’Code rood op de Amsterdamse Wallen’

Het is oorlog in het Wallengebied. Dat zegt Cor van Dijk, de baas van erotisch theater Casa Rosso en voorzitter van de ondernemersverenigingen in het Wallengebied. Hij is met 290 collega’s ’klaar met machtspolitiek van burgemeester Halsema’. De burgemeester wil met goedkeuring van de raad prostitutieramen, toeristen en overlast uit het historische stadshart terugdringen en onderzoekt andere een sekshotel buiten het Centrum.

In een brief van Van Dijk die dit weekeinde naar zowel de burgemeester als raadsleden is verstuurd, komt naar voren dat ondernemers zich overvallen voelen door een ’marktconsultatie’ die is opgestart om mogelijkheden te verkennen van een erotisch centrum – in de volksmond ook wel sekshotel – buiten het Centrum. Wallenondernemers kregen op 26 april te horen dat er op 3 mei over de marktconsultatie kon worden gesproken.

In een brief van Van Dijk die dit weekeinde naar zowel de burgemeester als raadsleden is verstuurd, komt naar voren dat ondernemers zich overvallen voelen door een ’marktconsultatie’ die is opgestart om mogelijkheden te verkennen van een erotisch centrum – in de volksmond ook wel sekshotel – buiten het Centrum. Wallenondernemers kregen op 26 april te horen dat er op 3 mei over de marktconsultatie kon worden gesproken.

„Met deze werkwijze maakt de gemeente volkomen duidelijk dat van een serieuze betrokkenheid van ondernemers geen sprake is en dat de bijeenkomst alleen is bedoeld voor de bühne, om later te kunnen zeggen dat iedereen in de gelegenheid is gesteld om mee te denken. De zorgvuldigheid is ver te zoeken. De gemeente steekt zo een dikke middelvinger op naar duizenden ondernemers in de Amsterdamse binnenstad die reikhalzend uitkijken naar het einde van de coronacrisis en economisch herstel”, schrijft Van Dijk. Ter ondersteuning verscheen maandag ook nog een juridische brief van Labré advocaten in de Stopera, waarin de grieven van de 290 ondernemingen in het Burgwallengebied zijn verwoord.

Blussen

Dat het menens is, blijkt uit de taal die Van Dijk in zijn brief gebruikt. „De binnenstad staat in lichterlaaie. U helpt niet blussen maar gooit olie op het vuur en draagt er zelfs toe bij dat de brand de Amsterdamse binnenstad in as legt”, aldus de ondernemersvoorman. „Uw ambtenaren rossen uw plannen er gevoelloos doorheen om ervoor te zorgen dat uw ’integrale aanpak’ zorgt voor een ander landschap in de Amsterdamse binnenstad. U doet dit ook nog eens op een moment waarbij we niet eens weten of er straks nog wel een binnenstad is.”

Van Dijk wil dat de eerder door Halsema geschetste scenario’s eerst worden onderzocht en uitwerkt, zoals werd beloofd.

Een woordvoerder van burgemeester Halsema laat weten dat er maandag een verduidelijkende e-mail aan ondernemers is gestuurd. Daarin staat dat ’wat onduidelijkheid’ was over het doel van de marktconsultatiebijeenkomst. „Samengevat: de bijeenkomst gaat uitsluitend over de start van de marktconsultatie die we willen toelichten. De marktconsultatie is geen start van een aanbesteding. Over de binnenstadbrief die vorige week naar de raad ging, zal een aparte bijeenkomst komen.”

Toekomst

De woordvoerder wijst erop dat het debat over de toekomst van de binnenstad al geruime tijd loopt. „Met een uitgebreid traject van overleg met de raad en belanghebbenden, zoals uiteraard de ondernemers in het gebied en bijvoorbeeld de bewoners.” Hij doelt ook op eerdere bijeenkomsten uit 2019. „Aan de hand van deze input en met het oog op de drie uitgangspunten (betere positie sekswerkers, minder ondermijning, minder overlast door drukte op Wallen, red.) heeft de raad vervolgens stap voor stap richting gegeven aan het project. Elke raadsbrief is aan betrokkenen zoals sekswerkers, raamexploitanten, andere ondernemers en bewoners gestuurd, elk debat aangekondigd (met de mogelijkheid voor inspraak), bovendien zijn er aparte overleggen.”

Van Dijk erkent desgevraagd dat hij zware woorden gebruikt. „Maar ik gebruik ze niet zomaar”, zegt hij. „Ik hecht er belang aan te benadrukken dat de ondernemers in het Centrumgebied er geen probleem mee hebben als de gemeente na een democratisch en transparant proces besluit het Wallengebied te hervormen. Sterker nog, de ondernemers hebben hierin zelf het initiatief genomen. Maar de machtspolitiek die onder leiding van de burgemeester nu tentoon wordt gespreid is stuitend en maakt meerdere beroepsgroepen kapot.” De nieuwe uitnodiging verdween dan ook in de prullenbak. Van Dijk: „Naar aanleiding van uw bestuurlijke misser ga ik niet met u gezellig samen een doodskist uitzoeken.”

