Prostitutie

In Oostende (België) is er een akkoord tussen de stad en een maatschappij genaamd Lion Investement Fund. Deze private partner zal in de haven het gebouw Hangaar 1 gaan omdopen tot een megabordeel onder de projectnaam Hangar d’Amour. Hoeveel kamers het zal krijgen is onbekend, maar bekend is dat in het pand ook een microbrouwerij en een brasserie met terras zal komen. 

Vorig jaar waren er al ver gevorderde gesprekken, maar nu is de knoop definitief doorgehakt. Volgens de berekeningen zou er 1,4 miljoen euro mee gemoeid zijn om de oude vervallen Hangaar 1 te voorzien van zijn nieuwe functie. Kristof Vanfleteren is de CEO van Lion Investment Fund en hij vertelt aan hln.be hoe lang het duurt voordat het allemaal klaar is: ‘Zodra de vergunning binnen is willen we starten met de werken. Dat is vermoedelijk in 2021. De werken zullen ongeveer achttien maanden duren. Er zullen dan nog eens zes maanden nodig zijn om het klaar te maken voor exploitatie, maar daar zijn wij niet bij betrokken.’

Kamerverhuur door Villa Tinto

Het verhuren van de kamers zal worden gedaan door Q Invest FDK NV, dat nu al de kamerverhuur regelt in het bekende Villa Tinto in het Antwerpse Schipperskwartier. Hangar d’Amour zal naast de kamers voor sekswerkers dus ook een brasserie met terras en microbrouwerij huisvesten. Daarnaast is er ook ruimte voor kantoorruimte en komt een dokterspraktijk in het gebouw. Ook zal de lokale politie van Oostende er ruimte krijgen om extra locatie te openen.

Tijdens de lockdown tijdens deze corona crisis heeft ook de prostitutiebranche grote last. We kregen in onze contact met dames van plezier, Meesteressen, kinkygirls, adverteerders de meest uiteenlopende dingen te horen waarmee zij geconfronteerd worden. Hieronder een opsomming van een aantal zaken. 

Meerdere dames van plezier en Meesteressen gaven het volgende aan;

Klanten of mannen die een afspraak willen, die een foto van hun geslachtsdeel per email of whatsapp sturen en dan teksten erbij als: mis je deze lekkere lul niet? Wanneer kunnen we afspreken want ik weet dat je deze geile pik mist? Waarom hoor ik niets van je, want mijn pik wacht smachtend op jou! Ik betaal je 100 extra als mij nu weer lekker gaat verwennen, je hebt het ook nodig toch? En ga zo maar door.

Dames zitten in het algemeen niet op foto’s van lichaam (en zeker niet het geslachtsdeel) van een man te wachten. Het is een beroep waarbij ze aan de inkomsten denken en hooguit klanten vriendelijk/aardig vinden of een sekssessie of sm sessie een keer leuk kunnen vinden. Maar daarbuiten is niet voor niets amper contact. Zij hebben immers ook een privéleven.

Meer lezen

Het komt maar niet op de agenda in de politiek. Of wellicht juist wel, dat banken in opdracht van de Nederlandse bank prostituees en vergunde sexbedrijven stelselmatig blijven weigeren als klant, of hun rekeningen of pinautomaat contracten opzeggen. Ja u leest het goed, anno 2020 worden bedrijven die legaal zijn en ook nog in de meest streng gecontroleerde branche qua afgeven vergunning, controle via BIBOB, handhaven vergunning, van hogerhand geweigerd. Terwijl de overheid en de Belastingdienst de geldstromen transparant willen hebben. Hoe dan? Zonder pinapparaat of bankrekening wordt deze branche het contante geld circuit in gejaagd. Met alle gevolgen van dien.

Wijlen Burgemeester Eberhard van der Laan was voor zijn ziekbed en overlijden druk bezig met de Minister om voor de prostitutiebranche te vechten, om normaal bankverkeer te kunnen doen en ook recht op lening of hypotheek te hebben.

Meer lezen

Mariska Majoor, oud-sekswerker en oprichter van het Prostitutie Informatie Centrum schreef het boek De Wallen. Toekomst van ons verleden. Een boek over haar jaren op de Wallen en de veranderingen die de buurt heeft ondergaan.

De Wallen en haar historie worden geschetst aan de hand van een wandeling. Mariska Majoor (52), oud sekswerker, loopt samen met haar 22-jarige dochter Robin een rondje door de rosse buurt en spreekt er met aloude bekenden – de glazenwasser, sekswerkers, de wijkagent en de raamexploitant.

‘De Wallen zijn als een school voor mij. Ik leer dagelijks iets nieuws,’ zegt Nigel de glazenwasser die er menig raam heeft gelapt.

Sekswerker Jade van het bordeel My Red Light, die het naar haar zin heeft op de Wallen, rept over kwetsende opmerkingen van toeristen: “Je kunt aan de gezichten van mensen zien hoe ze over je denken. Van sommige gezichten druipt de walging af.”

Pooiers en gouden kettingen

In het boek – met daarin foto’s van haar dochter Robin – loopt Majoor door de Monnikenstraat, Gordijnensteeg, Bloedstraat langs peeskamers met daarin ‘pijnlijk uitziende werktuigen’ van vrouwen die SM aanbieden en langs de Molensteeg waar in de jaren negentig vrouwen hardhandig gedwongen werden tot sekswerk door de ‘ellendige’ Turkse en Joegoslavische pooiers die er rondliepen.

