Nieuws

Politie en justitie in Limburg hebben meer dan vijftien boetes opgelegd aan sekswerkers die bleven doorwerken ondanks het verbod op sekswerk tot 1 september om verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Het totaalbedrag van de opgelegde boetes bedraagt ruim 20.000 euro, meldt het Openbaar Ministerie.

Vanaf begin april waarschuwt de gemeente sekswerkers die hun diensten aanbieden via advertenties op internetsites. Prostituees die het verbod overtreden krijgen een boete. De hoogte van de boetes varieert van 400 tot 4000 euro. In mei hebben politie, de Limburgse gemeentes en het OM diverse controles uitgevoerd in heel Limburg.

In de bordelen met een vergunning werden geen overtredingen geconstateerd. Er was dus in alle beboete gevallen sprake van zogenoemde illegale thuisprostitutie, iets wat sowieso niet is toegestaan, of illegale escortservice. Bij een van de sekswerkers werd een bedrag van 15.000 euro gevonden. Dat bedrag is op verdenking van witwassen in beslag genomen.

Het uitvoeren van sekswerk is tot 1 september verboden, omdat het een contactberoep is.

In de jaren 70 oefende de Franse politie veel druk uit op sekswerkers. Sekswerkers werden gedwongen om steeds meer ondergronds te werken. Als een gevolg hiervan werden ze steeds minder beschermd en nam het geweld tegen hen toe. De Franse overheid wilde niks aan de situatie veranderen, zelfs niet na twee moorden op sekswerkers. In reactie hierop bezetten ongeveer honderd sekswerkers op 2 juni 1975 voor acht dagen lang een kerk in Lyon. Zij eisten goede werkcondities en een einde aan het stigma op sekswerk.

De bezetting werd een keerpunt in de internationale strijd van sekswerkers voor hun mensenrechten. 2 juni werd uitgeroepen tot de internationale dag van de sekswerker en sindsdien wordt er ieder jaar stilgestaan bij het geweld en onrecht waarmee sekswerkers nog altijd geconfronteerd worden.

Ook nu blijkt weer: Sekswerkers worden anders behandeld

45 jaar na dato zien we helaas dat sekswerkers nog altijd anders behandeld worden dan andere beroepsgroepen. Dit blijkt des te meer tijdens moeilijke tijden, zoals nu met corona. Terwijl alle andere contactberoepen op 11 mei weer aan het werk mochten, moeten sekswerkers wachten tot 1 september. Sekswerk is heel divers en het werk hoeft helemaal niet risicovoller te zijn dan het werk van een kapper of reguliere masseur, die wel weer aan het werk zijn. Door de huidige maatregelen zitten sekswerkers nog langer zonder inkomen. Wanneer zij wel aan het werk gaan zijn ze door de huidige situatie gedwongen dit illegaal te doen.

Stigma en de daarbij behorende vooroordelen spelen een grote rol in de ongelijke behandeling van sekswerkers. Sekswerkers verdienen een ander beeld van hun werk en wie zij zijn. Om het stigma rondom sekswerk te verminderen heeft Spot 46, het informatie- en adviescentrum voor sekswerkers van SHOP Den Haag, het Instagram account #humansintheredlight_thehague in het leven geroepen. Hier kunt u persoonlijke verhalen lezen van sekswerkers uit “the red light” district in Den Haag. Het zijn verhalen die iedereen mee kan maken en waarin u zich kunt herkennen. Zo leest u onder andere hoe sekswerkers de coronacrisis doorkomen; de één werkt extra in de zorg en de ander heeft nu meer tijd om boeken te lezen.

Bron: Dagblad070.nl

Waar in Nederland recent is besloten dat sportscholen en sauna’s sneller dan gepland weer mogen starten en prostitutie niet, is in Zwitserland het tegenovergestelde besluit genomen. De Zwitserse politiek hebben besloten dat vanaf 6 juni weer sekswerk uitgevoerd mag worden, maar vele sporten zijn nog niet toegestaan.