Bron: Telegraaf.nl

Doorbraak na 17 jaar: Amerikaan (60) opgepakt voor doden prostituee in Amsterdam

Zeventien jaar na de moord op prostituee Yvette Looijs in het Bijlmerpark in Amsterdam heeft de politie een verdachte aangehouden. Het is een 60-jarige Amerikaan die afgelopen week aan Nederland is uitgeleverd. Hij is vrijdag voorgeleid aan de rechter-commissaris en zit vast.

De 42-jarige prostituee is in de nacht van 14 op 15 november 2003 met geweld om het leven gebracht. Looijs werd de volgende ochtend dood gevonden in het Bijlmerpark. Ze leidde een zwervend bestaan in Amsterdam-Zuidoost en was sinds een paar jaar verslaafd aan harddrugs.

New York

De politie vermoedde al snel dat de man met wie Yvette meeging om seks te hebben haar laatste klant was en haar dood werd. De politie begon een zoektocht naar de Amerikaanse Matthew uit New York. Hij zou andere mensen hebben verteld dat hij haar in het Bijlmerpark heeft geslagen en haar daar heeft achtergelaten. Opsporing Verzocht besteedde er in 2004 aandacht aan. Verschillende aanhoudingen volgden, maar de Amerikaan die gezocht werd, zat er niet bij.

Het onderzoek werd opnieuw opgepakt door het Amsterdamse coldase-team. Rechercheurs stuitten in 2017 tijdens een ander onderzoek op belangrijke informatie over de dood van Yvette. Deze informatie gaf de politie aanknopingspunten, wat leidde naar de verdachte. Die was na enkele jaren in Nederland te hebben gewoond, weer woonachtig in Amerika.

Onbeantwoord

De politie zegt dat nog veel vragen onbeantwoord zijn. ,,Hopelijk verklaart de verdachte daar meer over, dat neemt echter niet weg dat we iedereen oproepen om nog eens goed in zijn of haar geheugen te graven of ze misschien meer weten over deze zaak. Zelfs na zeventien jaar is alle informatie welkom bij ons”, zegt de teamleider van het coldcase-team.

bron: https://www.ad.nl/binnenland/doorbraak-na-17-jaar-amerikaan-60-opgepakt-voor-doden-prostituee-in-amsterdam~a2a7f909/

Hotel Central dicht na kamerhuur door prostituees: ‘De volgende is de doodsteek, dan zijn we failliet’

Bij het Tilburgse Hotel Central werd de afgelopen twee maanden twee keer een prostituee aangetroffen. Tot hun ontsteltenis hangt de eigenaren nu een dwangsom van 10.000 euro boven het hoofd als dat nog een keer gebeurt. ,,De gemeente geeft geen advies hoe we hiermee om moeten gaan.”

Sven Arens, eigenaar van Hotel Central voor zijn pand

Hij glimlacht nog, staand voor zijn Hotel Central, maar eigenlijk is Sven Arens best wel pissig. Arens en zijn vrouw hebben grootse plannen voor het hotel: het krijgt na een verbouwing 21 hotelkamers in De Stijl-stijl en bovenop een rooftopbar. In afwachting daarvan was het hotel, als proef, open. ,,Maar dat is te riskant geworden.”

Vorige week plofte een brief van de gemeente op de deurmat. Goed nieuws, vermoedde de vrouw van Arens. Ze dacht dat het eindelijk de vergunning voor de verbouwing was. ,,Waar ze mij blij mee kon maken. Maar toen ze de brief open maakte, stortte haar wereld in. Volgens de gemeente exploiteren we een bordeel.”

Bij de entree van het hotel, schuin tegenover het station, hangen aan de muren zes kastjes met daarin sleutels van drie kamers en drie studio’s. Mensen boeken bij hotelaanbieder Booking.com en krijgen dan van de vrouw van Arens foto’s, uitleg en een code opgestuurd om de sleutel eruit te nemen.

,,Dat doen ze wereldwijd zo.” Zelf komen de eigenaren er amper aan te pas: alleen als iemand wil verlengen door contant te betalen en zijn vrouw komt op maandag na de schoonmaak controleren. ,,Je moet zelf wel een beetje opletten, anders heb je zo een slechte score op Booking (waar ze een 8,7 hebben, red.).”

Vochtige doekjes

Op 23 februari gaat het mis. Toezichthouders van de gemeente vinden – schrijven ze in de ‘last-onder-dwangsombrief’ – een advertentie op Kinky.nl (een soort Marktplaats voor escorts), maken een afspraak en krijgen vervolgens het adres van Hotel Central door. Als de dame bij het openen van de deur de toezichthouders ziet, rent ze naar boven. ‘Op het bed in de hotelkamer vonden we een condoom en vochtige doekjes’.

De dame geeft aan een prostituee te zijn en heeft de kamer via Booking gereserveerd. ‘Mevrouw verklaarde op de tweede dag de huur contant te hebben betaald aan de eigenaresse, ze betaalde voor vijf dagen.’ In een andere kamer verbleef ‘een vriendin’ van de prostituee. Die geeft aan in het verleden sekswerker te zijn geweest, maar ‘dat nu niet meer te doen’.

