staat je kapper op 10 centimeter van je neus vandaan om je pony te knippen? Gewoon doen!

Wouter Koolmees en zijn D66 laten het er gewoon weer bij hangen. Dat de sekswerkers geflest zouden worden door de christelijke partijen, daar kijken we helaas al niet meer van op. D66 en VVD laten het maar gebeuren.

Sekswerkers in België mogen formeel niet bestaan. Het gevolg? Communicatiedrama van de regering en mogelijk geen vaccinatie

door

Vanaf 1 maart zijn de meeste contactberoepen weer toegestaan in België. Maar wat betekent dat voor sekswerkers? De sector vraagt duidelijkheid.

‘We zijn de hypocrisie rond prostitutie moe’, klinkt het bezorgd bij Cécile Jodogne (Défi), de burgemeester van Schaarbeek. ‘Kan iemand me zeggen wat ik weldra moet doen met de “salons voor prostitutie” in de Aarschotstraat, als de massagesector heropent? Waarin schuilt het verschil tussen een intieme tantra­massage en een erotisch contact als het op afstandsregels aankomt?’

Intussen is duidelijk dat de meeste niet-medische contact­beroepen vanaf volgende week weer toegestaan zijn: onder meer de schoonheids-, tatoeage- en massagesalons mogen weer open. Net die laatsten leiden tot verwarring: ‘Want wat doe je met een sekswerkster die ingeschreven staat als masseuse? Verliest die haar overbruggingsrecht?’, vraagt Daan Bauwens van het sekswerkerscollectief Utsopi zich af. ‘En hoe moet het dan met de erotische massagesalons?’

“Sekswerkers die door de mazen van het net vallen, zelf vaccineren”

Op aandringen van Utsopi communiceerde de bevoegde minister van Middenstand David Clarinval (MR) informeel dat sekswerk niet wordt geassocieerd met massage, en dat prostitutie dus nog niet voor morgen is. Maar ­zolang die communicatie niet helder gebeurt, is er ruimte voor interpretatie. ‘In een ideaal scenario haalt de federale overheid sekswerk uit de strafwet, zodat er een erkende structuur rond kan worden gecreëerd,’ zegt Wendy Gabriëls van de gezondheidsorganisatie Violett. ‘Maar voor het eerstkomende Overlegcomité hopen we vooral op een duidelijke boodschap. Het is van belang dat de overheid een onderscheid maakt tussen massage en sekswerk en dat sekswerk voortaan in de ministeriële besluiten ook uitdrukkelijk bij naam wordt genoemd.’

Dat sekswerkers formeel niet mogen bestaan, heeft ook gevolgen voor de vaccinatiecampagne. ‘Velen komen uit het buitenland en zijn vaak niet in orde met hun papieren doordat hun beroep niet erkend is’, zegt Gabriëls. ‘Bij het uitrollen van de vaccinatiecampagne denken overheden nog te veel vanuit een wit middenklassepubliek dat zich vlotjes kan laten registreren. We zijn nu aan het nagaan hoe we met ons medisch team de sekswerkers die door de mazen van het net vallen, zelf kunnen vaccineren.’

Meer verdoken prostitutie

Hoe en wanneer de sekswerk­sector uit de tweede lockdown geraakt, zal nog moeten blijken. Een deel sloot in oktober 2020 opnieuw de deuren op basis van de horecamaatregelen. Dat is bijvoorbeeld het geval voor de ­ramen in Gent en de bordelen langs de zogenaamde Chaussée d’Amour in Sint-Truiden. Een ­ander deel ging op slot op grond van de maatregelen voor de niet-medische contactberoepen. Een heropening dreigt op deze ­manier in twee snelheden te ­gebeuren.

Intussen is de verdoken prostitutie niet tegen te houden. ‘De tweede lockdown is voor velen nog heviger dan de eerste’, zegt Fabian Drianne van de Brusselse gezondheidsorganisatie Espace P. ‘De geldreserves zijn er nu helemaal doorgedraaid. Veel OCMW’s bieden wel faciliteiten voor mensen die niet in regel zijn, maar dit blijft een moeizame procedure. We zien geregeld sekswerkers met huurschulden en de groep die ondanks de risico’s genoodzaakt is om door te werken, wordt groter.’

