Wauw wat een prachtige foto van Kylie. Deze exotische Nederlands/Indonesische mix van 25 jaar ontvangt jou bij Karin’s Home in Rotterdam. Prachtig slank lijf, fraaie B-Cup borsten en prachtige benen en billen die mooi tot uiting komen in de sexy lingerie.
Kylie haar specialiteit op de kamer is om jou naar de 7e hemel te pijpen. Wil je dat meemaken? Check dan de week-agenda om te zien wanneer ze aanwezig is. Mee van Kylie lees je hier!
Iedereen heeft in zijn tienerjaren ooit wel eens een bijbaantje gehad. Maar de 25-jarige Anouk had op haar achttiende wel een hele bijzondere job: ze was een escort en stapte later over naar de porno-industrie. Haar reden? Anouk wilde van haar hobby haar werk maken. Ze heeft geen spijt van die keuze, maar ze had niet gedacht dat die beslissing op lange termijn zoveel invloed op haar leven zou hebben. Anouk vertelt er meer over aan Tannaz.
Een bijbaantje vinden is voor velen een zoektocht. Maar voor Anouk was dat niet het geval. Op haar achttiende wist ze het zeker: ze besloot sekswerker te worden. Maar hoe kwam ze op het idee om dat als bijbaantje te nemen? “Ik had best best wel vaak seks en toen dacht ik: waarom zou ik het gratis blijven doen en niet mijn centjes daarmee verdienen?”, legt ze uit.
Na een tijdje ontmoette Anouk een producer van pornofilms. Deze ontmoeting zorgde voor een nieuwe switch in haar carrière: ze stapte uit de escortwereld en begon te werken in de porno-industrie. “Ik hield er altijd al van om voor de camera te staan en dingen te doen. Zo ben ik in de porno-industrie beland.”
Wanneer je eenmaal iets op het internet post, is de kans groot dat het daar voor altijd op blijft staan. Anouk kan daarover meepraten en ervaart tot op de dag van vandaag de gevolgen van die filmpjes. Zo vertelt ze in het gesprek dat het ‘heel lastig’ is om van het label ‘pornoactrice’ af te komen. Maar wist Anouk niet van tevoren dat het opnemen van pornocontent riskant kan zijn? “Op het moment dat je in een bepaald wereldje leeft, waarin seksuele content maken normaal is, denk je niet na over de gevolgen.”
Ondanks alles heeft Anouk geen spijt van haar oude bijbaan. Zij kijkt juist met veel plezier terug op die periode van haar leven. “Ik heb een hartstikke leuke tijd gehad”, vertelt ze enthousiast. Wat wel lastig is, is dat haar oude job nog altijd invloed heeft op haar persoonlijke leven. “Mensen zullen minder snel in zee gaan met een pornoactrice, dan met iemand die achter de kassa heeft gestaan.”
Volgens Anouk is er te weinig informatie over de sekswereld. Daarom besloot ze met een oplossing te komen. “Ik heb samen met een zakelijke website het platform Taboeloos opgebouwd. Daarop proberen wij mensen te behoeden en schrijven wij artikelen over onder andere seksualiteit, in de hoop om zoveel mensen te informeren. De sekswereld is groot, maar er is weinig over bekend.”
Bron: Funx.nl
We hebben de prijswinnaars getrokken uit alle geschreven recensies op Citygirl.nl in de afgelopen maand. Er worden nu 20 winnaars bekend gemaakt!
De recensie-actie is een gecombineerde actie over recensies die zijn geschreven over een bezoek bij een dame bij Privehuis House of Dreams, Privehuis La Cloche, Privehuis Almere of één van de locaties van SM Studio Nederland (Almere, Amersfoort of Utrecht).
