In een laagdrempelig opvanghuis in Groningen wonen vrouwen die uit de prostitutie willen stappen. Ze krijgen er geen therapie, maar bakken er taart. „Ik heb nooit iets teruggekregen. Hier wel.”

Als je in de prostitutie werkt, eruit wil, maar niet weet hoe, dan kun je sinds anderhalf jaar terecht in het Overweeghuis in Groningen. Er is plaats voor vijf of zes vrouwen. Ze mogen ongeveer drie maanden blijven. Ze kunnen er tot rust komen, leven zonder de stress van de straat, zonder de druk van anderen.

Zie het als een pauze in je leven, zeggen ze in het huis. Hier kun je overwegen wat je met de rest van je leven wil doen, overwegen uit de prostitutie te stappen of te stoppen met een eventuele drugsverslaving.

„Ik heb een zwaar leven gehad. Ik heb heel lang op straat geleefd. Ik ben lang dakloos geweest”, vertelt een 47-jarige vrouw die er nu bijna twee maanden woont. Haar naam mag niet in de krant, omdat dit haar veiligheid kan schaden.

Ze kwam in het huis terecht nadat het „niet goed ging” toen ze tijdelijk bij een kennis woonde. Ze moest de politie bellen en stond weer op straat. „Ik wist niet waarheen te gaan.” Na een verblijf in de opvang van bij het Leger des Heils in Assen en Emmen vertelde iemand haar dat er in Groningen „een soort vrouwenopvang” was waar ze misschien terecht kon.

In het Overweeghuis is ze tevreden. „Ik heb geen kou meer. Ik loop niet meer op straat. Ik heb in mijn leven altijd alles voor anderen gedaan. Ik heb nooit iets teruggekregen. Hier wel.”

Het Overweeghuis, een burgerinitiatief, is een van de tientallen projecten die worden ondersteund met bijdragen uit het NRC Lezersfonds, dat ook dit jaar een kerstactie onder de lezers houdt. Met de bijdrage van dit jaar wordt de inboedel aangevuld.

In het Overweeghuis ben je welkom, ook zonder indicatie voor hulp, zonder paspoort, als je verslaafd bent. Je hoeft geen huur te betalen. Er is altijd eten. Wel wordt gevraagd dat je meedraait in het huishouden en af en toe kookt voor de andere bewoners.

Er wordt ook gevraagd dat je je coöperatief opstelt. De vrouwen zijn onderling soms hard. De 47-jarige vrouw vertelt dat ze weleens haar zelfbeheersing verliest. „Ik heb vaak het gevoel dat andere mensen over mij praten, terwijl dat niet altijd zo is. Dat word ik heel erg boos. Het heeft ermee te maken dat ik geen vertrouwen heb. Het vertrouwen in anderen is in mijn leven heel vaak beschaamd.”

Je zou denken dat hulpverlenersland Nederland genoeg accommodaties heeft. De praktijk is anders. Er zijn sekswerkers die tussen wal en schip vallen, slachtoffers van mensenhandel die zorgverleners mijden of geen duidelijke hulpvraag hebben, bijvoorbeeld omdat ze ook verslaafd zijn. „Deze laagdrempelige opvang is een aanvulling op de bestaande voorzieningen”, zegt Jeanet Grimmius, een van de oprichters en bestuursleden van het Overweeghuis.

Meer lezen

Maandagavond heeft de politie Limburg Regio Hoofdstad (België) twee illegale prostituees uit Colombia en Spanje opgepakt in een huis in Kuringen. Twee aanwezige klanten kregen een coronaboete. In het huis werd ook cocaïne en geld gevonden. Het was in de Rode-Rokstraat dat de politie maandagavond het huis controleerde. Binnen vonden ze twee prostituees, een 30-jarige vrouw uit Colombia en een 41-jarige vrouw uit Spanje.

Bron: Nieuwsblad.be

Elke vrijdag is er op Streamz een nieuwe aflevering te zien van Red Light, de Vlaams-Nederlandse reeks die – aan de hand van de verhalen van de drie vrouwelijke hoofdpersonages – over mensenhandel en sekswerk draait. Vandaag, donderdag 17 december, is het Internationale Dag tegen Geweld tegen Sekswerkers. De ideale gelegenheid om na te gaan hoe realistisch de serie is. Wij legden ons oor te luisteren bij Payoke vzw, het Antwerpse opvang- en begeleidingscentrum voor slachtoffers van mensenhandel.

