Haagse politici zullen Ruud en Jan Siemons dinsdag niet zien op het Binnenhof. Daar protesteren sekswerkers omdat ze hun beroep nog steeds niet mogen uitoefenen. Kappers, masseurs en anderen met een contactberoep mogen vanaf woensdag weer aan de slag in het coronatijdperk. Maar hét contactberoep bij uitstek vindt geen genade.
Niet sexy
,,Protestacties gaan ons niks brengen. De politiek is niet in ons geïnteresseerd, durft zich niet met ons te associëren. Niet sexy genoeg voor een breed publiek, wij hebben geen publiek terras”, glimlacht Ruud (54), samen met zijn broer Jan (56) eigenaar van Club Diana. Sinds 1978, toen onder leiding van hun ouders Frans en Corrie, een florerend familiebedrijf. Maar nu even niet.
,,Op een jaar tijd zijn we in totaal zeven maanden verplicht op slot geweest. Soms wisten we niet eens of het nou wel of niet moest of toch mocht. Over warrig beleid gesproken. Mocht er plots wél seks geboden worden, maar geen horeca.”
,,Geen peil op te trekken. Hoorde je premier Rutte op dinsdagavond onze branche niet noemen voor een nieuwe lockdown,maar zag je een paar uur later op de website van de Rijksoverheid dat we onze dames tóch weer naar huis moesten sturen.”
Schoffelen
De gebroeders, toch al geen branieschoppers, hebben zich al die tijd gedeisd gehouden. Hielden publiciteit af, klaagden niet tegenover de buitenwereld. Gingen klussen in het luxueuze Diana-zwembad of schoffelen in het immense vijverpark met erotische verblijfplaatsen achter de club aan het Frans Baantje.
,,Maar je kunt geen plafonds blijven schilderen. We hebben mensen in vaste dienst: voor de bar, de schoonmaak, het onderhoud. Daarvoor compenseert de overheid, gedeeltelijk. Maar er lopen zoveel kosten door en er komt gewoon niks binnen, voor ons is geen regeling.”
,,Anderen hebben het slechter getroffen, hebben mensen verloren. Wij overleven, hadden een buffer. Maar emotioneel is het verschrikkelijk, frustreert het enorm. En wat dacht je van onze dames? Die willen aan de slag, werken hier als kleine zelfstandigen. Doen dat graag, maar hebben ook gewoon geld nodig.”
Ander werk
Normaal gesproken bieden vijftien tot twintig dames hun diensten aan in de luxueuze seksclub. Het bestand wisselt, ze komen overal vandaan. Legaal, met de benodigde papieren en gezondheidsattesten en met medeweten van de Belastingdienst, verzekert Ruud. Maar hij heeft ze nu al maanden niet gezien. Af en toe een berichtje, dat wel.
,,Sommigen zitten thuis, sommigen hebben tijdelijk een andere job. Een paar van onze dames werken nu in de zorg, weet ik. Deden dat vroeger ook. Dat verzorgende, dat pleasende aspect zit er bij hen toch in, zie je wel. Ik spreek ze niet allemaal. Maar ik sluit niet uit dat er ook vrouwen zijn die nu in de illegaliteit werken. Illegaal, ja, want het mag nu eenmaal niet. Uitzonderlijk contactberoep, hè.”
Ultiem contact
De Zundertse uitbaters begrijpen best dat je sekswerkers niet een-op-een kunt vergelijken met kappers, masseurs en rij-instructeurs; contactberoepen die vanaf 3 maart weer aan de slag kunnen met de nodige voorzorgsmaatregelen om het coronaproof te doen.
,,Wij zijn het ultieme contactberoep, natuurlijk. Seks ís contact. Maar het kan veilig, het kan schoon en safe. Dat hebben we bewezen, want er waren periodes dat we open mochten zijn. Waarom nu niet? Als enige sector. Maar we krijgen de argumenten niet te horen. En dus ook niet wanneer we weer wel gasten mogen ontvangen.”
Half maart, begin april, daar hopen de gebroeders Siemons nu dan maar op. ,,Want hier word je niet vrolijk van. Je mist het werk, de klanten. Een deel komt hier al jaren, sommigen wekelijks. Die missen dit ook. Eerste zorg voor ons is dat wij eindelijk te horen krijgen wanneer de tent weer open kan. Dat je iets in het vooruitzicht hebt en de dames weer bij elkaar kunt bellen.”
Bron: bndestem.nl