Uit de oude doos: Johan Derksen komt naar IJsselstein voor de blues maar slaat Privéhuis La Cloche over

Johan Derksen, vooral bekend van het voetbalpraatprogramma Veronica Inside, staat dinsdagavond met zijn theatertour Derksen Keeps the Blues Alive in een uitverkocht Fulcotheater in IJsselstein. ,,Er is echt wel interesse voor de blues.”

Hoe is het idee voor deze theatertour ontstaan?
,,Dat had ik me jaren geleden al voorgenomen, voor als ik met pensioen zou gaan. Kijk, ik heb het niet zelf bedacht, want het is een Amerikaans genre, maar het is een gat in de markt. We zijn al bezig aan onze tweede tour, nadat we ook met de voorstelling Pioniers van de Nederpop door het land zijn gereisd. Onze show is voor een doelgroep die naar het theater komt. Dat is het grote voordeel: mensen zitten te genieten en staan geen bier te zuipen.”

Meer lezen

Bas wil legendarische Sauna Diana-bus redden: ‘Repareren wordt een dure grap’

Photoshop. Een grap. Dat dacht Bas Steman toen hij afgelopen weekeinde voor het eerst de foto zag van de deels uitgebrande wielerbus van Sauna Diana. Maar na een paar belletjes drong het door tot de Zutphense schrijver en oud-wielrenner: de legendarische bus was inderdaad voor een groot deel verzwolgen door vlammen. Steman aarzelde niet en gaat met de pet rond voor restauratie van de bus. ,,Dit rijdende wielermuseum mag niet verloren gaan.’’

De Engelse dubbeldekker was een iconisch herkenningspunt langs snelweg A16 in Brabant. Daar stond de eerste wielerbus die ooit in de Tour de France te bewonderen was, te pronken in een weiland. Als eerbetoon aan het romantische wielrennen.

Een saluut aan de tijd dat een door het bordeel van Corrie en Frans Siemons gesponsorde wielerploeg in een luxe bus van koers naar koers ging. Op eerste kerstdag vloog de bus door nog onbekende oorzaak in brand. De schade is groot.

Steman begon de crowdfunding samen met Kees Kuijlen en Henk Keller, vroeger respectievelijk ploegleider en chauffeur bij de Sauna Diana-ploeg. ,,Ons doel is om minimaal 20.000 euro binnen te halen’’, zegt Steman. ,,De bus kan nog gerepareerd worden, maar dat wordt een dure grap. Maar dat mooie rijdende wielermuseum mág niet verloren gaan. De bus is een icoon van de wielerromantiek.’’

Voor de familie Siemons betekent de dubbeldekker nog veel meer, weet Steman. ,,Voor de kinderen van Corrie en Frans staat de bus voor een rijke familiegeschiedenis. Voor het leven en werk van hun overleden vader en moeder. We moeten dat rijdende monument gewoon redden.’’

Blote dame prikkelde de fantasie

Steman zag de bus voor het eerst ergens in de jaren 80. Hij fietste toen voor De Adelaar in zijn geboorteplaats Apeldoorn en was meteen gefascineerd door de dubbeldekker. ,,Geschilderde blote dame op de zijkant. Groot. Dat prikkelde meteen mijn fantasie. Er gingen de wildste verhalen rond over die wielerbus. Die dubbeldekker liet me niet meer los.’’

De luxe dubbeldekker was het eerste voertuig voor verzorging van renners in het internationale wielerpeloton. Corrie en Frans Siemons gebruikten het voertuig aanvankelijk voor talenten van wielervereniging Zundert, waar hun drie zoons reden. Door de week runden zij in Zundert bordeel (‘herenclub’) Sauna Diana.

De talentjes konden douchen en omkleden in de bus. En eten: Corrie bakte er haar befaamde pannenkoeken. De bus ging later voor wielerkoersen door heel Europa en werd in de jaren 80 vervangen door een nieuwere versie.

Boekpresentatie op droomlocatie

Steman had dolgraag gefietst voor de Sauna Diana-ploeg. Maar zijn wielercarrière kwam nooit echt van de grond. Daarover schreef Steman het boek De Aankomst, waarin hij met veel zelfspot verhaalt over zijn wielercapriolen. De officiële boekpresentatie was in mei 2013. Plaats van handeling: Zundert, in de Sauna Diana-bus. Steman: ,,Een droomlocatie voor mij. Kon niet mooier.’’

Steman was toen al bevriend met de familie Siemons. Dat was het resultaat van de eerste tweet ooit die de Zutphenaar online zette. Steman: ,,Ik zocht een authentiek wielershirt van Sauna Diana en ging voor de eerste keer in mijn leven Twitter op met een oproepje.’’

Lang hoorde Steman niets. ,,Maar met kerst kreeg ik een pakketje, ingepakt in Donald Duck-papier. Kwam van Ruud Siemons, zoon van Corrie en Frans: een volledig Sauna Diana-wielertenue. Ik zocht contact met Ruud om hem te bedanken en we werden vrienden.’’ Ruud runt nu de zaak van zijn ouders, onder de naam Club Diana.