Onterecht blijkt een maand later: juist die vrouw wordt op 23 maart – wederom na het maken van een afspraak op Kinky – weer in het hotel aangetroffen. Dit keer wordt ze op heterdaad betrapt, althans: ze gooit de sleutels van het balkon naar beneden voor de toezichthouder die zich weer als klant voordoet.

Voor de gemeente is de maat daarmee vol, de controles zijn er om mensenhandel tegen te gaan: ‘Er worden prostitutie-activiteiten verricht in uw pand’, schrijven ze aan de hoteleigenaren. Ze exploiteren een ‘seksinrichting’ en krijgen daarom een ‘last onder dwangsom’ opgelegd van 10.000 euro. Die bij herhalingen op kan lopen tot 50.000 euro.

Echt niks door?

Arens wilde eigenlijk de zaak niet aankaarten – hij is nog afhankelijk van de gemeente voor een vergunning voor de verbouwing – maar de eigenaar wil het ook niet over zijn kant laten gaan. Hij nam al contact op met de Nationale Ombudsman en de landelijke politiek.

,,De volgende prostituee is de doodsteek, dan zijn we failliet voor het hotel is verbouwd. Nog vreemder vind ik dat er na die eerste melding, op 23 februari, niet eens naar ons is gebeld. We wisten van niks, tot die brief na de tweede keer.”

Of ze echt niks door hadden? Ze lazen twee weken geleden in de media dat prostitutie door corona zich illegaal verplaatst naar bijvoorbeeld hotels. ,,Daar hebben we het nog gekscherend over gehad. Maar ja, zoals ik het al tegen een vriend zei: als hij en zijn dochter een kamer bij ons boeken, denk ik aan een familie-uitje. Niet aan een prostituee en een klant.”

Checklist

Hij zou graag advies willen of een checklist van de overheid zodat ze open kunnen zonder risico. ,,Ze gaven aan dat ik dan niet met die sleutelkastjes moet werken, maar ja: in corona-tijd een receptie runnen voor een handvol klanten, dat is niet te betalen.” Er zit al weinig vet op de botten: hij werkt zelf momenteel in Groningen in de bouw. ,,Om maar niet corona-depressief te raken.”

En nu? Arens hoopt na de zomervakantie het hotel te kunnen verbouwen. In juni zouden ze graag nog even open willen. ,,Want in de zomer mag er hopelijk meer, trekken mensen er weer op uit. Voor juni kunnen mensen weer boeken, ik verwacht niet dat prostituees zo ver vooruit boeken. Maar tegen die tijd hebben we wel een probleem als er spontaan boekingen komen.”

Toch verantwoordelijk

,,Misschien kun je het de eigenaar niet kwalijk nemen”, reageert een woordvoerder van de gemeente. ,,Maar als een kamer illegaal wordt gebruikt, ben je als eigenaar verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering. Ook als iemand er een illegaal pokertoernooi houdt of ‘plantjes’ neerzet terwijl je daar niks van af weet.”

En het is fijn dat iemand te goeder trouw handelt, klinkt het, maar daar kan misbruik van worden gemaakt. ,,Als je met sleutelkastjes werkt, dan is er – dat ligt voor de hand – niet veel controle op wie je over de vloer krijgt.”

Dat er niet meteen contact opgenomen is met Arens bij het eerste voorval op 23 februari komt waarschijnlijk doordat er niemand van de bedrijfsvoering aanwezig was. ,,Anders waren de controleurs wel even naar de balie gelopen.” Of er na dat moment nog contact is geweest, kan de gemeente nu niet nagaan.

Camera

Volgens de woordvoerder wordt er met hoteleigenaren al gesproken om tips te geven om mogelijke gevallen van prostitutie te zien of te herkennen. ,,We hebben met meneer gepraat over de last onder dwangsom; als hij tips wil kan daar zeker contact over zijn. Misschien kunnen ze bijvoorbeeld een camera ophangen om bij te houden of een kamer veel wordt bezocht. Maar ook dan geldt dat je als eigenaar verantwoordelijk blijft. Dan kun je niet op die camera en naar de gemeente wijzen en jezelf vrijpleiten.”

De prostituees hebben geen boete gekregen, ‘maar die mogelijkheid wordt nog onderzocht’.

Bron: bd.nl

Meldingen illegale prostitutie fors gestegen: ‘Controles, maar niet om sekswerker op te jagen’

In Tilburg bleken bij recente prostitutiecontroles elf sekswerkers illegaal aan het werk te zijn. Vanwege de coronaregels mogen ze niet werken. ,,We kunnen het niet staven, maar hebben wel de indruk dat er daardoor meer sprake is van illegale prostitutie”, zegt een woordvoerster van de gemeente. Bij Meld Misdaad anoniem komen er veel meer meldingen over binnen.