In Zwitserland is prostitutie legaal en er zijn naar schatting 20.000 sekswerkers. De minister van gezondheid, Alain Berset, verklaart waarom hiervoor gekozen is: ‘Er is zeker persoonlijk contact, maar bescherming lijkt mogelijk. Ik ben me bewust van het bizarre aspect van mijn antwoord, maar om eerlijk te zijn erotische dienstverlening had al eerder hervat kunnen worden.’ De politici zien meer gevaar in sporten waar men dichtbij en constant fysiek bezig bent. Denk dan bijvoorbeeld aan judo, boxen en worstelen

Drastische verlaging in coronabesmettingen

Zwitserland heeft de corona-besmettingen drastisch weten te verlagen, zonder zeer strikte lockdown regels te hanteren zoals buurlanden Italië en Frankrijk. Deze week waren er minder dan 20 besmettingen per dag, in een land met 8,5 miljoen inwoners.

Zwitserland loopt voor in het openen van het land voorop ten opzichte van andere Europese landen. Ze waren één van de eersten die winkels, restaurants en scholen openden aan het begin van Mei. Ook mogen vanaf 6 juni weer evenementen gehouden worden met maximaal 300 personen.

Amsterdam wil voorkomen dat de drommen prettoeristen na de coronacrisis weer terugkeren in de binnenstad. Nieuwe regels en de aankoop van vastgoed moeten zorgen dat winkels en horeca zich voortaan richten op bewoners in plaats van toeristen.

Door de coronacrisis is zichtbaar hoe afhankelijk delen van de binnenstad zijn geworden van bezoekers, schrijft burgemeester Femke Halsema woensdag in een brief aan de gemeenteraad. Volgens haar zijn delen van het oude centrum ‘opvallend stil’, terwijl buurten waar meer mensen wonen just wat drukker zijn. ‘Dit onderstreept de urgentie om na te denken over de binnenstad van de toekomst.’ Halsema uit hierbij de wens om het aantal toeristen in het centrum actief te verminderen.

Vastgoed kopen

De burgemeester streeft ook naar een diverser aanbod van winkels en horeca, dat zich vooral richt op bewoners. Idealiter zou in de toekomst het toeristische aanbod het straatbeeld nergens meer domineren. De gemeente onderzoekt de mogelijkheden om vastgoed in de binnenstad te verwerven, met hulp van organisaties zoals de NV Zeedijk of Stadsgoed NV, om zo te kunnen bepalen welke winkel of welk café daar komt.

Ook wil Halsema nieuwe regels waarmee Amsterdam kan ingrijpen in het winkelaanbod. De gemeente kan al de opening van nieuwe toeristische winkels voorkomen in delen van de binnenstad, maar dit blijkt onvoldoende om de monocultuur werkelijk te voorkomen. Een financiële onderbouwing bij deze ambities ontbreekt vooralsnog.

Buurtmarketing

Daarnaast is het idee om het bestaande aanbod in buurten en gebieden beter onder de aandacht te brengen en te profileren met een specifiek thema. ‘Hoe mooi zou het zijn als het Leidseplein en omgeving zich verder zou ontwikkelen tot het culturele hart van Amsterdam,’ schrijft Halsema. De winkels of instellingen zouden dan met elkaar verbonden moeten worden door de buurt een eigen identiteit te geven.

De vele Joodse instellingen en centra rond het Mr. Visserplein die zich, samen met het nieuw te bouwen Namenmonument, verenigd hebben in het Joods Cultureel Kwartier, dienen hierbij als voorbeeld. Dit moet Amsterdammers helpen om een beter overzicht te krijgen van het aanbod in eigen stad.

Raambordelen

Vorig jaar kreeg planoloog Zef Hemel de opdracht om een visie te ontwikkelen op de binnenstad, die de basis zou vormen voor een aanpak van de eenzijdige, op toeristen gerichte monocultuur. Bezoekers zijn welkom, schreef hij, maar de binnenstad is er in de eerste plaats voor Amsterdammers.

