Nieuws

Jelle Engelbosch (N-VA), waarnemend burgemeester in Sint-Truiden, wil de Chaussée d’Amour laten verdwijnen. Samen met partijgenoot en schepen Jo François onderzoekt hij een plan om de bordelen te raken. “Zo kunnen we dit beschamende verhaal uitdoven.”

De Truiense N-VA is al jarenlang een forse tegenstander van de vele bordelen langs de Luikersteenweg, die de steenweg in de jaren 90 de bijnaam ‘Chaussée d’Amour’ opleverde. Tien jaar geleden pleitte Jelle Engelbosch er al voor om al die eroshuizen onder te brengen in één complex, gelegen op een industriezone. “Een vzw moet daarbij zorgen voor transparante huurovereenkomsten”, zei Engelbosch destijds. “We moeten zorgen dat de schietpartijen, afpersingen en brandstichtingen verleden tijd blijven.”

Twee jaar en twee dodelijke ongevallen later nam het stadsbestuur dat voorstel zelfs ernstig in overweging. Het schepencollege ging zelfs op prospectie in het Antwerpse Schipperskwartier, maar uiteindelijk bleef alles bij het oude.

Sjerp

In tussentijd is er veel veranderd. In 2019 trad N-VA voor het eerst toe tot de coalitie in Sint-Truiden. Engelbosch werd eerste schepen, Jo François kreeg onder meer lokale economie in z’n portefeuille. Nadat Veerle Heeren (tijdelijk) een stap opzij moest zetten na haar voortijdige vaccinatie, mocht Engelbosch zelfs de sjerp omgorden als waarnemend burgemeester.

De kaarten liggen dus ideaal voor de partij om de Chaussée d’Amour, de oude doorn in het oog, in de huidige vorm een halt toe te roepen. Want voor alle duidelijkheid: het standpunt van de N-VA is het voorbije decennium niet veranderd. “Volgens sommigen hoort de Chaussée d’Amour bij Sint-Truiden”, zegt Engelbosch. “Ze noemen het folklore, maar ik vind het vooral beschamend voor onze stad”, zegt Engelbosch. “Het sleept een verleden met zich mee van brandstichting en vrouwenhandel. Veel nostalgie is daar voor mij niet aan. Voor alle duidelijkheid: ik heb niets tegen prostitutie op zich, maar wel tegen de manier waarop het op de Chaussée d’Amour gebeurt.”

Uitdoofscenario

Daarom maken Engelbosch en François werk van een uitdoofscenario. Momenteel laten ze onderzoeken of de stad de onroerende voorheffing voor die bars fors kan en mag verhogen. “We willen die belasting zelfs maal tien doen”, zegt Engelbosch onomwonden. “Door die enorm hoge taks hopen we het houden van zo’n bordeel te ontraden, zodat het verhaal op termijn eindigt.” Het is voor Engelbosch de meest voor de hand liggende maatregel om dat uitdoofscenario te realiseren. “We dachten er ook aan om bijvoorbeeld de vergunning van die bars af te nemen wanneer zo’n pand jarenlang leeg staat of na een bepaald aantal GAS-boetes. Het probleem is echter dat er niet zoiets bestaat als een vergunning voor een bordeel. Het enige wat die bars hebben, is een tapvergunning.”

De onroerende voorheffing is een jaarlijkse geïndexeerde belasting op het kadastraal inkomen (KI) van onroerende goederen (gronden, gebouwen, materieel en outillage in bedrijven). Ze bestaat uit een basisheffing voor de Vlaamse overheid, aangevuld met opcentiemen voor de provincie en de gemeente waar het onroerend goed ligt. Die gemeentelijke opcentiemen wegen het zwaarst door bij de berekening van het totale bedrag. Sinds 2019 mogen gemeenten die opcentiemen differentiëren. Dat betekent dat ze de onroerende voorheffing in een bepaalde wijk of buurt goedkoper kunnen maken, om mensen aan te moedigen zich daar te vestigen. Gemeenten moeten daarvoor wel de goedkeuring krijgen van de Vlaamse Belastingdienst én de gouverneur of het Agentschap Binnenlands Bestuur.

Meer lezen

TILBURG – Bruin uitgeslagen matrassen, rolkoffers vol condooms en bijna altijd die keukenrol of doos vochtige doekjes naast het bed. Het team dat sinds een half jaar illegale prostitutie in Tilburg opspoort, kijkt nergens meer van op. ,,Overlast van blaffende honden durven mensen wel te melden, illegale prostitutie vaak niet.”