Sekswerkers mogen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld masseurs en kappers, nog steeds niet werken. Ze kunnen geen aanspraak maken op noodsteun maar moeten een bijstandsuitkering aanvragen als ze in financiële problemen komen. Volgens de Brabantse klankbordgroep Seksworks lopen sekswerkers daar niet warm voor omdat ze graag in de anonimiteit blijven.

Om de drempel te verlagen laat de gemeente Tilburg aanvragen via het prostitutie maatschappelijk werk lopen. Maar ook dat blijkt niet de oplossing. De woordvoerster: ,,Daarbij komt dat veel sekswerkers die in Tilburg wonen, elders werken en andersom. Het is heel lastig om deze groep te helpen.”

Ingeteerd op spaargeld

Het Verwey-Jonker Instituut deed in Tilburg en omgeving onderzoek naar de gevolgen voor de branche tijdens de eerste coronagolf. Daaruit bleek dat veel sekswerkers in financiële problemen zijn gekomen. Ze hebben op hun spaargeld ingeteerd, de aflossing van hun hypotheek stilgezet of zijn leningen aangegaan. Het merendeel gaf aan dat ze niet doorwerkten.

Afgaande op ‘signalen en indrukken’ lijkt daar nu wel sprake van te zijn. Meld Misdaad Anoniem zag in de regio een stijging van het aantal meldingen van 33 (2019) naar 59 (2020). Landelijk verdubbelde het aantal naar bijna 600. Wat volgens een zegsman meespeelt is dat veel mensen vanwege corona thuis zijn en eerder in de gaten hebben als er rond een woning ‘iets’ speelt.

Bezorgdheid

,,We zien drie motieven om te melden. Vanuit bezorgdheid. Mensen zien dat er kinderen in een huis wonen waar steeds andere mannen binnen lopen of vermoeden dat er sprake is van dwang. Het gebeurt dat klanten zich melden omdat ze wel (online) hebben betaald maar geen dienst ontvangen. En er wordt gemeld over overlast, bijvoorbeeld omdat er veel aanloop is.”

In veruit het merendeel gaat het dan over woonhuizen, in een enkel geval om een hotel of vakantiehuis. Bij de recente prostitutiecontroles in Tilburg ging het ook hoofdzakelijk om woningen, in twee gevallen om hotels. Daarbij werden elf prostitués aangetroffen die illegaal aan het werk waren.

‘Sekswerkers niet opjagen’

In Tilburg is het werken in de seksbranche toegestaan met een vergunning. Thuisprostitutie is hier onder strenge voorwaarden van uitgezonderd, maar zolang de coronamaatregelen gelden zijn alle vormen van sekswerk verboden.

,,We doen controles”, aldus de gemeentewoordvoerster, ,,maar die zijn vooral gericht op het vaststellen van misstanden en niet om sekswerkers op te jagen.” Bij de recente controles gaf één vrouw aan niet meer als prostituee te willen werken. Voor haar is hulp ingeschakeld. Alle sekswerkers kregen een waarschuwing. Bij een volgende overtreding volgt een dwangsom van 5000 euro, die zowel aan de huiseigenaar als de bewoner kan worden opgelegd.

Bron: BD.nl

Onderzoeker Erasmus Ziekenhuis: “Sekswerkers zien niet meer verschillende mensen op een dag dan andere contactberoepen”

Sekswerkers mogen door de coronamaatregelen al maanden hun beroep niet uitoefenen. Ook krijgen ze geen steun van de overheid. En dat leidt tot grote problemen binnen deze beroepsgroep, zegt Marielle Kloek van het Erasmus MC die onderzoek doet naar sekswerkers. Inkomsten zijn er niet en daarom is er voor veel sekswerkers geen andere mogelijkheid dan illegaal werken. Maar, in het illegale circuit ligt mishandeling op de loer.

Kloek wil allereerst de misverstanden uit de wereld helpen als het gaat om sekswerkers. “Mensen denken vaak aan prostitutie, maar sekswerken behelst meer dan dat: het gaat om seksuele services – zowel online als offline- met allerlei vormen voor verschillende doelgroepen.” Het bieden van seksuele services aan mensen met een handicap is één van de vormen werk van een sekswerker. Ook is er volgens de onderzoeker veel behoefte om met iemand samen te zijn. “Het gaat niet alleen om klaarkomen, maar om het hebben van een date en aandacht van iemand krijgen.” Daar is bijvoorbeeld sprake van bij high-end dates, die een hele dag kunnen duren.

Politiek en regelgeving

Hoewel alle contactberoepen weer zijn toegestaan, is het voor sekswerkers nog steeds verboden om hun beroep weer uit te oefenen. “De reden dat ze nog niet open mogen, is omdat er meer coronarisico’s zouden zijn”, legt Kloek uit. “Maar sekswerkers zien niet meer verschillende mensen op een dag dan andere contactberoepen en het is ook niet zo dat ze zich minder goed aan de hygiëneregels kunnen houden.” Volgens Kloek geeft het demissionaire kabinet geen reden waarom ze niet open mogen. Zelf denkt ze dat het te maken heeft met dat verschillende politieke partijen niet willen dat sekswerk bestaat.

