Nieuws

De Telegraaf, 23-2-2019

Socioloog: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt

Deining op de Wallen. ’Sluit alle peeskamertjes’, roepen linkse partijen. ’Haal raamprostitutie terug naar de stegen’, pareert Ondernemersvereniging Oudezijds Achterburgwal, boos over de ’stigmatisering’ van de wijk. Vanuit het gapend gat tussen de strijdende kampen meldt socioloog Laurens Buijs: het wordt hoog tijd om weer gezamenlijk trots te zijn op ’s lands bekendste rosse buurt. „Politici misbruiken de prostituees.”

Wulps sloeg ze een stola van protserige veren om haar nek, van achter een raam met een rood lampje lonkend naar mannen, zoals prostituees op de Wallen dat al eeuwen plegen te doen. Wie die dame van lichte zeden was? Jeanine van Pinxteren, destijds (2010) lijsttrekker van GroenLinks in Amsterdam. De hoer acteren als ludieke verkiezingsstunt.

De PvdA beweerde in dezelfde strijd om de kiezers dat alle prostituees die na twee uur ’s nachts in ’s lands bekendste rosse buurt werken slachtoffers zijn van vrouwenhandel en dat de Wallen daarom vanaf dat tijdstip op slot moesten. ’Vertrutting!’, riep Van Pinxteren en ging als gebaar zelf even achter zo’n raam zitten, roepend: ’Seks, drugs en rock & roll horen erbij in Amsterdam.’

Uitgebuit

Nu Asschers tienjarenproject ’1012’ (de postcode van de wijk) om raamprostitutie uit te bannen faliekant is mislukt, begint het politieke spel opnieuw. PvdA-volgelingen van Asscher, opduikend in clubs als Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad en bureau Onderzoek Informatie en Statistiek (OIS), sturen bij de gemeente Amsterdam aan op het verbieden van raamprostitutie op de Wallen. En hoe reageerde GroenLinks-burgemeester Femke Halsema, partijgenoot van ’gelegenheidssekswerker’ Van Pinxteren? ’Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’

Laurens Buijs, socioloog verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, al jarenlang gespecialiseerd in de rosse buurt en verantwoordelijk voor het rapport Macht Op De Wallen, wordt er moedeloos van.

Tien jaar geleden wist Asscher het zeker: de overgrote meerderheid van de prostituees op de Wallen wordt uitgebuit door criminelen. Hij voegde er zelfs aan toe: ’Wie tegen mijn beleid is, is vóór vrouwenhandel’. Nu wordt gerept over ’mogelijk’ 255 slachtoffers in de raamprostitutie. Bewijzen voor die cijfers zijn in al die jaren echter niet geleverd.

„De cijfers waarmee wordt geschermd zijn politieke instrumenten, totaal niet wetenschappelijk onderbouwd en dat stuit mij tegen de borst”, zegt Buijs.

Hij gaat nog een stap verder: „De Wallen zijn een speelbal van politici en hoge ambtenaren, die het gebied zien als investeringsproject en daarbij de prostituees misbruiken. De heren en dames blijven roepen dat hun beleid gericht is op het verbeteren van het leven van de sekswerkers, maar de vrouwen bij hun plannen betrekken was te veel gevraagd.

Buijs waakt ervoor om de seksbranche op de Wallen te romantiseren. „Er zitten rotte appels tussen, sommige ondernemers in het gebied zijn bepaald geen lieverdjes, maar de meesten zijn te goeder trouw en welwillend. Ik snap dat de gemeente de branche kritisch bekijkt, want ieder slachtoffer van vrouwenhandel is er één te veel. Maar het spel dat nu op de Wallen wordt gespeeld, heeft niets met het beschermen van vrouwen te maken.”

De wetenschapper verbaast zich over de hypocrisie in de aanpak. „Ooit waren we in dit land trots op onze vrijheden. Vrouwen die er openlijk voor uit konden komen dat ze hun geld met seks verdienden, vooral linkse partijen schermden er mee. Nu roepen dezelfde partijen dat het vernederend is wanneer prostituees achter een raam zitten. Ze schurken daarmee aan tegen de broeders van de biblebelt, die ze vroeger verfoeiden. Fundamentalistische christenen noemen raamprostitutie zondig, socialisten vrouwenonderdrukking, maar hun standpunt is feitelijk hetzelfde. Zo on-Nederlands. Prostitutie is er en zal altijd blijven bestaan. De vraag is alleen: hoe ga je er mee om?”