Bron: Standaard.be

Sekswerkers mogen niet aan de slag: ‘Wij komen als laatste in de rij’ stelt L’Amour in Hulst

door

In de coronapersconferentie zat gisteren goed nieuws voor veel contactberoepen, maar niet voor de sekswerkers. Die beroepsgroep mag voorlopig nog niet aan de slag van het kabinet. Tot grote teleurstelling van Marcia de Jong van Erotheek L’Amour in Hulst. “Voor ons begint het toch wel zorgelijk te worden”, aldus De Jong.

De Jong is blij voor de ondernemers die wel weer aan het werk mogen, maar had zelf ook graag de deuren weer geopend. Voor zichzelf, maar zeker ook voor haar klanten.
“Wij hebben ook cliënten, onder wie ouderen die eenzaam zijn, weduwen, single heren, maar ook mensen met een beperking, voor wie het ook steeds lastiger wordt om vol te houden”, legt ze uit.

Onbegrip

Ergens begrijpt De Jong wel dat het kabinet voorzichtig is, maar er is ook onbegrip. Vorig jaar mochten de sekswerkers namelijk wél blijven werken. “En dat is eigenlijk heel goed verlopen”, voegt ze daaraan toe. Klanten konden alleen terecht op afspraak, de temperatuur werd gemeten en er werden zware hygiënemaatregelen getroffen.

Het is ook een maatschappelijke functie.”

Daarnaast draait sekswerk volgens De Jong niet alleen om seks. “Sekswerk gaat niet altijd om de handeling, het is ook een maatschappelijke functie”, legt ze uit. Volgens De Jong komen mensen ook binnen voor een praatje of een massage. “Er komt niet altijd heel nauw een-op-eencontact bij kijken.”

Geen inkomen

De sekswerkers komen ondertussen financieel wel in het nauw te zitten. “Die hebben op een jaar tijd zeven maanden lang geen inkomen, maar ook geen tegemoetkoming, dus financieel wordt het ook gewoon zwaar”, legt De Jong uit.

Of de seksbranche snel weer open kan, is nog maar de vraag. De brancheorganisatie doet er volgens De Jong alles aan. “Die maken zich wel hard voor de branche, maar het lijkt wel alsof wij worden vergeten. Wij komen als laatste in de rij”, verzucht De Jong.

Bron: Omroepzeeland.nl

Sekswerk enige contactberoep voor wie deur dicht blijft: ‘Meeste meiden zijn al weg’ stelt deze Rotterdamse seksclub

door

Het kabinet maakte dinsdagavond bekend dat alle contactberoepen, zoals kappers en masseurs, weer aan de slag mogen. Maar voor sekswerkers, ook een contactberoep, blijft de deur voorlopig nog dicht. “Dat is absoluut niet leuk voor de hele branche”, zegt Dirk, bedrijfsleider van de Rotterdamse nacht- en seksclub Cinderella.

De meeste sekswerkers zijn al ander werk gaan zoeken, zegt Dirk. “Die meiden zijn bijna allemaal verdwenen. De meesten naar het buitenland. Dus als we uiteindelijk gaan opstarten, zal dat heel moeilijk gaan.”

‘Overal kommer en kwel’

Om nog maar niet te spreken over de moeizame situatie waarin de sekswerkers zich nu bevinden. Want als we Dirk mogen geloven, is die ‘best wel schrijnend’. “Die meiden hebben helemaal geen rechten. Sommige gemeenten geven dan wel bijstand, maar het is overal kommer en kwel.”

Mede daarom heeft nacht- en seksclub Cinderella op dit moment vrijwel geen sekswerkers. “Die meiden zijn niet in loondienst. Dus die gaan illegaal door. Op illegale websites zie je dat het helemaal vol staat. Daar bieden veel vrouwen, mannen en transgenders zich aan.”

Van een coronaverbod lijkt op die websites geen sprake. “Je kan al die mensen privé opzoeken”, zegt hij.

‘Wat moet, dat moet’

Toch schreeuwt Dirk niet van de daken dat het kabinet alles open moet gooien. De maatregelen blijven belangrijk, vindt hij, om mensen van de straat te houden, ook al nekt dat zijn eigen business. “We leven in een pandemie. Wat moet, dat moet.”

Ook speelt mee dat nightclub Cinderella naast een seksclub ook een nachtclub is. Dat zorgt ervoor dat het belangrijk is dat de horeca opengaat en de avondklok wordt afgeschaft.

“We willen compleet open. Wij draaien namelijk ook door de horeca en ‘s avonds na negen uur. Dus werken voor ons zou nu sowieso minder gunstig zijn door die andere maatregelen.”