Naast dat sekswerkers niet aan het werk mogen, missen ze ook de sociale zekerheid. Sekswerkers hebben een lastige positie op de arbeidsmarkt. Daardoor is er geen zekerheid, legt Kloek uit. “Als seks en geld bij elkaar komen, wordt het ineens heel lastig qua wetgeving en komen er allerlei wetten bovenop die het eigenlijk alleen maar lastig maken om te kunnen werken.” En dat is ook de reden waarom de sekswerkers in deze crisis zo hard worden getroffen: ze vallen namelijk buiten de steunmaatregelen.

Volgens Kloek is het niet te begrijpen dat er voor deze groep, die net als alle andere arbeiders en ondernemers belasting betaalt, geen overheidssteun bestaat. “Wat we weten is dat het politiek erg gevoelig ligt. Bij de christelijke partijen, zoals het CDA, ontbreekt de wil om steun te geven aan sekswerkers.”

Veiligheid in gevaar

Het gevolg is dat mensen in ernstige financiële problemen zijn gekomen. Daardoor voelen sekswerkers zich gedwongen om illegaal te werken, maar omdat de politie volgens Kloek actief op zoek is naar sekswerkers die de coronamaatregelen overtreden, komt ook hun veiligheid in gevaar. “Normaal gesproken hebben sekswerkers een bepaalde werkplek of een bepaalde manier van werken. Maar de politie weet waar sekswerk plaatsvindt, dus daar kun je geen gebruik van maken. Ook de plek waar je adverteert als sekswerker, kun je niet meer gebruiken. Daardoor is er veel minder controle op wie je klanten zijn en op een veilige werkomgeving.”

En daarmee is er een grotere kans dat sekswerkers in aanraking komen met verschillende vormen van geweld, zoals seksueel, fysiek, emotioneel of financieel-economisch geweld. Aangifte doen is namelijk geen optie. Aan de ene kant omdat de werkzaamheden van sekswerkers nu illegaal zijn, maar aan de andere kant ook omdat de stap te groot en te risicovol is voor de sekswerkers. En dat weten klanten, waardoor emotioneel geweld op de loer ligt. “Je bent als de dood dat iemand naar buiten brengt dat jij sekswerker bent”, legt Kloek uit. “De gevolgen daarvan zijn groot. De buren worden boos, je wordt je huis uitgezet, de politie komt achter je aan, et cetera.”

Sekswerk erkennen als beroep

Kloek pleit daarom dat sekswerk net als alle andere beroepen gewoon als werk gezien moet worden. Het is volgens haar namelijk heel lastig om legaal te kunnen werken als sekswerker in Nederland. “Dat is het structurele probleem.” Ook is er volgens Kloek nog een grote winst te halen als het gaat om hoe we ons systeem inrichten rondom sekswerk. “Hoe meer sekswerk criminaliseert, des te meer geweld er komt.” De overheid, politici en instanties als de Belastingdienst zouden volgens haar daarom in gesprek moeten gaan om het makkelijker te maken om legaal te werken. “Het zijn fantastische mensen met heel veel mensenkennis.”

Bron: Rijnmond.nl

Een kijkje achter de deuren van het Amsterdamse high-end bordeel Yab Yum

Met deze film over het bekendste en beruchtste high-end bordeel in Amsterdam, werpt Anna-Maria van ‘t Hek een blik op de mythische wereld van sekswerkers en stelt ze indirect het stereotype op de proef.

Zeven jaar na sluiting van het mysterieuze high-class bordeel in Amsterdam is het verhaal van de medewerkers van Yab Yum vastgelegd in een documentairefilm. De film, die eenvoudigweg ook Yab Yum heet, is gemaakt door Anna Maria van ‘t Hek (inderdaad, de dochter van Youp). Het bordeel stond bekend om de avonden vol vrouwen, champagne en glamour, die al snel duizenden euro’s kostten en heeft een mythische reputatie gekregen. Het moet toch haast wel dat iedereen een keer voet in de zaak had willen zetten tijdens de hoogtijdagen in de jaren tachtig. Al was het maar om héél even de sfeer te proeven…

‘Ik ben een Amsterdammer, dus ik ben me altijd bewust geweest van Yab Yum. Het was een mythische plek voor ons, niemand wist wat er achter de deuren van het chique bordeel gebeurde. Behalve de allerrijkste en -bekendste mensen,’ legt Van ‘t Hek uit. ‘In 2009 kwam het Yab Yum-boek van Theo Heuft [de oprichter van Yab Yum in 1967, red.] uit en het lezen daarvan wekte mijn interesse op. Het ging over menselijke verlangens en bovenal over de bizarre fantasieën van mannen. Ik wilde weten wat er achter de deuren gebeurde.’