1e prijs, 1 uur jacuzzi t.w.v. 140 euro:
2e prijs, 1 uur t.w.v. 120 euro:
3e prijs, 45 minuten t.w.v. 100 euro:
4e t/m 20e prijs, 30 minuten t.w.v. 70 euro:
De prijswinnaars krijgen via hun interne mail de unieke winnaarscode. Met deze code kunnen zij ieder hun gratis sexprijs verzilveren in de maand na de huidige lockdown. De prijs is alleen in die maand in te wisselen bij de gastvrouw van Privehuis House of Dreams of Privehuis La Cloche.
Natuurlijk gaan wij na de lockdown ook door met de recensie actie! We verloten dan weer 20 gratis sexprijzen. De prijzen worden verloot onder geschreven recensies op het forum van Citygirl.nl! En ook nu weer over een bezoek bij Privehuis House of Dreams, Privehuis La Cloche, Privehuis Almere of één van de locaties van SM Studio Nederland (Almere, Amersfoort of Utrecht).
Ben jij de volgende recensieschrijver? Dan ding je ook mee naar de één van de gratis sexprijzen. Wie volgt? Wie schrijft, die blijft!
Pointer heeft in 2020 meerdere artikelen en items gepubliceerd over de positie van sekswerkers. Nu is in een één uur durende podcast daar een gesprek over met verschillende gasten. De hamvraag: Is sinds het bordeelverbod in het jaar 2000 de positie van sekswerkers echt verbeterd?
Er wordt gesproken over lokaal beleid, de rol die gemeenten spelen en ook hoe banken te werk gaan. Daarbij komt naar voren hoe het sekswerkers steeds lastiger wordt gemaakt om hun beroep uit te voeren. De hele podcast kan je hier beluisteren.
In Den Haag ontvangt de 29-jarige beauty Laura jou, in een net appartement. Voor een date vol erotiek, of vol soft-SM… Of een combinatie van beiden! Elke dag tussen 11.00 en 22.00 uur is het mogelijk om met haar het bed in te duiken. Wie neukt wie? Neem jij haar in verschillende standjes, of pakt ze haar strap-on erbij en neukt ze jou?
Neem contact op met Laura om af te spreken, dit kan door in het Engels een whatsapp te sturen naar 06-33459567. Geef aan op welke dag en tijd je wil afspreken, voor hoe lang je een sessie wil en vertel beknopt wat je fantasie is. Dan laat zij je weten wat er mogelijk is.
Wil je meer zien van Laura? Kijk dan eens in haar advertentie voor meer foto’s en info. En klik hier voor Laura haar recensies!
Zoek jij een spannende betaalde date met een leuke geile meid of kinky girl of Meesteres? In Belgie of Nederland? Kijk dan eens op www.escortnews.nl en selectie per land en stad, op zoek naar jouw geile date!
Photoshop. Een grap. Dat dacht Bas Steman toen hij afgelopen weekeinde voor het eerst de foto zag van de deels uitgebrande wielerbus van Sauna Diana. Maar na een paar belletjes drong het door tot de Zutphense schrijver en oud-wielrenner: de legendarische bus was inderdaad voor een groot deel verzwolgen door vlammen. Steman aarzelde niet en gaat met de pet rond voor restauratie van de bus. ,,Dit rijdende wielermuseum mag niet verloren gaan.’’
De Engelse dubbeldekker was een iconisch herkenningspunt langs snelweg A16 in Brabant. Daar stond de eerste wielerbus die ooit in de Tour de France te bewonderen was, te pronken in een weiland. Als eerbetoon aan het romantische wielrennen.
Een saluut aan de tijd dat een door het bordeel van Corrie en Frans Siemons gesponsorde wielerploeg in een luxe bus van koers naar koers ging. Op eerste kerstdag vloog de bus door nog onbekende oorzaak in brand. De schade is groot.
Steman begon de crowdfunding samen met Kees Kuijlen en Henk Keller, vroeger respectievelijk ploegleider en chauffeur bij de Sauna Diana-ploeg. ,,Ons doel is om minimaal 20.000 euro binnen te halen’’, zegt Steman. ,,De bus kan nog gerepareerd worden, maar dat wordt een dure grap. Maar dat mooie rijdende wielermuseum mág niet verloren gaan. De bus is een icoon van de wielerromantiek.’’