Bron: Rijnmond.nl

Anna van ‘t Hek: ‘Yab Yum’ heeft me van mijn vooroordelen bevrijd

door

Anna van ‘t Hek maakte een film over de roemruchte seksclub Yab Yum. Tijdens haar research raakte ze verdwaald in een moordzaak. ‘Ik was soms bang, ja. Ik bén helemaal geen misdaadjournalist.’

Haar eerste kennismaking met Yab Yum was een deceptie. Ze bezocht het pand in 2016, toen het een museum was. Samen met haar 85-jarige oma, vertelt Anna van ‘t Hek. “Ze is een enorm chique dame, het leek me heel grappig om dat met haar te doen.”

Maar van de glans van het ooit zo exclusieve bordeel in Amsterdam was weinig over. “Het was een spookhuis waar het letterlijk stonk: naar riool, naar water dat niet meer liep”, vertelt Van ’t Hek via een videoverbinding. “Het was er vies, er stonden nog wat vuile champagneglazen. En een paar paspoppen.”

Die bleken te zijn neergezet door Mitch: ex-manager van de seksclub die in 2009 op last van de rechter moest sluiten. Hij was initiatiefnemer van het groezelige museum en hoopte met de poppen iets van het oude, bruisende leven na te bootsen. Mitch werd uiteindelijk een van de hoofdpersonen van Yab Yum, de documentaire die Van ’t Hek maakte.

“Yab Yum is altijd een mythische, iconische plek in de stad geweest”, zegt de filmmaakster, zelf geboren en getogen Amsterdammer. Dat imago alleen al trok haar aan. “En Mitch vond ik zo intrigerend: een man die zijn eigen verleden levend houdt, die blijft terugverlangen naar zo’n dubieuze plek. Ik dacht dat dát het verhaal van mijn film zou worden.”

Portier Bertje

Zo begon haar onderzoek naar het duurste bordeel van Nederland, roemrucht in de jaren tachtig en negentig. Wat maakte dat ex-manager Mitch daar met zoveel plezier en weemoed op terugkeek? Het verkommerde pand aan het Amsterdamse Singel was haar vertrekpunt. “Het was net het Forum Romanum: alles is er nog, maar je moet de geschiedenis zelf reconstrueren.”

Makkelijk ging dat niet. Zo moest ze wel een jaar zeuren om één dag in het pand te mogen, in 2018 – het museum was inmiddels gesloten, de gemeente had beslag gelegd op het gebouw. Het werd een hectische draaidag van zestien uur, voorbereid als een militaire operatie. “In vintagewinkels hadden we passende attributen en meubelstukken verzameld, we vonden zelfs barkrukken en asbakken die echt in Yab Yum hadden gestaan. De nacht voordat we mochten filmen, heb ik niet geslapen. In die ene dag wilden we Yab Yum terugbouwen in de oorspronkelijke luister, we wilden tonen hoe mooi het ooit was. Om vervolgens te laten zien hoe de club en het pand steeds meer zijn vervallen.”

Die beelden, van klatergoud én afbraak, zijn in de film gemonteerd tussen de interviews met oud-werknemers door. Ook voor hén moest Van ’t Hek hard werken. Ze sprak in de researchfase met 135 mensen: oud-klanten van het bordeel, barkeepers en veel dames, voormalig gastvrouwen. “Ze wilden allemaal met me praten en wijn drinken, maar niet op camera. Ik heb mensen gesproken, een man en een vrouw, van wie hun eigen kinderen niet eens weten dat ze elkaar in Yab Yum hebben ontmoet.” Ook Mitch trok zich verschillende keren terug uit de film; uit angst, ontdekte Van ’t Hek.

Meer lezen

Vacature gastvrouw voor Privéhuis in Utrecht

door

Privehuis La Cloche in Utrecht zoekt een gedreven gastvrouw na de lockdown voor de vrijdagen.

Heb je natuurlijk overwicht, kan je goed hoofdrekenen, ben je betrouwbaar en gastvriendelijk? En beschik je over sociale vaardigheden zowel in de omgang met gasten, als met de dames die bij ons werken? Mail dan je CV naar info@privehuislacloche.nl. Een verklaring van goed gedrag zal (in verband met goedkeuring Gemeente voor vergunning) aantoonbaar moeten zijn.