Op de Internationale Dag tegen Geweld tegen Sekswerkers trachten verschillende organisaties het bewustzijn te vergroten over het geweld waarmee sekswerkers geconfronteerd worden. Payoke was de eerste ngo in Europa die specifiek optrad tegen mensenhandel, maar ook één van de drie grote gespecialiseerde centra voor Belgische slachtoffers. Zij begeleiden slachtoffers, bieden hen psychosociale, juridische en administratieve bijstand en voeren campagne tegen mensenhandel.

Aangezien Payoke vzw in Antwerpen gevestigd is en ook Red Light zich grotendeels in Antwerpen afspeelt is dit de ideale gelegenheid om de vraag te stellen: is het beeld dat in Red Light geschetst wordt ook een realistisch beeld?

Drie vrouwen centraal

Carice van Houten, de Nederlandse actrice die wereldfaam vergaarde door haar rol in Game Of Thrones, speelt Sylvia, een sekswerker die in een club werkt met haar man en pooier Ingmar (Geert Van Rampelberg). Halina Reijn (regisseur van de Nederlandse Oscarinzending Instinct) is Esther, een bekende sopraanzangeres uit een welgesteld milieu wiens man vermist raakt en Maaike Neuville (De Twaalf) vertolkt de rol van Evi, een gedreven politieagente die een verslaving probeert te overwinnen wanneer ze een grote zaak voorgeschoteld krijgt. In Red Light volgen we deze drie perspectieven in de wereld van mensenhandel, sekswerk en uitbuiting tussen Antwerpen en Amsterdam.

Mensenhandel

Klaus Vanhoutte, directeur van Payoke vzw, vindt de verwijzingen naar mensenhandel in Red Light zeer goed verwerkt: “De verwijzingen naar mensenhandel kloppen: de meisjes komen legaal het land binnen. In Europa geldt er immers vrij verkeer van mensen en goederen. Meestal weten de meisjes precies wat ze komen doen, maar zijn vooral hun (werk)omstandigheden erbarmelijk: ze krijgen te maken met fysiek en psychologisch geweld, hun geld wordt afgenomen en ze moeten vaak meer dan tien klanten per dag afwerken.”

Red Light-bedenker, co-scenariste en actrice Halina Reijn vond het erg belangrijk dat het thema via de reeks op een realistische manier aangekaart werd: “We hebben ontzettend veel research gedaan naar mensenhandel zowel in België als in Nederland. We merkten een ontzettend grote inzet vanuit bestuurders, politiemensen, goede doelen en sekswerkers zelf om de situatie rond mensenhandel te verbeteren. We hopen dat kijkers geraakt worden door de materie en dat ze vervolgens de website van Payoke eens te bezoeken, of zich in elk geval bewuster worden van het probleem dat mensenhandel is.”

Handlanger of slachtoffer

Sylvia is tot nu toe, na twee afleveringen, het meest uitdagende personage. Enerzijds is zij mee verwikkeld in de mensenhandel en is ze dus dader. Anderzijds krijgt ze ook zelf te maken met psychologische en fysieke mishandeling door Ingmar, haar pooier, die Sylvia door haar angst aan te jagen en via emotionele manipulatie onder de knoet wil houden. Sylvia is dus zowel slachtoffer als dader.

“Sylvia’s verhaal komt overeen met heel wat getuigenissen die we horen. Ook de relatie die ze heeft met Ingmar is herkenbaar. Zijn pogingen om Sylvia te overtuigen van het werk dat ze samen verrichten zijn heel typische praktijken van wat wij een ‘loverboy’ noemen: een mensenhandelaar die meisjes en vrouwen door middel van manipulatie psychologisch en sociaal afhankelijk maakt.

Ze gebruiken verleidingstactieken om hen in sekswerk of in illegale activiteiten uit te buiten. Slachtoffers van mensenhandel en loverboys passen vaak niet in het stereotiepe beeld van ‘zwakke slachtoffers’. Het zijn vaak sterke, complexe maar ook kwetsbare individuen, geschaad door hun ervaringen – net zoals Sylvia. Als puntje bij paaltje komt, is Sylvia voor de wet een slachtoffer. In België heb je de ‘non punishment rule‘. Dit betekent dat een misdrijf gepleegd onder dwang van een mensenhandelaar niet bestraft zal worden. Daar valt zij onder.”

Bron: Newsmonkey.be