De aanpak van prostitutie en van de coffeeshops op de Wallen, die al voor corona in gang is gezet, gaat door. De verkenning naar een prostitutiehotel of erotisch centrum buiten de Wallen is al gaande. Halsema wil meer grip krijgen op coffeeshops en de overlast van cannabistoeristen verminderen.

Bron: Parool

Hoewel hotels tijdens deze coronacrisis altijd open mochten blijven, is dat voor de hotels in de Brusselse Alhambrawijk niet zo. Deze hotels staan immers bekend als “afwerkhotels” of rendez-vous hotels, waar sekswerkers hun klanten ontvangen. Buurtbewoners waren alvast niet rouwig om de dichte zaken. “De prostitutie in de buurt leidt vaak tot heel veel overlast”, zegt Jan Leerman van het Alhambra-comité. “Nu alles dicht is kunnen we opnieuw genieten van onze straat. We hebben terug een normale woonwijk.”

In de Brusselse Alhambrawijk opende vorige week een zogenaamd “afwerkhotel” opnieuw de deuren, terwijl dat niet mag. De opening lokte meteen veel prostituees naar de buurt, tot grote ergernis van de buurtbewoners.

Prostitutie

Maar vorige week kwam daar plots verandering in, toen het grootste hotel uit de wijk opnieuw de deuren opende. “We zagen plots veel meer prostituees en klanten in de buurt, het aanzuigeffect was onmiddellijk groot”, zegt Leermans. “Omdat het niet duidelijk was of de burgemeester of de federale overheid toestemming had gegeven om de hotels opnieuw te openen, hebben we de politie gebeld.”

Uiteindelijk ging het hotel opnieuw dicht. “We zien er eigenlijk tegenop dat binnen enkele weken de hotels hier zullen opengaan. Dan worden we opnieuw geconfronteerd met prostitutie en drugs, terwijl we nu een rustige, mooie woonwijk hebben. ”

Bron: VRT.be

Een 46-jarige Landgravenaar staat terecht op verdenking van mensenhandel, seksuele uitbuiting, witwassen van crimineel geld verdiend met prostitutie, uit winstbejag behulpzaam zijn bij illegaal verblijf in Nederland van tenminste twee jonge Braziliaanse vrouwen en bijstandsfraude.

Het betreft prostitutie vanuit een woning in Landgraaf in 2011 en 2012. De man, Ralf G., zou in zijn woning meerdere vrouwen huisvesten die van daaruit zouden werken en via chauffeurs naar klanten worden gebracht. G. plaatste advertenties voor de vrouwen (in de Trompetter) en bood hen onderdak. Hij zou de paspoorten van de Braziliaanse vrouwen hebben ingenomen.

In zijn woning zijn kopieën van ID-kaarten en paspoorten van vrouwen aangetroffen. G. wil daar niets over zeggen, hij beroept zich op zijn zwijgrecht. Bij de politie heeft G., inmiddels wonend in Kerkrade, ontkend met Braziliaanse vrouwen te hebben gewerkt. Tijdens zijn proces wil hij geen vragen beantwoorden.

Meer lezen

In Rotterdam werken sekswerkers voornamelijk in het onzichtbare, vanuit huizen en hotels. Wij doken in deze verborgen wereld, in samenwerking met Vers Beton en Investico. Voor sekswerkers is het niet altijd even makkelijk om vanuit huis te werken. Ze hebben vaak te maken met geweld van klanten.