Werkuren 13 uur per dag, het aantal dagen per week bespreekbaar, gewenste leeftijd 30-55 jaar.

‘Waar zijn ze bang voor? Dat ze na de les voor tien euro haar tieten laat zien aan hitsige pubers?’

door

Op humo.be lazen wij deze column van Heleen Debruyne, die wij graag met jullie willen delen.

Lerares moet opstappen omdat naaktbeelden circuleren onder leerlingen,’ kopt De Standaard. Een paar weken geleden stond half Vlaanderen nog als één vrouw achter Kaat Bollen, die het aan de stok kreeg met de Psychologencommissie omdat de weinig verhullende kledij die ze in haar vrije tijd graag draagt niet zou stroken met ‘de waardigheid’ van het beroep. De conclusie van half Vlaanderen: de psychologencommissie is een benepen orgaan.

De directie van de school Zusters Maricolen in Maldegem heeft de zaak-Bollen kennelijk niet gevolgd – of heeft het debat wel gevolgd en blijft de katholieke doctrine desondanks koppig trouw. Ze zetten een jonge interimleerkracht Engels ‘in onderling overleg’ op straat, omdat er op het internet expliciete erotische beelden van haar circuleren, beelden die tegen betaling gekocht kunnen worden. Een interimleerkracht kan die extra centen ongetwijfeld goed gebruiken, de vaste, voltijdse onderwijsopdrachten zijn dun gezaaid.

Pubers waren die beelden op het spoor gekomen, hadden ze laten zien aan hun ouders, die prompt gingen klagen bij de directie. Ze geven aan ‘verbouwereerd’ te zijn. Alsof ze van het hele bestaan van internetporno niet afwisten, laat staan dat hun kindertjes naar zoiets zouden kijken. De directie liet nog weten dat ‘over de ­professionele opdracht van deze leraar op de school geen klachten zijn binnengekomen’. Toch oordeelden ze dat de vrouw haar lesopdracht niet meer naar behoren kon uitvoeren. Waar zijn ze bang voor? Dat ze na de les voor tien euro haar tieten laat zien aan hitsige pubers? Dat ze tijdens het vervoegen van ‘to be’ in kreunen uitbarst?

Deze zaak zegt veel over onze seksuele moraal. We geloven nog steeds dat het verkopen van je lichaam geen ­eerlijke arbeid is, maar een smet, iets schimmigs, viezigs, voor onbetrouwbare types die je zeker niet met je kinderen alleen in een klaslokaal zou durven laten. Ook de seksualiteit van kinderen en jonge pubers vinden we lastig: gisteren waren het nog onschuldige bloedjes, vandaag zitten ze te masturberen voor de smartphone die jij voor hen hebt gekocht. Dat weten we wel, maar daar een goed gesprek over aangaan is vaak te moeilijk, te confronterend ook. Stel je voor dat blijkt dat ook ouders naar porno kijken.

De school heeft hier een kans gemist om eindelijk een interessante les te geven: een gesprek met de leerkracht in kwestie, de leerlingen en hun ouders, over seksuele moraal, over sekswerk en internetporno in het huidige economische klimaat. Als ze iemand zoeken om zo’n gesprek te begeleiden bied ik graag mijn diensten aan.

Ik hoop dat half Vlaanderen nu niet wegkijkt van de school Zusters Maricolen in Maldegem omdat er puberzieltjes in het spel zijn, en ook als één vrouw achter de anonieme jonge interimleerkracht Engels gaat staan. Kaat Bollen heeft al een naam en een carrière en komt wel op haar hooggehakte pootjes terecht, deze vrouw moet nog jaren in het onderwijs werken. En de seksuele moraal verandert niet met één mediagenieke zaak, maar pas als werknemers niet meer afgestraft worden voor wat ze na hun diensturen met hun lichaam doen.

Sekswerkers in België dienen klacht in tegen huisbaas die woekerprijzen eist voor bouwvallige bordelen

door

Raamprostituees uit de Noordwijk in Sint-Joost (België) hebben een klacht ingediend tegen hun huisbaas om de exuberante huurprijzen voor hun aftandse bordelen aan te klagen. Belangenvereniging Utsopi staat achter de sekswerkers, die door de coronamaatregelen al maanden geen euro verdienen en spreekt van een primeur.