Als Ray even woedend wordt tijdens een controle op illegale prostitutie bij hem in de woning, vertrekt de Tilburgse toezichthouder Sophie – tegenover hem – geen spier. Hij is boos dat ze zijn vriendin een sekswerker noemt. ,,Nee mevrouw, dat is mijn dushi, mijn schatje.”

Ray heeft een dikke goudkleurige schakelketting om, met in zijn gebit twee bijpassende tanden. Sheila, zijn dushi, zit in een heel kort rokje op de bank.

In een aquarium moeten de goudvissen het stellen met troebel water, speelgoed ligt stof te happen, aangekoekte pannen in de keuken. Een verdieping hoger staan een keukenrol, natte doekjes en babylotion naast een bedje.

Het is vandaag de werkplek van Sheila, Dominicaans van origine, enkel in het bezit van een Italiaanse ID-kaart en het Nederlands niet machtig. Sophie: ,,Wij vinden het aannemelijk dat hier prostitutie plaatsvindt.” Ray met harde stem: ,,Mijn vrouw is geen kech (hoer – red.) Je weet niks, mevrouw.”

Sophie: ,,Meneer, ik ga uitleggen wat er nu gaat gebeuren. U krijgt een brief thuis waarin staat wat wij constateerden. Als we hier nog één keer terug moeten komen, en we weer het vermoeden van prostitutie hebben, kost u dat 5.000 euro.” Ray blijft ontkennen: ,,Ik vind deze vrouw gewoon gezellig.”

Meer lezen

Als er toch een erotisch centrum moet komen, dan graag een van hoge kwaliteit. Geen Las Vegas aan het IJ, maar een sexy en chique uitgaanszone, betogen Linda Duits en Jennifer Hopelezz.

De gemeente wil sekswerkers wegmoffelen. De raamprostitutie op de Wallen is haar al jaren een doorn in het oog, de oude binnenstad zou door kwaliteitstoeristen bezocht moeten worden in plaats van door Britse lads die komen blowen en comazuipen.

Omdat prostitutie nu eenmaal bij het leven en dus ook bij onze stad hoort, wil burgemeester Halsema een erotisch centrum optuigen als alternatief voor de ramen. Voor advies daarover heeft ze vooralsnog alleen bij marktpartijen aangeklopt. Dat is jammer, want wat weten banken nou van seks?

Site, een bureau voor gebieds- en conceptontwikkeling, voerde deze marktverkenning uit. Zij spraken met ambtelijk vertegenwoordigers, beleggers en vastgoedadviseurs. Naast twee exploitanten en een vertegenwoordiger van sekswerkers waren er geen mensen betrokken die daadwerkelijk verstand hebben van seks.

Het resultaat stemt somber. Uit het rapport spreekt een grote afkeer van prostitutie. De betrokken partijen zijn huiverig geld te steken in een sector die ze als crimineel en verwerpelijk beschouwen. Beter praat de gemeente met exploitanten van stripclubs en gokhallen, luidt daarom een van de adviezen.

Verstopt op een industrieterrein

Wat je dan krijgt is verdoezeld gebied voor een bezoedeld beroep, ergens verstopt op een industrieterrein. Het roept de vraag op wat de gemeente nu eigenlijk wil. Draait het alleen om het apart zetten van ongewenste sujetten (de klant en de verkoper) in navolging van andere prostitutiezones in steden als Hamburg? Waarom niet daadwerkelijk vernieuwen en een gebied ontwikkelen dat de wereld eraan herinnert dat Amsterdam voorloper is op het gebied van seksuele vrijheid en emancipatie?

De Wallen waren ooit een seksuele vrijplaats. Niet alleen voor sekswerkers, maar ook voor mensen die vanwege hun geaardheid werden gemarginaliseerd. Zo startte de openlijk lesbische Bet van Beeren in 1927 het nog steeds bestaande Café ’t Mandje op de Zeedijk, een van de eerste plekken waar lhbtq’s hun identiteit niet hoefden te verbergen. De stad koestert dit symbool van vrijheid zo zeer dat in het Amsterdam Museum een replica staat.