Laura* werkt twaalf jaar in de prostitutie in Rotterdam. Ze komt uit Roemenië en zocht werk wat ze makkelijk kon doen in Nederland. Ze werkt nu vanuit huis. Tot de coronacrisis uitbrak, huurde ze twee appartementen. Een om vanuit te werken en een om in te wonen. Ze doet dit, omdat ze het niet veilig vindt om vanuit haar woning te werken. Ze heeft al vaker last gehad van klanten die haar stalken of opeens op de stoep staan zonder afspraak. Ze is zelfs een keer met de dood bedreigd door een klant. Hij was in haar tas aan het grabbelen en ze vermoedde dat hij van haar wilde stelen. Ze kreeg ruzie met hem en dat escaleerde. Ze heeft een gesprek met hem opgenomen waarin hij schreeuwt: “Ik ga je besluipen. Je moet blij zijn dat ik geen pistool heb.” Ze heeft aangifte gedaan bij de politie, maar zij konden niet zoveel doen. Klanten gebruiken meestal een wegwerp telefoontje en een neppe naam.

Haar vriendin Samira* komt uit Colombia en kwam naar Nederland om in de prostitutie te werken. Ze vindt het nu zwaar, omdat ook zij last heeft van geweldadige klanten. Zo is ze ooit door een bezopen klant tegen haar wil in opgesloten in zijn huis. Samira heeft nog op de tippelzone op de Keileweg gewerkt. Deze tippelzone sloot in september 2005. Ze vindt het nog steeds jammer dat de Keileweg dicht is. “Dat was een fijne plek om te werken, omdat het er veilig was en er allerlei faciliteiten waren.”

Niet veilig

Voor dit onderzoek spraken we meerdere sekswerkers. Eén van hen vertelt dat hij werkt vanuit het huis van een vriend van hem, omdat hij zich anders niet veilig voelt. Een andere sekswerker heeft juist positieve ervaringen. Het enige wat hij niet doet is bij klanten blijven slapen. Hij zoekt klanten namelijk bij hen thuis op. Hij vindt zijn klanten door op datingapp Grindr een dollar teken achter zijn naam te zetten en zo weten klanten dat hij een betaalde date is. Online klanten zoeken is populair. Zo worden sites als kinky.nl ook veel gebruikt. Het lastige aan deze manier van werken is dat de klant anoniem is. Voor de sekswerker is het een verrassing wie er op de stoep staat. Het verlangen naar een veilige werkplek als een tippelzone of een bordeel wordt onder Rotterdamse sekswerkers dan ook groter. Bordelen zijn overigens wel toegestaan in Rotterdam, mits ze een vergunning hebben. Maar dat is voor veel sekswerkers een probleem. Bordelen nemen vaak alleen jonge meiden aan. Oudere sekswerkers of transgender personen kunnen vaak niet op deze plekken terecht.

In Rotterdam is een tippelzone geweest op de Keileweg. Hier konden klanten met hun auto of fiets achter één van de schotten rijden om seks te hebben. Na de sluiting zijn veel sekswerkers met verslavingsproblemen opgevangen in speciale opvanghuizen die voor hun zijn gecreëerd en daar kregen ze constante begeleiding van Bouman GGZ. Deze voorzieningen bestaan nog steeds. Hulpverlening voor sekswerkers in bredere zin werd en wordt nog altijd gedaan door het PMW (Prostitutie Maatschappelijk Werk) van Humanitas die dat met een team van circa 10 hulpverleners doet. Hun visie op sekswerk is dat het gewoon arbeid is en dat er vaak een verkeerd beeld wordt geschetst van sekswerk. Het beeld heerst dat ze allemaal gedwongen worden of het om verkeerde redenen het werk doen, maar dat is niet waar. Sekswerkers zijn niet perse slachtoffers. Het is vooral belangrijk dat sekswerkers een goede arbeidspositie hebben en daardoor stevig in hun schoenen staan. Hun visie op sekswerk is dat het gewoon arbeid is en dat er vaak een verkeerd beeld wordt geschetst van sekswerk. Het beeld heerst dat ze allemaal gedwongen worden of het om verkeerde redenen het werk doen, maar dat is niet waar. Sekswerkers zijn niet perse slachtoffers. Het is vooral belangrijk dat sekswerkers een goede arbeidspositie hebben en daardoor stevig in hun schoenen staan.

Bron: Openrotterdam.nl