Sinds het begin van de coronacrisis, nu bijna een jaar geleden, ligt de sekssector zo goed als plat. Het gros van de sekswerkers heeft geen wettelijk statuut en dus ook geen recht op enige tegemoetkomingen. Velen zijn aangewezen op financiële steun van sympathisanten en op voedselhulp om te overleven.

Dat de huisbaas, die eigenaar is van een groot aantal bordelen in de rosse buurten van Sint-Joost-ten-Node, naar de rechter is gestapt om achterstallige huurgelden op te eisen, is bij veel vrouwen de spreekwoordelijke druppel. “Daarom gaan ze nu zelf in de tegenaanval”, zegt Sonia Verstappen van Utsopi.

“De meisjes verdienen al maanden geen cent, maar moeten wel hoge huurprijzen betalen. Een beetje begrip was hier op zijn plaats geweest”, klinkt het.

Vervallen panden

“Zij die in de Noordwijk achter de ramen staan, behoren tot de meest kwetsbare groep in de sector. Ze verdienen maar 25 euro of minder per klant. Daartegenover staan huurprijzen van 1.000 euro of meer, soms zelfs tot 2.000 of 3.000 euro per maand. Daarvoor krijgen ze een gelijkvloers pand van niet meer dan 30 vierkante meter”, klinkt het bij Utsopi. Meestal in vervallen panden zonder enige hygiëne.

De sekswerkers beschuldigen de huiseigenaar van misbruik van hun kwetsbare situatie, met de bedoeling woekerwinsten te maken op de huur, en zijn naar de rechter gestapt.

Volgens belangenorganisatie Utsopi en hun advocaat meester Laurent Levi is de klacht die de meisjes hebben ingediend alvast “een primeur”.

Represailles

“Meestal kunnen of durven ze niet voor hun rechten opkomen omdat ze geen papieren hebben. Maar vooral ook omdat ze bang zijn voor represailles.” In het verleden zijn al vaker meisjes zwaar fysiek aangepakt omdat ze niet in de pas liepen. Anderen werden uit hun bordeel gezet, zodat ze noodgedwongen op straat klanten moeten zoeken.

Nu twee meisjes de stap hebben gezet, hebben verschillende andere prostituees zich al bij hun actie aangesloten.

De Brusselse prostituees vragen al langer hulp aan de overheid omdat ze zich in de steek gelaten voelen.

Bron: Nieuwsblad.be

Hou je van een echte porno-look? Dan is Joy jouw ultieme ervaring in Amersfoort na de lockdown!

door

Grote siliconen borsten (Cup G), volle sexy lippen, volle ronde billen, slank en heel geil… Joy is een absolute porno-babe! Bij House of Dreams in Amersfoort is ze meerdere dagen per week aanwezig om jou te ontvangen.

De recensies liegen er niet om, vele bezoekers hebben hun lof uitgesproken over haar. Want behalve fantastische looks heeft ze ook nog echt passie om jou te pleasen. Het is een leuke meid waarmee je een echt lekkere tijd kan hebben. Lees hier maar een aantal quotes uit haar recensies.

“Joy kan een man deeptroath pijpen wat maar weinig dames kunnen, ze doet het zo verschrikkelijk lekker haar ogen doen je al bijna spuiten van genot.”

“Wat een lekkere vrouw is dit !!! Ze gaat me zeker vaker terug zien.”

“Mooie grote borsten en een lief gezicht. Dat in combinatie met Joy haar kwaliteiten maakten dit tot een hele leuke date.”

“Dit is een lekkere geile pornchick, kan zo van Temptation Island komen.”

“Joy kwam de kamer in met een koud drankje en ik was helemaal onder de indruk van haar verschijning.”

“Zeker voor mensen zoals ik die een beetje botox, lipfillers en lekker dikke silli’s wel kunnen waarderen (ik vind het gewoon prachtig). Ook weet ze goed hoe ze een man moet verwennen en kan je goed met haar praten en lachen.”

Ook een porno-ervaring met Joy?

Wil je ook met Joy een lekkere porno-ervaring? Ze ontvangt jou in het gezellige privehuis House of Dreams in Amersfoort, aan de Soesterweg 271. Je kan er gratis parkeren en je wordt door een gastvrouw ontvangen.

Je kan in de week-agenda zien wanneer ze aanwezig is. Het is aan te raden om telefonisch vooraf een afspraak te maken, dit gaat via de gastvrouw van House of Dreams. Tijdens openingstijden kan je bellen op 033-4613293.

Meer van Joy kan je op haar profielpagina lezen.