Vroeger was de Warmoesstraat het kloppend hart van de leerscene, een gay subcultuur die in de jaren vijftig ontstond. Je vond er leatherbars zoals Argos, geopend in 1965 en gesloten in 2015, en fetisjwinkels zoals Mr. B. Van die cultuur is nauwelijks meer iets terug te zien in de straat: gesneuveld door heteroseksueel massatoerisme. Mr. B verhuisde in 2019 naar de Prinsengracht, onder andere omdat de klanten last hadden van de starende en spottende toeristen.

Wij zien een erotisch centrum voor ons dat recht doet aan de geschiedenis van het gebied waarvoor ze een alternatief moeten zijn. Geen Las Vegas aan het IJ maar de Moulin Rouge uit de gelijknamige film. Een plek waar kunstenaars, artiesten en courtisanes elkaar ontmoeten, een plek waar seksualiteit op een positieve manier beleefd wordt.

Inspelen op de populariteit van drag

Meer lezen

Illegale prostitutie, de burgemeester van Almelo moet er niks van hebben en hanteert een zerotolerancebeleid. Medio juni sloot hij daarom een woning aan de Kroosstraat. De rechter komt Beter Wonen tegemoet in de eis van de woningstichting om het huis te ontruimen zodat er nieuwe bewoners in kunnen en dit hoofdstuk kan worden afgesloten.

Het is een rijtjeshuis, gesitueerd midden in een lang aaneengeschakeld woonblok. Aan de overkant bevinden zich een paar winkels. Het is de bekende, volkse entourage van de Kroosstraat, in het hart van De Riet. In deze wijk wonen en leven veel mensen. In die sfeer hoort geen woning waar betaalde seks wordt aangeboden.

Aan die praktijken zijn op vrijdag 18 juni ook een einde gekomen. Bij een politiecontrole werden drie Bulgaarse vrouwen aangetroffen.

Een van hen bevestigde dat sprake was van een seksafspraak. Bovendien werden diverse ‘prostitutie-gerelateerde artikelen’ aangetroffen. Zo staat in de officiële rapportages. Voor burgemeester Arjen Gerritsen aanleiding om het pand voor drie maanden op slot te doen.

Snel ontbinden en ontruimen

Maar daarmee is voor Beter Wonen het probleem niet opgelost. De woningstichting wil niets liever dan een snelle ontbinding van het huurcontract en ontruiming van het pand zodat de corporatie nieuwe bewoners blij kan maken met een huis. En ook de maandelijkse huur weer kan worden geïnd.

Maar in dat soort kwesties is regelmaat de gang naar de rechter nodig. Ook in het geval van de Kroosstraat waar de huurder in kwestie niet meewerkt en van de radar lijkt te zijn verdwenen. En dus wordt de bewindvoerder van de man gedagvaard. Beschermingsbewind Oost Nederland was donderdag bij de zitting vertegenwoordigd door Bert Tip. Hij moest erkennen niet te weten waar de betrokken huurder zich bevindt: „Ik heb geen idee waar hij nu woont”, aldus Tip, die recent ook geen contact heeft gehad met de man.

Huurder werkt niet mee

Volgens de bewindvoerder heeft de huurder de woning tijdelijk ‘uitgeleend’ aan een andere persoon die de prostituees zou hebben uitgenodigd. De huur is tot en met juni, dus ook na de sluiting, wel voldaan. Maar er liggen nog spullen van de man, die niet schriftelijk wil bevestigen dat hij uiterlijk 20 september (de dag waarop de sluitingstermijn van de burgemeester afloopt) de woning leeg oplevert aan Beter Wonen.

Statement tegen illegale prostitutie

Daarom is een procedure onvermijdelijk, benadrukt Beter Wonen. De corporatie eist bovendien dat de financiële schade door derving van huurinkomsten worden vergoed. De woningstichting verwijt de huurder ernstige tekortkomingen in de naleving van zijn plichten door in de woning een bedrijfsmatige seksinrichting te exploiteren. „Beter Wonen wil dit niet”, maakte advocaat René Rorink namens de corporatie duidelijk. „We steunen de burgemeester in zijn duidelijk statement dat illegale prostitutie niet kan.”

Rechter Ulbe van Houten wilde wel zeggen hij, vooruitlopend op het officiële vonnis, het ontruimingsverzoek van Beter Wonen steunt. Bewindvoerder Tip valt volgens de rechter niets te verwijten: „U heeft uw cliënt ook niet aan een touwtje.”

Bron: AD.nl