Van ‘t Hek gaat verder: ‘Een paar jaar later bezocht ik het Yab Yum museum in hetzelfde pand aan het Singel, denkende dat het één grote toeristenattractie zou zijn. Ik verwachtte een museum vol glamour. Toen ik eenmaal binnenstapte, was er helemaal niemand. Het zag er smoezelig uit en het stonk er — echt een spookhuis. Oud-manager Mitch gaf de rondleiding en het was alsof hij nog steeds in die tijd leefde, alsof hij het verleden niet kon loslaten. Ik snapte wel dat Mitch in het verleden bleef spoken, dat mensen überhaupt terugverlangen naar jong en vrij zijn. Toen klikte het bij mij: over deze mythische zaak ga ik een film maken.’

Yab Yum is als een liefdesverklaring voor het bordeel, waarin de oud-medewerkers de hoofdrol spelen. Waaronder Mitch, maar ook barmannen Rob en Tonnie, of gastvrouw Maureen. Het was echter niet makkelijk om alle verhalen uit het onderste van de kan te krijgen. Jarenlang gold: wat in Yab Yum gebeurt, blijft in Yab Yum. Niet alleen vanwege de pikante verhalen, maar ook vanwege het criminele karakter dat onlosmakelijk verbonden was aan het bordeel.

‘Ik heb drie jaar lang gewerkt aan Yab Yum. Dat hield heel erg veel afspreken met de medewerkers en praten over dingen die niks met de film te maken hadden. Ik moest hun vertrouwen winnen. En we dronken erg veel wijn. Omdat ik oprecht geïnteresseerd was in hun verhaal, kwamen er gaandeweg steeds meer interessante anekdotes uit de doofpot.’

Naast de wilde glamourverhalen had Anna ook te maken met het criminele aspect van het bordeel. Door de jaren heen waren onderwerldfiguren als Klaas Bruinsma en later Willem Holleeder, John Mieremet en Sam Klepper frequente bezoekers. De portier van Yab Yum, Bert Bons, werd op 1996 voor de deur van de club om het leven gebracht. Uiteindelijk sloot het bordeel 2008, na jarenlange onrust en een niet-bewezen afpersingszaak.

Logischerwijs was de criminaliteit een belangrijk aspect tijdens de productie van de film: ‘Ik heb alles gevraagd aan de mensen die ik heb geïnterviewd. Van criminaliteit tot aan zelfmoord. Maar niet alles is in de film beland, om de veiligheid van de werknemers en van mij te waarborgen. Het is mij in filmrecensies kwalijk genomen dat ik sommige “essentiële” dingen niet aan het licht breng, zoals de moord op de portier. Maar ik ben geen misdaadjournalist. Als je komt voor een whodunit-film, dan is Yab Yum niet bevredigend. Ik heb het verhaal vanuit een ander perspectief belicht, vanuit thema’s als verlangen en jong-zijn.’

Al snel kwam Van ‘t Hek erachter dat de escortclub vooral in de jaren tachtig zo spraakmakend was. Zeker wanneer je het bekijkt vanuit de thema’s die centraal staan in de film. Ze legt uit: ‘Reclames die voor Yab Yum werden gemaakt, werden verspreid via radio, tv en papieren media. Daarom was het ook zo berucht. Tegenwoordig zou dat haast geen stand houden, er zou geheid een video uitlekken op social media. En de reclamestrategie was heel erg die knipoog van mannen onder elkaar, toch redelijk seksistisch, en dat zou nu niet meer geaccepteerd worden.’

‘Als ik met oudere journalisten praat, vind ik het heel lastig dat er nog steeds zo stereotyperend en negatief op sekswerk wordt gekeken. Maar ook in de media is het stereotype op sekswerk heel afkeurend. Dat is mij meermaals bevestigd, omdat bioscopen de documentaire niet wilden draaien omdat ze niet geassocieerd met sekswerk wilden worden. Of door “feministische” tijdschriften die niet over een hoerenclub wilden schrijven, omdat dit niet past bij de idealen waar zij voor staan. Terwijl Yab Yum wel degelijk een goede plek was voor vrouwen — dat heb ik veelvuldig bevestigd gekregen van de prostituees zelf.’

Ook in de politiek is het schrijnende stereotype op sekswerk merkbaar. Onlangs nog werden prostituees compleet overgeslagen bij de versoepelingen van de coronamaatregelingen. Kappers, masseurs en tandartsen mochten wel open, maar sekswerkers konden niet aan de slag. ‘Daarin is te merken dat de beleidsmakers niet goed genoeg met de escorts zelf hebben gesproken,’ meent Van ‘t Hek. Ze concludeert: ‘Ik kijk heel anders naar sekswerk na het maken van deze film. Het zou top zijn als het wat vaker belicht wordt.’

Yab Yum begint met een ophemeling van de gloriedagen, maar verstrijkt langzamerhand in een blik op hoe het bordeel in de afgrond belandde. ‘Naar mijn idee is Yab Yum geen slechte plek omdat er ook criminelen kwamen. Het is een plek waar mensen de tijd van hun leven hebben gehad, tot dat niet meer zo was. Het bordeel op zichzelf is goed, de criminelen hebben het slecht gemaakt. Hopelijk heb ik dat met de film juist overgebracht.’