Filmisch eerbetoon

Die vriendschap resulteerde niet alleen in een bonte boekpresentatie. Steman maakte in 2013 ook een tv-documentaire – ‘Hoe een bordeel de Tour binnenrijdt’ – over de Sauna Diana-wielerploeg voor de serie Andere Tijden Sport. ,,Met volledige medewerking van de familie Siemons. Die docu móést gewoon gemaakt worden. Als filmisch eerbetoon aan een stuk wielergeschiedenis.’’

Steman weet zeker dat dat stuk historie wordt gered. ,,De respons op onze crowdfunding is gelukkig enorm. Ook vanuit de wielerwereld. De donaties stromen binnen. Die 20.000 euro krijgen we bij elkaar. En dat moet ook. Want over de A16 rijden zonder de bus van Sauna Diana te zien? Dat is voor mij en vele anderen ondenkbaar.’’

Bron: https://www.ad.nl/binnenland/bas-wil-legendarische-sauna-diana-bus-redden-repareren-wordt-een-dure-grap~ae72c30f/

De opkomst en ondergang van sekskoning Jan Bik: ‘Hij leek meer op een wiskundeleraar dan een pornobaas’

Jan Bik was jarenlang dé sekskoning van Nederland. Hij had meer dan tien bordelen, waaronder een in de Utrechtse Jaffastraat. Een inval door politie en Belastingdienst maakte acht jaar geleden een einde aan zijn seksimperium. Nu het pand in Utrecht wordt verkocht, blikken zoon Andries en vrouw Inca terug op hun tijd in ‘de Jaffa’. ,,Hij liep het liefst op sandalen of klompen.”

Godfather van de erotiek, pornobaas, sekskoning. Andries (42) kan een lach niet onderdrukken als hij de bijnamen van zijn vader aanhoort. ,,Mijn vader leek in niets op een bordeelhouder. Hij was geen breedgeschouderde man met een zwarte leren jas. Met zijn 1,63 meter en een brilletje op zijn hoofd had hij meer weg van een leraar wiskunde of natuurkunde.’’

Jan Bik, die in 1938 op Java werd geboren, had in de jaren 60 van de vorige eeuw een boekhandel in Amsterdam. ,,Mijn vader had maar één hobby en dat was lezen’’, zegt Andries. Toen Bik steeds vaker de vraag van klanten kreeg of hij ook pornoblaadjes verkocht, begon hij deze onder de toonbank te verkopen. Mannen die meer dan alleen een pornoblaadje wilden, hielp hij aan telefoonnummers en adressen van vrouwen die hun diensten tegen betaling aanboden. Het bleek een gat in de markt. In 1969 kocht hij een pand waarin hij kamers aan dames ging verhuren. Zijn eerste bordeel was een feit.

‘Never nooit naar boven’

Bik opende in de jaren die volgden meerdere seksclubs en zit voortdurend te springen om personeel. Op zoek naar een baan solliciteerde de toen 29-jarige Haarlemse Inca eind jaren 70 op een advertentie. Bik zocht met spoed telefonistes en receptionistes. ,,Ik wilde eigenlijk in een hotel werken, maar dat duurde allemaal erg lang. Ik schrok wel van mezelf dat ik solliciteerde bij een seksclub, maar ik moest toch wat’’, zegt de nu 74-jarige Inca in haar jaren 70-woning onder de rook van Utrecht.

Ze kon aan de slag als bedrijfsleidster en barvrouw voor de club die Bik een paar jaar eerder in de Jaffastraat in Utrecht had geopend. ,,Ik heb tegen hem gezegd: Ik wil het wel proberen, maar onthoud één ding deze dame gaat never mee naar boven.’’ Voor de klanten van ‘de Jaffa’ was dat heel moeilijk, zegt Inca. ,,Die wilden allemaal naar boven met diegene die niet beschikbaar was. Duizenden guldens boden ze voor mij, maar het gebeurde niet.’’

Inca dacht tijdelijk bij de seksclub te gaan werken, totdat ze bij een hotel aan de slag kon. ,,Ik had mijn streng katholieke ouders niets verteld, omdat het maar voor even zou zijn.’’ Het liep anders. Na een maand werd ze verliefd op eigenaar Bik. ,,Hij was 38. Ik nog net 29.’’ Zij liet niet merken wat ze voor hem voelde, maar nadat Bik op een dag zijn hand in haar nek legde, kregen de twee een relatie.

Meer lezen

Uit de oude doos: Hoe een sexclub een wielerploeg sponsorde

De streken van een malafide wielrenner zorgden begin jaren tachtig voor een vroegtijdig einde van een kleurrijke Utrechtse profploeg met als hoofdsponsor een seksclub genaamd La Cloche. En in 2018 is La Cloche weer open gegaan. 

Hier volgt een een reconstructie die we hier hebben gevonden.

