In Rotterdam werken sekswerkers voornamelijk in het onzichtbare, vanuit huizen en hotels. Wij doken in deze verborgen wereld, in samenwerking met Vers Beton en Investico. Voor sekswerkers is het niet altijd even makkelijk om vanuit huis te werken. Ze hebben vaak te maken met geweld van klanten.
Laura* werkt twaalf jaar in de prostitutie in Rotterdam. Ze komt uit Roemenië en zocht werk wat ze makkelijk kon doen in Nederland. Ze werkt nu vanuit huis. Tot de coronacrisis uitbrak, huurde ze twee appartementen. Een om vanuit te werken en een om in te wonen. Ze doet dit, omdat ze het niet veilig vindt om vanuit haar woning te werken. Ze heeft al vaker last gehad van klanten die haar stalken of opeens op de stoep staan zonder afspraak. Ze is zelfs een keer met de dood bedreigd door een klant. Hij was in haar tas aan het grabbelen en ze vermoedde dat hij van haar wilde stelen. Ze kreeg ruzie met hem en dat escaleerde. Ze heeft een gesprek met hem opgenomen waarin hij schreeuwt: “Ik ga je besluipen. Je moet blij zijn dat ik geen pistool heb.” Ze heeft aangifte gedaan bij de politie, maar zij konden niet zoveel doen. Klanten gebruiken meestal een wegwerp telefoontje en een neppe naam.
Haar vriendin Samira* komt uit Colombia en kwam naar Nederland om in de prostitutie te werken. Ze vindt het nu zwaar, omdat ook zij last heeft van geweldadige klanten. Zo is ze ooit door een bezopen klant tegen haar wil in opgesloten in zijn huis. Samira heeft nog op de tippelzone op de Keileweg gewerkt. Deze tippelzone sloot in september 2005. Ze vindt het nog steeds jammer dat de Keileweg dicht is. “Dat was een fijne plek om te werken, omdat het er veilig was en er allerlei faciliteiten waren.”
Niet veilig
Voor dit onderzoek spraken we meerdere sekswerkers. Eén van hen vertelt dat hij werkt vanuit het huis van een vriend van hem, omdat hij zich anders niet veilig voelt. Een andere sekswerker heeft juist positieve ervaringen. Het enige wat hij niet doet is bij klanten blijven slapen. Hij zoekt klanten namelijk bij hen thuis op. Hij vindt zijn klanten door op datingapp Grindr een dollar teken achter zijn naam te zetten en zo weten klanten dat hij een betaalde date is. Online klanten zoeken is populair. Zo worden sites als kinky.nl ook veel gebruikt. Het lastige aan deze manier van werken is dat de klant anoniem is. Voor de sekswerker is het een verrassing wie er op de stoep staat. Het verlangen naar een veilige werkplek als een tippelzone of een bordeel wordt onder Rotterdamse sekswerkers dan ook groter. Bordelen zijn overigens wel toegestaan in Rotterdam, mits ze een vergunning hebben. Maar dat is voor veel sekswerkers een probleem. Bordelen nemen vaak alleen jonge meiden aan. Oudere sekswerkers of transgender personen kunnen vaak niet op deze plekken terecht.
In Rotterdam is een tippelzone geweest op de Keileweg. Hier konden klanten met hun auto of fiets achter één van de schotten rijden om seks te hebben. Na de sluiting zijn veel sekswerkers met verslavingsproblemen opgevangen in speciale opvanghuizen die voor hun zijn gecreëerd en daar kregen ze constante begeleiding van Bouman GGZ. Deze voorzieningen bestaan nog steeds. Hulpverlening voor sekswerkers in bredere zin werd en wordt nog altijd gedaan door het PMW (Prostitutie Maatschappelijk Werk) van Humanitas die dat met een team van circa 10 hulpverleners doet. Hun visie op sekswerk is dat het gewoon arbeid is en dat er vaak een verkeerd beeld wordt geschetst van sekswerk. Het beeld heerst dat ze allemaal gedwongen worden of het om verkeerde redenen het werk doen, maar dat is niet waar. Sekswerkers zijn niet perse slachtoffers. Het is vooral belangrijk dat sekswerkers een goede arbeidspositie hebben en daardoor stevig in hun schoenen staan. Hun visie op sekswerk is dat het gewoon arbeid is en dat er vaak een verkeerd beeld wordt geschetst van sekswerk. Het beeld heerst dat ze allemaal gedwongen worden of het om verkeerde redenen het werk doen, maar dat is niet waar. Sekswerkers zijn niet perse slachtoffers. Het is vooral belangrijk dat sekswerkers een goede arbeidspositie hebben en daardoor stevig in hun schoenen staan.
Bron: Openrotterdam.nl