Voor de familie Siemons betekent de dubbeldekker nog veel meer, weet Steman. ,,Voor de kinderen van Corrie en Frans staat de bus voor een rijke familiegeschiedenis. Voor het leven en werk van hun overleden vader en moeder. We moeten dat rijdende monument gewoon redden.’’
Blote dame prikkelde de fantasie
Steman zag de bus voor het eerst ergens in de jaren 80. Hij fietste toen voor De Adelaar in zijn geboorteplaats Apeldoorn en was meteen gefascineerd door de dubbeldekker. ,,Geschilderde blote dame op de zijkant. Groot. Dat prikkelde meteen mijn fantasie. Er gingen de wildste verhalen rond over die wielerbus. Die dubbeldekker liet me niet meer los.’’
De luxe dubbeldekker was het eerste voertuig voor verzorging van renners in het internationale wielerpeloton. Corrie en Frans Siemons gebruikten het voertuig aanvankelijk voor talenten van wielervereniging Zundert, waar hun drie zoons reden. Door de week runden zij in Zundert bordeel (‘herenclub’) Sauna Diana.
De talentjes konden douchen en omkleden in de bus. En eten: Corrie bakte er haar befaamde pannenkoeken. De bus ging later voor wielerkoersen door heel Europa en werd in de jaren 80 vervangen door een nieuwere versie.
Boekpresentatie op droomlocatie
Steman had dolgraag gefietst voor de Sauna Diana-ploeg. Maar zijn wielercarrière kwam nooit echt van de grond. Daarover schreef Steman het boek De Aankomst, waarin hij met veel zelfspot verhaalt over zijn wielercapriolen. De officiële boekpresentatie was in mei 2013. Plaats van handeling: Zundert, in de Sauna Diana-bus. Steman: ,,Een droomlocatie voor mij. Kon niet mooier.’’
Steman was toen al bevriend met de familie Siemons. Dat was het resultaat van de eerste tweet ooit die de Zutphenaar online zette. Steman: ,,Ik zocht een authentiek wielershirt van Sauna Diana en ging voor de eerste keer in mijn leven Twitter op met een oproepje.’’
Lang hoorde Steman niets. ,,Maar met kerst kreeg ik een pakketje, ingepakt in Donald Duck-papier. Kwam van Ruud Siemons, zoon van Corrie en Frans: een volledig Sauna Diana-wielertenue. Ik zocht contact met Ruud om hem te bedanken en we werden vrienden.’’ Ruud runt nu de zaak van zijn ouders, onder de naam Club Diana.
Filmisch eerbetoon
Die vriendschap resulteerde niet alleen in een bonte boekpresentatie. Steman maakte in 2013 ook een tv-documentaire – ‘Hoe een bordeel de Tour binnenrijdt’ – over de Sauna Diana-wielerploeg voor de serie Andere Tijden Sport. ,,Met volledige medewerking van de familie Siemons. Die docu móést gewoon gemaakt worden. Als filmisch eerbetoon aan een stuk wielergeschiedenis.’’
Steman weet zeker dat dat stuk historie wordt gered. ,,De respons op onze crowdfunding is gelukkig enorm. Ook vanuit de wielerwereld. De donaties stromen binnen. Die 20.000 euro krijgen we bij elkaar. En dat moet ook. Want over de A16 rijden zonder de bus van Sauna Diana te zien? Dat is voor mij en vele anderen ondenkbaar.’’