In februari 1982 tekent wielrenner André Gevers een profcontract bij de nieuw opgerichte Utrechtse wielerploeg La Cloche. Maar de inkt is amper droog als hij het ondertekende document weer inlevert: hij heeft ontdekt dat hoofdsponsor La Cloche een seksclub aan de Amsterdamsestraatweg in Utrecht is. ‘Men vertelde mij dat La Cloche een Heerlense beleggingsmaatschappij in onroerend goed was,’ verklaarde Gevers in de Telegraaf. ‘Het blijkt dus een maatschappij in roerend goed te zijn.’

Rijden voor een seksclub is tegen de principes van Gevers, die sinds een paar jaar Jehova’s Getuige is. ‘Het zou van weinig piëteit getuigen om via shirtreclame een seksclub nog meer klandizie te bezorgen,’ aldus de amateurwereldkampioen van 1975.

Op de ploegfoto dus geen Gevers, de beoogd kopman van de kleine profploeg. Net als collega Martin Havik kwam hij eerder uit voor de TI Raleighploeg. De andere renners luisteren naar minder bekende namen: Jos Schaap, Ben van den Heuvel, Wicher van der Hoef, Piet Hoevers, Steve Jennings, Johan van Dijk, Hennie van Lent en Rinus Smits.

Meer lezen

Uit de oude doos: Het einde van Yab Yum

HP/De Tijd bestaat dertig jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum plaatsen ze elke week enkele stukken uit hun rijke archief online, zoals dit artikel uit 2007. De Amsterdamse seksclub Yab Yum moest in dat jaar van de gemeente zijn deuren sluiten wegens ‘gevaar voor strafbare praktijken’. Hoe zit dat precies? HP/De Tijd legde zijn oor te luisteren in het penozecircuit. ‘Albert Heijn begint geen bordeel.’

Dit artikel verscheen in HP/De Tijd, 26 november 2007

Het luxe, dure en wereldberoemde bordeel Yab Yum moet dicht. Op basis van de Wet Bibob (Bevordering Integriteitsbeoordelingen door het Openbaar Bestuur) heeft de gemeente Amsterdam de drank- en horecavergunning ingetrokken en verlenging van de exploitatievergunning geweigerd. Het landelijk bureau Bibob is van mening dat er ‘een ernstig gevaar bestaat dat de vergunningen gebruikt zullen worden voor strafbare zaken’. Zo wil ook Amsterdam proberen schoon schip te maken, daar waar zwart geld gewit wordt of drugsgeld ingezet om zaken over te nemen. Vooral de overname in 1999 heeft de aandacht.

Beetje laat, zeggen ingewijden uit de Amsterdamse penoze. Jarenlang leek Amsterdam, maar ook de rest van Nederland, een vrijplaats voor de jongens en meisjes die het niet zo nauw nemen met wetten en regels. Waar haalden de kopstukken uit het criminele circuit zonder duidelijke inkomstenbronnen het geld vandaan voor hun dure dames, auto’s, klokjes, P.C. Hooftstraat-shopping en verjaardagsfeestjes met beroemde artiesten? Niet verdiend met stukadoren.

Meer lezen

Beroemde Franse hoerenmadam overleden

Madame Claude, de bekendste bordeelhouder van Frankrijk, is maandag op 92-jarige leeftijd overleden. Dit heeft The Guardian dinsdag gemeld. Fernande Grudet, zoals haar echte naam luidt, leidde gedurende haar hoogtijdagen een luxe bordeel waarin vijfhonderd vrouwen en een handvol mannen werkten. Pikant detail: haar clientèle bestond uit John F. Kennedy, de sjah van Iran en Fiat-baas Giovanni Agnelli.

Dat claimde de hoerenmadam althans zelf. Zeker is wel dat in haar adresboekje ministers, diplomaten en grote bedrijfsbazen stonden die in de jaren zestig en zeventig aan de macht waren. Ook maffialeden schenen geregeld bij haar langs te gaan. De intentie van haar bordeel was dan ook het bedienen van de zogeheten rich & famous.

Pillow talk

Madame Claude werd in een klooster opgevoed door nonnen. In de jaren zestig begon ze met het opzetten van haar exclusieve bordeel. Halverwege de jaren zeventig werd het bordeel langzaamaan ontmanteld, mede dankzij miljoenen belasting die zij weigerde te betalen.

Dankzij haar beroemde clientèle genoot madame Claude enige bescherming tegen de politie. Ook speelde ze in het geheim informatie door aan de politie die klanten na de seks – tijdens de zogenoemde pillow talk – toevertrouwden aan haar prostituees.

Films

Madame Claude was het onderwerp van een aantal Franse films, waaronder de naar haar vernoemde film van Just Jaeckin, die ook de beroemde film Emmanuelle regisseerde. De actrice die haar rol vertolkte in de film zei tegen het Franse magazine Le Point: ‘Ik schrok van haar cynische kijk op seks. Voor haar waren mannen niets meer dan portemonnees.’ Volgens de actrice moesten alle meisjes in het bordeel witte lingerie dragen – zwarte lingerie was ten strengste verboden.

Madame Claude produceerde in 1992 zelf een film, getiteld ‘Hoe te verleiden’. Ze adviseerde hierin om nooit seks te hebben op de eerste date.

Bron: Volkskrant