Bron: Esquire.com

Een requiem zonder tranen voor Badda Bing, West-Brabants grootste seksclub

HULTEN – Met de opening van Sauna Badda Bing aan de Rijksweg in Hulten in 2005 vestigt zich de grootste seksclub van Midden- en West-Brabant in de regio. De exploitant telt 75 tot 100 klanten per dag uit het hele land, België en Frankrijk. Het duurt zeven roemruchte jaren. Een schietpartij, een dode, afpersing, faillissement, wietfabriek, aankoop door Gilze en Rijen. Dan is het wel klaar. Bijna.

De knijper van de sloopkraan knaagt de restanten van Badda Bing aan de Rijksweg in Hulten onverbiddelijk in stukken. Een gemeentelijk eigendom omdat Gilze en Rijen het pand in 2014 koopt. Zo wordt voorkomen dat motorclub No Surrender er een clubhuis vestigt. ‘Slopen’, zegt burgemeester Jan Boelhouwer. Zes jaar lang probeert de gemeente een geschikte koper te vinden. Tevergeefs. ‘Slopen’, zegt zes jaar later dan ook de gemeenteraad.

Soprano’s

Als sauna Badda Bing in januari 2005 de deuren opent is de naam nog een wat ondeugende verwijzing naar stripclub Bada Bing uit de tv-serie The Soprano’s. Die is weer genoemd naar ‘bada-bing’ waarmee Sonny Corleone uit de filmklassieker The Godfather een pistoolschot verklankt.

Niet dat de club in Hulten meteen de zware criminaliteit in gaat. Maar seksclubs zijn behalve voor mannen met zekere noden ook aantrekkelijk zijn voor mannen met criminele eisen. Pascale de Boer, twintig jaar in het vak, heeft de dagelijkse leiding. Ze wil nog voor de opening af van de duistere uitstraling van seksclubs. ‘Meisjes kiezen dit beroep omdat ze het leuk vinden, of voor het geld. Zij bepalen de sfeer.’

17 peeskamers

De klant betaalt entree, krijgt een badjas en slippers, een maaltijd, gratis drank en betaalt extra als hij met een van de ‘zelfstandige ondernemers’ naar een van de zeventien peeskamers wil. Verder zijn er twee sauna’s, een doucheruimte, een bar met champagnehoek. ‘We willen alles volgens de regels doen’.

Het pand is ideaal gelegen voor een kort dan wel langer verblijf voor de vele dagelijkse passanten tussen Breda en Tilburg. De afslag van de A58 is nabij en via Oosterhout is de A27 ook niet ver. Klanten parkeren de auto zeer privé achter de hoge coniferen.

De eerste juridische oprisping is twee maanden na de opening. Enkele dames beschikken niet over de juiste papieren. Burgemeester René Roep zegt op te zullen treden als ‘dingen niet deugen, maar wil de club een kans geven.’

Meer lezen

Mark Rutte over sekswerk in openingsplan: “In stap 2 is voorzien dat zij weer aan de slag kunnen”

Mark Rutte meldde tijdens het coronadebat dat sekswerk, dat nu niet apart vermeld wordt in het openingsplan, tijdens stap 2 weer mag starten. De planning van stap 2 is nu 11 mei. Of stap 2 daadwerkelijk op die datum zal zijn is nog afwachten, maar in ieder geval meld Rutte dat heropening van sekswerk “vrij vroeg in het openingsplan” zit. 

Tijdens het gesprek dat Sylvana Simons (BIJ1) met de demissionaire minister-president had over de financiële situatie van sekswerkers, die veelal buiten alle compensaties vallen, zei Rutte dat sekswerkers vrij snel weer kunnen starten: “In stap 2 van het openingsplan is voorzien dat zij weer aan de slag kunnen; uiteraard pas als stap 2 aan de orde is, maar dat is weer vrij vroeg in het openingsplan.”

In hoeverre het openingsplan daadwerkelijk gevolgd gaat worden is maar de vraag natuurlijk, vele plannen en routekaarten werden uiteindelijk niet opgevolgd. Dat sekswerk niet staat vermeld in het openingsplan, betekent dus niet dat ze vergeten worden blijkt nu uit deze uitspraak. Of 11 mei daadwerkelijk het moment wordt dat stap 2 in werking gaat is dus afwachten, maar het klinkt in ieder geval aannemelijk dat sekswerkers niet hoeven te wachten tot de laatste stap en dus relatief snel weer mogen starten.

BIJ1 spreekt tijdens corona-debat over sekswerkers met Mark Rutte. En ze heeft een verzoek aan sekswerkers

Sylvana Simons, lijstrekker van BIJ1, heeft bij het corona-debat op 15 april gesproken met demissionair Minister-President Mark Rutte over de financiële situatie van sekswerkers. Rutte houd in eerste instantie vol dat er wel middelen zijn voor sekswerkers, maar staat open om te kijken naar signalen die Simons heeft ontvangen dat de praktijk anders is. Simons doet op Twitter een verzoek naar sekswerkers.