Bron: https://www.ad.nl/binnenland/bas-wil-legendarische-sauna-diana-bus-redden-repareren-wordt-een-dure-grap~ae72c30f/
Na 35 jaar kwam er in 2021 een einde aan een tijdperk: de Utrechtse tippelzone sloot. Daarmee is het niet meer mogelijk om in Utrecht legaal te tippelen. Hulpverleners maakten zich al direct zorgen en ook voormalig sekswerkers noemden het een slechte zaak dat de prostitutiezone moest verdwijnen. Een half jaar later blijken die zorgen terecht. Een deel van de prostituees is, zoals voorspeld, in het illegale circuit terechtgekomen. Een terugblik op het einde van de tippelzone in Utrecht.
De tippelzone had een belangrijke functie voor de sekswerkers. Het begon in 1986 met een verbouwde SRV-wagen die vanaf de brandweerkazerne naar de tippelzone reed. Vrouwen konden bij de wagen terecht voor steun en medische hulp. Dat beviel zo goed dat er een vast huisje werd neergezet, een soort huiskamer om het tippelen veiliger te maken.
“Het voelde als thuis. Moet je voorstellen, ik was al een paar jaar prostituee en ik was behoorlijk verslaafd en het voelde veilig”, vertelde voormalig prostituee Vanessa van Eegeren vlak voor de sluiting. “Er was een bus, je kon condooms halen, er was een gratis arts. Alles wat ik nodig had was daar. Drugs, dealers, klanten en geld. En dat gevoel van veiligheid gewoon ook. Achter Amsterdam Centraal was je gewoon loslopend wild.”
Carmen Kleinegris was een van de oprichters van de huiskamer. “Wij deden daar alles wat iedereen in zijn huiskamer doet. Je praat met elkaar over het leven, je kijkt hoe je het leven kunt verbeteren, je viert er dingen. Je rouwt ook als er nare dingen gebeurd zijn, want er gebeurden echt nare dingen. Ik heb ooit bij een prostituee een schroevendraaier, die dwars door haar wang was gestoken, er uit moeten halen en hup naar de EHBO. Er is ook een vrouw vermoord”, vertelde Kleinegris afgelopen zomer aan RTV Utrecht.
Naast de huiskamer werden er ook afwerkplekken gecreëerd omdat vrouwen vaak met klanten naar de meubelboulevard gingen met alle gevaren van dien. “We hebben de gemeente gevraagd om een plek te creëren waar vrouwen hun klanten konden afwerken en toch in de buurt van iedereen konden zijn. Zo konden ze ook voor elkaar veiligheid creëren”, zegt oud-politieman Bernard van den Hoeven. Van den Hoeven en zijn collega Kees Komduur werkten in de jaren 80 bij de jeugd- en zedenpolitie. Zij waren betrokken bij de oprichting van de huiskamer en het creëren van de afwerkplekken.
Met het ontstaan van de tippelzonde veranderde hun rol als politieagent. Komduur: “Dat is een beetje de truc van het verhaal. Ten eerste verandert de rol van de politie van opjager en vijand naar beschermer, maar je kunt ook voorwaarden stellen over wie hier loopt en welke leeftijd daaraan is verbonden”, vertelde Komduur toen hij in de zomer van 2021 met RTV Utrecht sprak over de aangekondigde sluiting van de tippelzone.
“Dat meiden hier met gescheurde kleding en onder de blauwe plekken en bebloed naar binnen kwamen rennen en om hulp vroegen. Dan moet de politie wat doen. In het verleden nam de politie niet zo gauw een aangifte op van een prostituee die was mishandeld of erger nog, was verkracht. En dat gebeurde nu wel. En ook de daders werden nu aangehouden. Dat verhaal ging als een lopend vuurtje, dat ook die meiden aangifte kunnen doen en ook wel degelijk verkracht kunnen worden”, zei Komduur.
De mannen zagen de sluiting van de tippelzone met lede ogen aan. Ze voorspelden dat veel vrouwen in het illegale circuit terecht zouden komen. “Prostitutie blijft en prostitutie in relatie tot verslaving blijft. En dan moet je thuis gaan werken, een smoezelig motelletje of bij klanten thuis. God beter het, nog gevaarlijker. Nee, het is een stap achteruit”, aldus Komduur.