Meer lezen

Santi van den Toorn, initiatiefnemer van Stichting De Bovengrondse, pleit ervoor om sekswerk te zien als belangrijk werk. ‘Sekswerkers lopen dagelijks gevaar.’

Na drie jaar was mijn lichaam op. Overal pijn, in mijn gewrichten en in mijn nek. Door de fysieke kant van het werk, en door de stress die in de schouders gaat zitten. Psychisch was ik er niet veel beter aan toe.

Ik deed het voor het geld, niet omdat ik het leuk vond. Er was geen ander werk te vinden, dit kon ik nu eenmaal en er was vraag naar. Het was eentonig en voelde zinloos, elke dag hetzelfde liedje, maar het betaalde mijn huur en mijn eten. Dat was dan tenminste iets. Er was geen dwang in het spel, in elk geval geen dwang van het individu.

Zou iemand, na het lezen van mijn verhaal hierboven pleiten voor het verbieden of criminaliseren van IT-werk zoals dat gebeurt met sekswerk? Ik denk het niet. Dus laten we stoppen met doen alsof in andere beroepen mensen altijd vrijwillig kiezen en het niet om geld gaat. Stoppen met doen alsof werknemers overal gelukkig en vrij zijn (lees bijvoorbeeld de stukken over de magazijnen van Bol.com).

Gestigmatiseerd

Ja, mensenhandel is verschrikkelijk en moet absoluut bestreden worden, niet alleen in de seksindustrie maar ook in bijvoorbeeld de vleesindustrie en in de kassen. Dat staat los van sekswerk an sich. Laten we sekswerk gaan zien als belangrijk – soms zelfs helend – werk dat een plek verdient in deze maatschappij.

De analogie met de IT’er loopt spaak op veiligheid, toegang tot basis­behoeften (zoals een bank­rekening, hypotheek, gezondheidszorg en verzekering) en waardering vanuit de maatschappij. Sekswerkers moeten hun werk nu in de marges doen en lopen daarbij dagelijks gevaar.

Zij kunnen niet openlijk vertellen over hun baan en vinden zoals gezegd maar moeilijk een bank die hun een hypotheek of bankrekening wil geven. Ze worden gestigmatiseerd en buitengesloten.

Erkennen van sekswerk als werk en het dus niet anders behandelen dan andere sectoren lijkt mij de eerste stap naar een constructieve dialoog over decriminalisering en betere rechten voor sekswerkers. Zodat ook zij een menswaardig en vooral veilig bestaan kunnen leiden.

Bron: Parool

Op 22, 23 en 24 februari is bij Xantener-Partytreff een School Girls Party! Inclusief gratis buffet, bier en 3 longdrinks. Klik op de afbeelding voor meer info!

De situatie rond prostitutie op de Wallen is niet houdbaar, zegt burgemeester Femke Halsema in een interview met Het Parool. ‘Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’
AD 09-02-19

Halsema reageert daarmee op berichten dat veel Amsterdammers de Wallen mijden vanwege de drukte, vinden dat er minder prostitutie moet zijn in dit gebied en dat de helft van de bevolking het niet meer van deze tijd vindt om vrouwen in een etalage te zetten. Halsema snapt dat veel Amsterdammers zo denken.

,,Op deze manier vind ik het ook heel moeizaam. De omstandigheden waarin vrouwen hun werk moeten doen, zijn slechter geworden. Dus begrijp ik dat veel Amsterdammers denken: op deze manier is prostitutie niet meer zoals die ooit bedoeld was en die wij prettig vinden.”
Vernederen

Raamprostitutie, een historisch fenomeen in Amsterdam, is wat haar betreft minder vanzelfsprekend geworden. ,,Het gaat in toenemende mate gepaard met het vernederen van vrouwen door grote groepen toeristen.” Ze zal voor de zomer maatregelen op de middellange termijn aankondigen voor de Wallen. Hierbij kijkt ze ook naar prostitutie en gelden geen taboes. Alle opties liggen nog op tafel: meer ramen, verplaatsing van ramen, alles laten zoals het nu is.

Bij de burgemeester van Amsterdam staat voorop dat de maatregelen het lot van de vrouwen verbeteren die achter de ramen staan. ,,Ik vind het onverteerbaar. Daarom staat boven aan de lijst: hoe zorgen wij ervoor dat zij zelfstandiger en krachtiger zijn, niet misbruikt worden en niet verhandelbaar zijn.”