Raamexploitant Jan Broers weet wel hoe het er vroeger aan toeging. ‘De jongens reden met gouden kettingen om en in dikke auto’s de gracht over om hun meissies af te zetten. Open en bloot, geen haan die ernaar kraaide. (…) Ja, er kreeg er wel eens een een draai om de oren als ze geen zin had om te werken, maar zo ging dat.’

Vanaf de Febo vervolgt ze haar weg naar de ‘pillenbrug’ waar de handel in drugs floreerde. Het deel van de Wallen waar het vroeger nogal ruig was, is nu ‘schoon, veilig en braaf’. ‘Ik mis het rauwe randje,’ schrijft Majoor, die in deze buurt in de jaren tachtig achter een raam zat. Toen ze ermee stopte, richtte ze enkele jaren later het Prostitutie Informatie Centrum op waar zowel toeristen als sekswerkers langs kunnen komen voor informatie.

Aloude ziel

De aanleiding voor het boek zijn de ontwikkelingen op de Wallen. “Ik krijg er buikpijn van als er gevraagd wordt of raambordelen wel van deze tijd zijn. Ik had geen zin om weer een brief te sturen en besloot het groter aan te pakken. Dit boek is geen opgeheven vinger. Eerder een nostalgische terugblik en een ode aan die aloude ziel.”

Majoor wil in haar boek stilstaan bij zowel de goede als de negatieve kanten van de Wallen, zegt ze. “Het opknappen van straten en panden is goed gedaan. Ook de misdaad en mensenhandel, waarbij iemand een ander met geweld tot sekswerk dwingt, moeten worden aangepakt. Maar tijdens het 1012 project zijn ze met een bulldozer door de buurt gegaan zonder oog te hebben voor de sekswerkers. Het project zorgde voor een negatieve kijk op de Wallen. De seksindustrie wil er echter niet weg en de bewoners ook niet. Laat de buurt nu blijven wat het is en laat niet één partij wijken. Pak alleen wel de misdragingen van toeristen aan, via apps, folders, borden en hosts op straat.”

Rood lampje

Het boek met interviews en de wandeltocht wordt aangevuld met persoonlijke anekdotes uit haar tijd achter het raam. In een van die anekdotes vertelt ze dat ze een fototoestel van een fotograferende toerist afpakt en het rolletje uit zijn camera trekt en in de gracht gooit.

Haar boek werd afgelopen woensdag overhandigd aan burgemeester Halsema op de lege Wallen. “Het was bizar om op die lege grachten te lopen. Nu zag je goed hoe belangrijk sfeer is. Voor sommige bewoners is het een oase van rust. Zij kunnen op hun stoepje zitten. Maar niet iedereen is er blij mee. Ook zijn er mensen die het doods vinden.”

Het boek eindigt met een opmerking van een bewoner die de Wallen beschrijft als een historische stad waar de ziel uit is. ‘Straks heb je hier alleen nog maar een etalagepop achter een raam zitten, met één rood lampje dat een knipoog moet voorstellen naar de rosse buurt van vroeger.’

‘De Wallen. Toekomst van ons verleden’ van Mariska Majoor kost 19,95 euro.

In de persconferentie van woensdag 6 mei gaf premier Rutte een stappenplan waarin stukje bij beetje de coronamaatregelen afgebouwd worden. De genoemde data zijn een indicatie, nu staat voor sekswerkers de datum van 1 september genoteerd. Dan mogen ze weer aan de slag.

De sluiting van sexclubs ging in op 15 maart, ruim 7 weken geleden. En 1 september is nog 16 weken weg. Bijna een half jaar zou deze vorm van erotische dienstverlening dan stil hebben gelegen. En de datum van 1 september is geen zekerheid. Als in de tussentijd het aantal opnamen in de intensive care en het aantal overleden personen stijg, is de kans groot dat 1 september niet haalbaar is. Maar het kan ook zijn dat bepaalde bedrijven in de branche wel eerder open gaan.

VER ziet sekswerk niet als besmettingshaard van het virus

De Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven vraagt zich hardop af: ‘De sector kan, onder voorbehoud, weer van start per 1 september. Moet ieder bedrijf nu wachten tot ook het laatste bedrijf voldoet aan de allerlaatste voorwaarde? Maar duidelijk is ook dat zich dat concentreerde op het contact-beroep van de ‘sekswerker’.’

Daarnaast ziet de VER ook dat er een nuance is gemaakt, dat er delen van bedrijven wel eerder open zouden kunnen gaan. Ze gaan daarbij proberen een voorstellen te doen die passen bij een snellere her-opening van een fors aantal bedrijven. Want zij zien sekswerk niet als een besmettingshaard van het virus.

Plexiglas met gaten

Ook club The Rosegarden in Den Helder denkt na op welke manier de zaak weer open kan in de anderhalvemetersamenleving: “We zijn hierin gewoon een hele moeilijke branche. Wij kunnen niet zeggen: we doen alleen het terras open.”

Andere zaken waar ze aan denken is het maximum aantal klanten in de zaak te beperken, de temperatuur te meten van klanten of verplicht mondkapjes dragen aan de bar. Ze proberen te zoeken naar mogelijkheden om de zaak te redden en de sekswerkers weer inkomsten te geven, hoe ridicuul het ook klinkt: ‘Of plexiglas wanden met gaten erin. Dat bedoel ik wel een beetje cynisch, maar als de club op die manier open mag dan wil ik dat best doen. Als die meiden maar hun centen kunnen verdienen.’