Sylvana Simons vraagt tijdens vergadering in de Tweede Kamer: “Ik zou de heer Rutte willen vragen naar een groep ondernemers die eigenlijk al een jaar niet aan het werk kan. Die groep heeft geen enkele compensatie ontvangen en dan heb ik het dus over de sekswerkers. Ik ben ontzettend benieuwd waarom die nog niet aan de orde zijn geweest. Is de minister-president van het demissionaire kabinet zich ervan bewust dat dit beleid tot gevaarlijke situaties leidt en dat mensen letterlijk omvallen?”

Mark Rutte antwoord hierop uitgebreid dat er wel verschillende mogelijkheden zouden moeten zijn waar sekswerkers gebruik van kunnen maken om het inkomensverlies op te vangen. Sylvana Simons betwist dat: “Het antwoord komt mij heel bekend voor. Dit zijn de regels. Die zijn ook online terug te vinden. Maar de praktijk is toch anders. Op de een of andere manier moeten we toch naar een situatie toe waarin al deze regels, die op papier heel mooi klinken, daadwerkelijk werken, ook voor sekswerkers. Ik ben toch wel op zoek naar een uitleg hoe het kan dat deze groep zelf zegt dat ze niet in aanmerking komen voor de Tozo, en dat ze aan zo veel verplichtingen moeten voldoen voor die opting-in.”

“Het werkt allemaal niet. Dat is een papieren probleem, maar het betekent in de praktijk wel dat er mensen zijn die failliet gaan, hun huis uit moeten. Er zijn hier en daar zelfs mensen die het zo niet meer zien zitten dat zij het eigen leven nemen. Dat de regels bedacht zijn, daar ben ik heel blij mee, maar op de een of andere manier werken ze niet in de praktijk. Daar moeten we toch een oplossing voor vinden.”

Rutte wil meer weten, Simons vraagt daarom op Twitter om informatie van sekswerkers

Minister Rutte wil meer weten over de situatie: “Mag ik mevrouw Simons vragen om die signalen ook even aan mij door te geven? Ik denk dat ik die dan doorspeel naar Wouter Koolmees, om daarnaar te kijken, maar misschien kunnen die signalen via mij, via Algemene Zaken. In stap 2 van het openingsplan is voorzien dat zij weer aan de slag kunnen; uiteraard pas als stap 2 aan de orde is, maar dat is weer vrij vroeg in het openingsplan.”

Op basis van dit gesprek heeft Sylvana Simons op Twitter opgeroepen aan sekswerkers om hierover met haar in contact te treden. In onderstaande tweet zie je hoe je dat kan doen, haar mailadres is .

Wel vermeld in sluitingsplannen, niet vermeld in openingsplan. Sekswerkers tasten in het duister.

De contactberoepen mochten op 3 maart weer beginnen. Alleen sekswerkers waren uitgezonderd. In het nieuwe ‘Openingsplan’ wordt met geen woord gerept over sekswerk. Waarom wordt deze branche wel specifiek vermeld bij sluiting, maar wordt er met geen woord gerept over opening? 

We hebben er ondertussen al velen gehad. Dinsdagavonden waarbij de demissionaire ministers Mark Rutte en Hugo de Jonge ons vertellen wat de volgende stappen zijn in de corona-aanpak. Meer maatregelen, minder maatregelen. Wat mag open, wat moet dicht. Dinsdag 13 april was er weer eentje. Nu het vaccinatieprogramma loopt, is er een openingsplan gemaakt. Daarin wordt in specifieke stappen vermeld wanneer bepaalde branches weer open mogen. De hogescholen, winkels, horeca, culturele instellingen. Er is nu een indicatie wanneer ze weer mogen starten en op welke manier. Contactberoepen worden er niet in vermeld, want die zijn al open. Toch?

Sekswerk wel in sluitingsplannen, niet in openingsplannen

Behalve dat ene contactberoep dan, sekswerk. Daar wordt niks over vermeld. Wordt het over het hoofd gezien? Wordt het bewust verzwegen? Het blijft bij die welgeteld drie zinnetjes die al weken online staan waarin staat vermeld dat sekswerkers niet aan het werk kunnen als enige uitzondering. Bij sluiting weten ze sekswerk wel te vermelden. Maar bij opening wordt er zo hard mogelijk geprobeerd om er vooral niet over te praten.

De sekswerkers tasten in het duister. Betekent dit dat sekswerk-locaties pas weer open gaan in de laatste stap waarin alle maatregelen worden opgeheven? Pas wanneer de 1,5 meter afstand en mondkapjes vervallen, mag er sekswerk plaats vinden? Terwijl in juni al 50 mensen samen mogen komen, mag één op één sekswerk met allerlei hygiëne protocollen niet? Terwijl in mei er al voor een gedeelte voetbalfans mogen hossen in een stadion, mogen sekswerkers met hun gedesinfecteerde handen niet aan een met condoom omhulde pik zitten?

We herhalen het nog maar eens: Uitzonderen van sekswerk is een politieke keuze. De medisch experts van het OMT hebben geen onderscheid gemaakt tussen het ene of andere contactberoep.