Nu, een halfjaar later blijkt de voorspelling van de politieagenten en de betrokken hulpverleners uit te komen. “Dat is best een probleem. Een deel werkt thuis, een deel werkt bij vrienden, een deel werkt op straat. Ze mogen officieel niet thuiswerken dus dat betekent dat het risico op misstanden wel toeneemt”, zegt Minke Fischer van hulporganisatie Belle. Sinds de sluiting heeft de organisatie met zoveel mogelijk prostituees contact gehouden.
Een deel van de vrouwen die op de tippelzone werkte is omgeschoold met hulp van de gemeente en Belle. Ze zijn bijvoorbeeld werkzaam als cateraar of nagelstyliste. Maar er is ook een kwetsbare groep waarbij een overstap naar een andere baan niet mogelijk is, bijvoorbeeld door een verslaving. Ze willen blijven werken als prostituee maar zijn hun werkplek kwijt. “Het is nog te kort om signalen te krijgen of het echt de verkeerde kant op gaat, maar het is wel een risico”, zegt Fischer.
Belle pleit voor meer legale sekswerkplekken. “Het is een naïeve gedachte dat een stad geen prostitutie heeft. Sekswerk is een legaal beroep en daarmee zou je mensen de gelegenheid moeten geven om te werken.”
Bron: rtvutrecht.nl
Het is de Groningse burgemeester Koen Schuiling niet gelukt de Raad van State ervan te overtuigen dat eigenaren en verhuurders van prostitutiepanden een vergunning voor de exploitatie van een seksbedrijf moeten aanvragen.
De hoogste bestuursrechter wijst om die reden in een einduitspraak het hoger beroep van de burgemeester van de hand. Volgens de Raad kan alleen een leidinggevende, oftewel de beheerder van de panden, gedwongen worden een exploitatievergunning aan te vragen. Zoals ook een uitbater van een café een exploitatievergunning moet hebben en niet de eigenaar van het pand.
Burgemeester Schuiling vond evenwel dat de pandeigenaren en verhuurders van prostitutiepanden niet te vergelijken zijn met andere pandverhuurders. Immers, zij verdienen verreweg het meest aan de prostitutie in hun panden. Volgens de burgemeester strijken zij meer dan 90 procent van de opbrengsten van de prostitutie op en verdienen de eigenlijke beheerders/uitbaters niet veel.
Tijdens de rechtszaak van afgelopen september bleek dat één van de eigenaren, die eerder tegen de vergunningplicht in beroep gingen, ruim 7.200 euro per week voor 17 verhuurde ramen en drie appartementen opstrijkt.
De aangestelde beheerder krijgt daarentegen een relatief minieme vergoeding voor de praktische zaken die in een bordeel moeten worden geregeld, zoals het toewijzen van peeskamertjes, het verschonen van de lakens en handdoeken en de aanvoer van verse condooms. Verder gaat het om af en toe een reparatieklus en lastige klanten de deur wijzen.
Die activiteiten vindt de hoogste bestuursrechter bepalend voor de vraag wie de leidinggevende is in een prostitutiepand en wie over een exploitatievergunning dient te beschikken. Dat de eigenaar-verhuurders het leeuwendeel van de inkomsten naar zicht toe trekken en achter de schermen bijna alle touwtjes in handen hebben, doet volgens de Raad niet ter zake. Het is de beheerder die een vergunning moet aanvragen.
De uitspraak betekent een opsteker voor de eigenaar-verhuurders van panden aan de Nieuwstad. Zij hoeven geen vergunningen meer aan te vragen. ‘Ik verhuur alleen panden en heb verder helemaal niets met prostitutie of seksbedrijven te maken’, zei een eigenaar van een aantal Groningse prostitutiepanden eerder nog tijdens de rechtszaak.
Bron: rtvnoord.nl
Klik hier voor meer info!