Volgens Halsema is er een ernstig vermoeden van mensenhandel en uitbuiting. Ze heeft Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel, gevraagd om alle scenario’s te toetsen: wat zijn de effecten op het lot van de vrouwen.

bron: www.dominaforum.nl

Het liefst ziet de Amsterdamse gemeenteraad de Wallen geheel verdwijnen. In de jaren 60 was het hoerengebied nog het kleurrijke toneel van de penoze, hoerenkasten en animeerdames. Raoul Serrée schreef er een boek over: ‘Waargebeurd op de Wallen’.
bron: Powned

Het Utrechtse bordeel La Cloche biedt Johan Derksen voor zijn zeventigste verjaardag een avondje in de jacuzzi aan. De vaste gast in het tv-programma Veronica Inside zei maandag dat dat zijn grootste verjaardagswens is.
AD 01-02-19

In de uitzending liet Derksen weten dat hij geen ‘schijtlollige dingen’ wil voor zijn verjaardag, die hij vandaag viert. ,,Je hoeft niet te komen zingen, je hoeft helemaal niet te komen.‘’ Sigaren zijn wel welkom, maar alleen van het goede merk. Op de vraag wat zijn ideale verjaardag is, is Derksen duidelijk. ,,Wat denk je van een schuimbad met een paar heerlijke wijven? Als ik door twee dametjes ingezeept word heb ik een kostelijke zeventigste verjaardag.‘’

La Cloche haakt daar op Twitter op in: ,,Johan Derksen van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Kom je op onze kosten lekker bubbelen in de jacuzzi met 2 sexy dames? Bel je ons? Johan, je kan helemaal los hier in privehuis La Cloche Utrecht!”

Johan Derksen ‘bekijkt’ het aanbod van het Utrechtse bordeel voor een spannende avond met een stel dames in een bubbelbad. ,,Mogelijk komt hij er op terug in de uitzending”, laat een woordvoerder van Talpa weten.

Ook Derksens dochter Marieke haakt op Twitter in op de verjaardagswens van haar vader.

Afgelopen jaar waren mogelijk 255 slachtoffers van seksuele uitbuiting in de Amsterdamse prostitutie. Dit komt naar voren uit een schatting van de gemeente.
Het Parool 2 februari 2019

De exacte omvang is lastig vast te stellen, omdat veel slachtoffers niet in beeld zijn. De gemeente heeft een bureau in de arm genomen om onderzoek te doen. Amsterdam telde op 1 januari 2018 ongeveer 400 ramen, 17 clubs en er waren 13 vergunningen afgegeven voor escort­bureaus.

Het getal van 255 komt voort uit een doorrekening van de rapportage die Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel, vorig jaar heeft uitgebracht.

In beeld
In die monitor staat dat in 2017 in Amsterdam 51 slachtoffers van seksuele uitbuiting in beeld zijn. Volgens deskundigen is maar 20 procent van het totaal aantal slachtoffers in Nederland in beeld. Zo kom je dus uit op 255 (5×51) slachtoffers van seksuele uitbuiting in de Amsterdamse prostitutie. Dat aantal betreft de hele stad, niet alleen de Wallen.

Dat het lastig is om exacte getallen te geven, blijkt ook uit een onderzoek dat De Rekenkamer vorig jaar publiceerde naar het gemeentelijk beleid op de Wallen. De Rekenkamer inventariseerde afgeronde en lopende Amsterdamse strafzaken naar mensenhandel. Zo kwamen de rekenmeesters uit op zeker 119 slachtoffers tussen 2005 en 2016. ‘Een ondergrens,’ constateerde de Rekenkamer, want lang niet iedereen durft aangifte te doen.

Etalage
De gemeente laat weten dat ‘op basis van deze cijfers en op basis van strafzaken vastgesteld kan worden dat sprake is van uitbuiting, ook op de Wallen. De discussie over cijfers is geen eenvoudige en levert geen eensluidend antwoord op. Dat is ook de reden dat we proberen niet te verzanden in een discussie over deze cijfers.’

Vorige week bleek uit een opiniepeiling van Het Parool en AT5 dat veel Amsterdammers niet meer op de Wallen komen, minder ramen willen en het niet meer van deze tijd vinden dat vrouwen in een etalage staan.